Brussels Jazz Weekend is weer een feit! Dit jaar is het de derde editie van dit gratis meerdaagse festival. BRU JAZZ WE vindt plaats op verschillende locaties in Brussel, die telkens door andere organisaties gehost worden. Wij namen gisteren een kijkje op de Kapellemarkt, waar Volta de alternatieve jazz liet zegevieren. Drie diverse bands passeerden de revue, en elkeen overtuigde op zijn eigen manier. Next.Ape werkte intrigerend, Commander Spoon had zijn verhalende jazz meegebracht en de lading funk werd voorzien door afsluiter JtotheC.
Om half zeven mocht Next.Ape het festival op de Kapellemarkt aftrappen. Eind februari kwam hun allereerste ep uit en die blies ons helemaal van onze sokken. We wilden dit concert dus voor geen geld missen. Hoe hoog de verwachtingen ook lagen, het kwartet loste deze allemaal à l’aise in. Meteen konden ze hun mysterieuze sound doen inwerken, ook al was het nog klaarlichte dag en de sfeer op het plein erg gezellig. Next.Ape speelde strak en klonk erg genuanceerd. Geen moment lieten ze steken vallen van hun toch wel ingewikkelde nummers of kregen we de kans om weg te dromen. De band had ons helemaal mee in hun jazzy verhaal met originele rock- en zelfs hiphopinvloeden.
De allerhoogste climax was “A Robot Must”, dat op de best mogelijke manier uit de hand liep. De beats die stilaan opbouwden en de zang die op elkaar werd gestapeld, resulteerden in een hectisch maar vooral indrukwekkend resultaat. Maar een even straffe prestatie was het tonen van hun andere zijde. Het moest niet altijd overweldigend zijn, de band kon evenzeer imponeren met hun zweverige, kalme songs. Zo hadden we Next.Ape nog niet gehoord, en het werkte absoluut. Afsluiten deden ze met een geheel eigengemaakte versie van “Footprints” van Wayne Shorter, waarmee ze hun liefde voor jazz bevestigden, maar ook nog even in de verf zetten dat ze daar hun eigen ding mee doen. Eén ding was duidelijk: de andere bands zouden het niet gemakkelijk krijgen.
Dan was het de beurt aan Commander Spoon en ook dit viertal vloog er meteen in. Ze openden met toegankelijke, catchy jazz. Het duurde echter niet lang vooraleer we een langgerekte gitaarsolo op ons afgevuurd kregen. Doorheen de hele set kregen we veel solo’s te horen, en gelukkig waren die steeds beeldend genoeg. Nooit ging het om een tentoonstelling van de muzikale kunsten, maar steeds dienden ze ter ondersteuning van het verhalende karakter van hun jazz. Dat beeldende van de muziek betekende dan ook een enorme meerwaarde. De set werkte als een soort mooie soundtrack voor de verhalen die je zelf kon spinnen in je gedachten. De sfeer zat dus helemaal goed en geen seconde kregen we er genoeg van.
Ook Commander Spoon verraste ons met invloeden uit verschillende hoeken. Het viertal ging over van jazz die al je aandacht opeist en bij het experimentele aanleunt naar groovy en dansbare jazztunes. Had de Kapellemarkt niet vol tafeltjes gestaan, dan hadden velen zonder twijfel de benen niet meer onder controle kunnen houden. Maar daar bleef het niet bij; het kwartet gooide er zelfs hier en daar rockinvloeden tegenaan. Zo nu en dan kregen we een scheurende elektrische gitaar voorgeschoteld en die aanvulling werkte gewoonweg. Het zal hen niet snel nagedaan worden.
Eindigen deden we met de zieke, maar nog steeds energieke JTOTHEC. Het dansfeest kwam stilletjes aan op gang en dat kon bijna niet anders. Zijn funky sound werkt steevast in op de heupen en maakt je gegarandeerd vrolijk. Ook de setting werd enkel maar gezelliger doordat de sfeerverlichting zijn werk kon beginnen doen. De band liet zich helemaal gaan en had er duidelijk plezier in. Wetende dat de frontman door ziekte waarschijnlijk liever in zijn bed had gelegen, werd zijn uitbundigheid nog extra geapprecieerd.
Heel wat leuke electronics misten hun effect niet; het feestgehalte werd er nog verder mee opgedreven. Ook het feit dat de blazers live verzorgd werden, betekende een meerwaarde. Alle elementen waren aanwezig om er een leuke show van te maken, en dat werd het ook. Net zoals zijn voorgangers van die avond, durfde ook JTOTHEC eens uit een ander vaatje te tappen. Zo bracht hij eens een soulvol nummer, wat we niet gewend zijn van de man. We kunnen enkel maar aanraden om nog zo’n exemplaren te fabriceren, want die mogen er zeker zijn. Hetzelfde geldt voor de reggaevibes die ons plots verblijdden. Ook JTOTHEC bewees hiermee geen onetrickpony te zijn en haalde het onderste uit de kan. Enkel jammer dat de frontman zowat tussen elk nummer door moest vermelden dat hij ziek was. En was het niet dat, dan begon hij wel onzin uit te kramen over iets anders. Aanvankelijk was dat entertainend, maar na een tijdje hadden we het wel gehad met die vaagheid en mocht hij gewoon zijn nummers beginnen spelen.
Avond één van het Brussels Jazz Festival op de Volta-stage was meer dan geslaagd. Elke band deed zijn eigen fascinerende ding en had geen enkele moeite om ons in de sfeer te krijgen. Er bestaat geen twijfel over dat het een meer dan geslaagde avond was. Benieuwd of het vanavond weer van dat kaliber zal zijn! Wil je erbij zijn? Afspraak dan opnieuw op de Kapellemarkt in Brussel.