Faye Webster is misschien wel het coolste meisje dat je je kan voorstellen, want naast haar grote liefde voor de muziek, is ze een geliefde fotografe in het hiphop circuit van Atlanta. Je zou het allemaal niet meteen verwachten als je haar muziek dan hoort, want de melancholische mengelmoes van dreampop, r&b, americana en country ligt op het eerste zicht mijlenver uit elkaar met hiphop. Wie echter naar de teksten luistert, merkt meteen dat haar teksten toch wel aan de expliciete kant zijn en dat maakt de jonge dame des te interessanter. Jammer dat het op haar derde langspeler muzikaal soms iets te monotoon klinkt en we de aandacht soms gedeeltelijk verliezen. Misschien komt dat wel omdat je zo makkelijk kan wegdromen op haar muziek.
Er hangt een bepaalde hype rond Webster, die we makkelijk kunnen verklaren. Haar muziek heeft iets uniek en sereen, maar de teksten bevatten de nodige pit om het vuur rond haar persona aan te wakkeren. Met albumopener “Room Temperature” mogen we ons dan ook aan dat vuur opwarmen en komen we echt tot kamertemperatuur. Koud laat het ons niet, maar helemaal warm krijgen we het ook weer niet. Het is een gevoel dat zowat heel het album blijft hangen, maar de details die het album rijk zijn, maken toch wel het één en ander goed.
“Kingston” klinkt op het tien nummers tellende album als een klein buitenbeentje, want de sentimentele sfeer wordt deze keer iets vrolijker. De gelaagdheid van het nummer en de iets helder klinkende stem doet het hem. ”Jonny” gaat iets meer de jazz kant op en is een echte streling voor het oor, net zoals de reprise van het nummer dat het album mag afsluiten. Het magische dat we op sommige momenten misten, lijken wel in “Jonny (Reprise)” gebundeld te zijn.
‘Why won’t you come here to visit? Why do you only speak of it?’, vraagt Webster zich in het r&b-getinte “Come To Atlanta” af. In het nummer horen we niet alleen haar liefde voor een geliefde, maar het nummer illustreert heel goed hoe de jonge singer-songwriter haar folk met hiphop weet samen te brengen. In “Flowers”, een samenwerking met Father, zet ze dan nog eens de bloemetjes buiten en krijgen we het spannendste nummer van het album te horen. Voor het eerst en laatst krijgen we een doorslaggevende beat te horen, die een echte mood weet neer te zetten.
Atlanta Millionaires Club is het derde album van de steeds populairder wordende Faye Webster. Een groot publiek zal ze er nooit mee bereiken, maar dat hoeft ze ook zeker niet, een muzieklievend publiek staat nu al in lijn om de plaat op de kop te tikken. Wat ons betreft zou het album wat meer gedurfdere songs zoals “Flowers” en “Kingston” moeten bevatten, want op muzikaal vlak vallen ze op. Qua tekst krijgen we deze keer heel wat zelf-reflectie te horen, die gelukkig ook een fijne, droge humor bevat en ons dus geregeld aan het glimlachen krijgt.
Binnen exact één week staat Faye Webster op Best Kept Secret. Wie haar nieuw werk live wilt horen, moet om 16:15 in de Five staan.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
