‘Ruw verzet’ is een kernbegrip op de nieuwe lp van de Britse punkers, BAD BREEDING. Vurige nummers die (letterlijk) schreeuwen om verzet tegen corruptie, kapitalisme en ongelijkheid. BAD BREEDING kwam in 2014 voor het eerst boven drijven na de release van de dubbelsingle “Burn This Flag”. Toen was het al duidelijk dat het viertal uit Stevenage, Groot-Brittannië hun boodschap meende. In 2016 kwam hun gelijknamig debuutalbum uit en ze zijn met dat materiaal al naar de Ancienne Belgique en Pukkelpop getrokken. De harde, rauwe punk die BAD BREEDING brengt is energiek, onstuimig en vaak grimmig.
Exiled ligt zeker in dezelfde lijn als wat we gewend zijn van BAD BREEDING. De tracks duren doorgaans niet langer dan twee minuten en zijn to the bone-hard en brutaal. Stem, gitaar, bas en elke andere melodie zinkt soms weg in een chaotische lawaaitrip, waarin alleen de standvastige drums het geheel bevattelijk maken. De nummers “Brave New Chuch” en “A Rag Hung Between Two Trees” zijn hier goede voorbeelden van. De ‘slordigheid’ kan toch niet enkel als kraakpunt gezien worden, de modderig vuile mix is een stijlkeuze die het genre van postpunk siert. De feedback, de schreeuwen en al het ander lawaai dat uit de versterkers vliegen komen als een chaotisch geheel naar buiten. Een sfeer grimmige sfeer scheppen lukt hiermee goed. De blik van BAD BREEDING op de wereld ziet er zo zeer grauw, donker en mistroostig uit.
De twaalf nummers van Exiled zitten vol met rauwe energie. Een van de eerder uitgebrachte singles, “C.S.A.M.”, is zo ruw en agressief dat het moeilijk te horen is wat er allemaal gebeurt op de opname. Het tempo wordt hoog gehouden met typische punk-drumbeats en opzwepende baslijnen. De leadgitaar is lawaaierig, luid en klinkt soms als een cirkelzaag of valse viool die door het geheel van de nummers scheurt, zoals op “Theatre of Work”. De drums springen echt uit de mix, er spat een echte harde punkattitude vanaf. Die energie sleept je mee door de korte krachtige uitvoeringen zoals “Whose Cause?”. Door de afwisseling van korte nummers, lange nummers en instrumentale interludes is het album gemakkelijk in een keer te beluisteren en voelt het aan als een energieke trip met verschillende hoofdstukjes.
De ruwe mix van “Exiled” vergt aandacht bij het beluisteren. Voor een laidback-luisterbeurt is BAD BREEDING dan ook niet de band bij uitstek. Vooral de stem van leadzanger, Chris Dodd, is soms moeilijk te horen doordat ze is ondergedompeld in overstuurde reverb. Welke maatschappijkritische leuzen hij door de micro roept zijn daarom niet duidelijk te horen. Op zich maakt dat ook niet veel uit, op de Tumblr-pagina van BAD BREEDING (link onderaan) staan een paar lijvige essays over wat er volgens de jonge Britten mis gaat in de samenleving. Verder staat er een uitgebreide galerij van foto’s en collages op diezelfde Tumblr-pagina. De obscure tekeningen en beelden van opengesneden organen zijn perfect om naar te kijken wanneer je naar “Tortured Reality”, de zeven-minutenlange afsluiter van het album, luistert.
Op 20 september zakt Bad Breeding af naar De Kreun in Kortrijk. Tickets vind je hier.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
