Soms kan je je op een optreden wel eens ergeren aan bepaalde zaken zoals een gigantisch persoon voor je neus waardoor je niks meer ziet, pratende mensen rond je en het concert mee moeten volgen op een smartphone die in de weg staat. Toch is er niets zo vervelend als een artiest die niet op tijd begint. Popicoon Nicki Minaj startte gisteren, weliswaar een uur te laat, haar Nicki Wrld Tour in het Brusselse Paleis 12 naar aanleiding van haar vierde album Queen. Future zou Nicki vergezellen, maar werd enkele maanden geleden vervangen door de nieuwe commerciële hiphop-sensatie Juice Wrld. Nicki had een resem superfans in de zaal zitten die het geduld, in vergelijking met ons, niet verloren. Al snel bleek duidelijk te zijn dat de show van de avond het wachten echter wel waard zou zijn. Toch liet een groot aantal bezoekers weten via Facebook dat ze een deel van het concert moesten missen wegens het openbaar vervoer.
Je kan zeggen wat je wilt van Nicki Minaj, maar we merkten al meteen dat ze verdomd goed kon rappen. Een soort ninja-introfilmpje kondigde de aanvang van het optreden aan. Tijdens eerste nummer “Majesty” kwam ‘de queen’ op een gigantische Pegasus aangereden. Anderhalf uur lang zouden we een bombastische show mogen aanschouwen die helemaal aan onze verwachtingen zou voldoen. Spektakel hoort nu eenmaal bij het alter ego van Nicki Minaj. Al wie anders had verwacht, is toch vrij naïef. Glitter, blingbling, schaars geklede dansers, billen en diva-allures: dit is Nicki Minaj. Ze rapt zuiver, krachtig en dat allemaal terwijl ze gedurende heel de show performt. Elk nummer werd bovendien door het publiek met evenveel enthousiasme onthaald. De popster liet al haar hits passeren waarvan de allerbekendste al wat langer werden gespeeld dan de iets minder bekende.
https://www.instagram.com/p/Busu-2wBAv3/
Om enkele voorbeelden te kunnen geven van al die glitter en glamour kunnen we verwijzen naar “Feeling Myself” waarop de queen in een bed werd rondgereden terwijl ze zichzelf betastte. Tijdens “Anaconda” verscheen heel het zitmeubilair van de Ikea op het podium waarop wellustig werd getwerkt en ergens in de tweede helft verscheen een soort ruimteschip waarin ze later een jongen uit het publiek liet dansen. Nicki, hoe kan het ook anders, schuurde met haar even bombastische achterwerk tegen de jongen en gaf hem na afloop een zoen. Kortom, te veel om allemaal op te sommen, maar je begrijpt wel wat we bedoelen.
Net zoals je zou verwachten van een Amerikaanse popster, sprak ook Nicki ons regelmatig aan. Dit varieerde van een simplistisch ‘Aldi’-feminisme tot boodschappen van ‘self love’. Hoogtepunten van dit eerste deel waren ongetwijfeld oude nummers “Feeling Myself”, “Only”, Beez in the Trap” en “Anaconda”. Toch speelde ze ook een aantal nieuwe nummers zoals “Hard White” en “FEFE”. Het hele optreden was doorlopen met korte pauzes die wel storend werkten, maar hé, al dat spektakel kost tijd, we begrijpen het. Na de eerste kledingwissel verscheen Dj Boof op het podium om Nicki en haar fans mee te nemen naar de eerste uren van haar carrière. Dit resulteerde op bepaalde ogenblikken in een soort spelletje van om ter meeste nummers in een beperkt aantal minuten te spelen. Dit hoefde voor ons niet, maar voor de fans in de ‘golden circle’ duidelijk wel.
https://www.instagram.com/p/Bus0BTbAHta/
Juice Wrld kwam dan plots middenin de set het podium op en werd vergezeld door de meest vervelende, luid schreeuwende dj aller tijden. Meteen vroeg die gast ook of er veel ‘beautiful ass women’ aanwezig waren, inconsistent met de ‘feministische’ boodschap van Nicki eerder. Na te veel ‘Fuckings’ en ‘Shits’ kwam de rapper eindelijk op het podium te staan. Helaas zou deze dj gedurende het hele optreden van Juice Wrld door de micro schreeuwen om de (niet overdreven) vijftien seconden. Dit paste weliswaar in het optreden van de rapper: gedurende 45 minuten wist Juice Wrld de zaal te irriteren met enorm schreeuwerige versies van zijn nummers. Zijn stem kwam niet overeen met de autotune, waardoor het soms zelfs leek of er twee personen tegelijk aan het rappen waren. In onze tribune was het overduidelijk dat we dit deel van de show liever niet, dan wel hadden moeten aanhoren. Als er constant wordt gedacht ‘alsjeblieft laat dit het laatste nummer zijn’, dan weet je dat het écht héél slecht is. De vele jonge mensen die van voor in het publiek stonden, leken hem op sommige momenten toch te smaken. Radiohit “Lucid Dreams” bleek dan toch even voor een evenwaardige vreugde te zorgen als voor Nicki Minaj zelf.
Het tweede deel van Nicki’s set zou even spectaculair zijn als het eerste. Startend met enkele oude feestnummers van onder andere David Guetta ging ze over tot megahits “Pound The Alarm” en “Starships”. Paleis 12 werd een echte danszaal. Het publiek werd wilder dan ervoor en de laatste zitters stonden nu ook recht. Hierna volgden enkele melodramatische tragere nummers. Ze toverde zonder schaamte een zangeres op het podium die de zangdelen van deze nummers zou zingen. Nicki Minaj kan niet zingen en daar windt ze geen doekjes om. Waar de autotune haar in het vorige deel redde van zangstukken, deed die zangeres dat nu. De rap was daarentegen altijd overtuigend, zuiver en live. Afsluiten deed de popster met nummers die in elke discotheek worden gedraaid: “Swalla” en “Super Bass”, maar ook het rustigere “Moment 4 Life” en nieuwe “Chun-Li” passeerden nog.
https://www.instagram.com/p/Bus69yXhRQ8/
Vijf kledingwissels later konden we besluiten dat Nicki Minaj, zoals voorspeld, enorm goed live kan performen. Anderhalf uur lang, exclusief Juice Wrld, konden we genieten van spektakel. Er werd niet naar een centje te veel gekeken, dat de fans waar voor hun geld kregen was duidelijk (afgezien van het grote aantal toeschouwers dat de zaal vroegtijdig moest verlaten door haar late aanvang). Voor een muzikaal hoogstaand optreden moest je gisteren niet in Paleis 12 zijn, maar dat was ook nooit de intentie van de ‘queen’ zelf. Nicki Minaj is het soort popartieste dat inzet op het visuele en van haar shows een equivalent wil maken van haar sensationele videoclips. Daarbij rapt ze alles live en vervalt ze niet in een playbackshow. In vergelijking met shows van sterren die even veel faam kennen zoals Lauryn Hill en Britney Spears, kunnen we enkel maar opgelucht zijn. Zolang de verwachtingen niet te hoog zijn, kan een concert van dit soort commerciële wereldsterren alleen maar meevallen. Nicki is daarenboven niet fake en daar bedoelen we natuurlijk niet haar indrukwekkend zitvlak mee.
Setlist:
Deel 1: Nicki Minaj
Majesty
Hard White
Feeling Myself
Only
Truffle Butter
Beez in the Trap
Rake it Up
Dance
Big Bank
FEFE
Anaconda
Roman’s Revenge
Up All Night
Throw Sum Mo
Plain Jane
Itty Bitty Piggy
Your Love
Make Me Proud
Monster
Deel 2: Juice Wrld
Armed & Dangerous
Black & White
Lean Wit Me
All Girls Are The Same
Fine China
Wasted
Robbery
Lucid Dreams
Deel 3: Nicki Minaj
Turn Me On
Whip It
Pound The Alarm
Starships
Where Them Girls At
I Lied
All Things Go
Save Me
Right Thru Me
Come See About Me
Grand Piano
Ganja Burn
Bed
Side To Side
Swalla
Chun-Li
Moment 4 Life
The Night is Still Young
Super Bass
