Geen gebrek aan talent bij de zwaardere muziek van Vlaanderen, dat bewijst ook Brutus nog maar eens. Sinds hun debuut Burst worden de grote woorden voor de band rond zangeres en drummer Stefanie Mannaerts niet geschuwd. Lovende woorden van de enige echte Lars Ulrich van Metallica en het ene grote festival na het andere staan al op hun palmares. Nu mogen ze daar een vervolg voor Burst aan toevoegen.
Op Nest zet Brutus hun tour de force verder. Op singles zoals “Cemetry” wordt de energie en de rauwe kracht van Mannaerts’ stem zonder filter door je lijf gejaagd. Als je daar dan nog eens de grommende bas van Peter Mulders en de gitaar van Stijn Vanhoegaerden bij rekent, heb je het recept voor een van de meest bloedstollende singles van het jaar. Ook “Horde V”, “Carry” en opener “Fire” zijn uit hetzelfde hout gesneden.
Het is echter niet alleen rauw geweld op Nest. Het Leuvense trio slaagt erin om de ‘rustigere’ passages ook heel zwaar te doen klinken. Beste voorbeeld hiervan is uiteraard de eerste single “War” waar er plaats voorzien is voor melancholie en introspectie. Ook de cleane gitaarklank van “Space” zorgt voor een meer ontspannen sfeer en is een aangename adempauze voor de laatste twee nummers. Het is alleen jammer dat de vocals hier zo vermoeiend en te in your face zijn.
In ons interview met de band vertelt Mannaerts ons dat ze met de muziek van hun nieuwe plaat iets wilden overbrengen. De muziek moet wat vertellen. Het is bij nummers als “War” dat dit het beste overkomt. Natuurlijk hoeft het daarom niet stiller en rustiger te zijn om met de muziek een gevoel over te brengen of iets te vertellen. Op “Distance” verwoorden de luide etherische riffs soms meer dan de eigenlijke teksten van Mannaerts. Waar Brutus bijzonder sterk in is op Nest is om de vocals van Mannaerts naadloos met de muziek te laten samenvloeien. Het is duidelijk dat de bandleden doorheen de jaren beter op elkaar afgestemd raken.
Het laatste nummer “Sugar Dragon” is met bijna acht minuten de langste van de plaat. De trage en atmosferische vibe doet ons wat denken aan de Wevelgemse collega’s van Steak Number Eight. In tegenstelling tot de meeste andere nummers neemt het trio rustig hun tijd voor hun closer.
De vergelijkingen met Oathbreaker zijn natuurlijk snel gemaakt. Brutus bevestigt echter met Nest dat ze niet alleen hun eigen unieke sound hebben, maar dat ze die sound ook verder kunnen en durven uitbouwen. Hoewel het resultaat op nummers zoals “Techno” en “Space” soms wat gemengd is, kunnen we de evolutie verder alleen maar toejuichen. We kunnen gerust zeggen dat Nest een meer dan waardige opvolger is voor Burst. Net zoals op hun debuut weet Brutus ons weer helemaal omver te blazen met hun krachtige mengeling van post metal en hardcore. Met hun debuut ‘burstte’ Brutus op de Belgische metalscene. Nu bouwen ze hun ‘nest’ om er als een vaste waarde thuis te horen.
De shows in Antwerpen en Gent zijn al uitverkocht, maar gelukkig staat Brutus ook al op de affiches van enkele festivals. Deze zomer staan ze op het podium in Pukkelpop en eind april zijn ze te zien op Groezrock.
Nest verschijnt op 29 maart via Hassle Records
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.
