LiveRecensies

Death Cab For Cutie @ De Roma: Intense melancholie

© Musiczine.net

Thank You For Today, zo heet de nieuwe plaat van Death Cab For Cutie en zo was ook het algemene gevoel toen iedereen De Roma verliet. Death Cab For Cutie bracht namelijk iets minder dan twee uur hun melancholische en dromerige wereld tot leven voor een uitverkochte zaal. Zoals gewoonlijk werd er een perfecte mix gebracht tussen hoop en wanhoop, liefde en verdriet en intensiteit en melancholie. Een gigantisch strakke set waarbij de band er duidelijk zin in had.

Voor we Ben GIbbard en de zijnen konden aanschouwen, kwame eerst The Beths het podium opgedraven. De groep uit Nieuw-Zeeland konden we al eens zien in een klein café in Brussel, maar nu mochten ze op een groot podium hun kunnen tonen. En dat kunnen werd heel goed bevonden door de reeds goed gevulde zaal. Een bemoedigend applaus volgde na het einde van hun set. Die bracht een leuke afwisseling tussen aanstekelijke indie rock liedjes en zachte dreampop songs. The Beths weten alles wel meteen in je hoofd te laten nestelen, en laat dat net hun sterkte zijn.

Death Cab For Cutie had duidelijk goed geluisterd naar het voorprogramma, en ging op hetzelfde aanstekelijke elan verder. Eerst werden er twee nummers van de recente plaat voorgesteld. Daardoor viel al meteen op dat de band tegenwoordig meer focust op een diversiteit aan sounds. Glijdende gitaren, zachte synths en natuurlijk de uitgesproken stem van Gibbard gaven ons van bij het begin bemoedigende schouderklopjes. Het was alsof we even op een wolk aan het zweven waren en we op ons gemak naar de hemel konden turen.

Lang duurde dit gevoel niet, want Death Cab For Cutie ging er rats op om ook eens hard uit de hoek te komen. “Long Division” ging iets sneller te werk en tijdens het refrein werden de gitaren ook iets strakker bovengehaald. Dit was trouwens niet de enige keer, ook bij “Crooked Teeth” en “Black Sun” toonde de groep dat ze gitaren konden laten gieren. Nergens was het weliswaar te veel, en hierdoor kon DCFC een goed evenwicht vinden tussen hard en zacht. Dat was nodig, want zo dook er nergens verveling op.

© Musiczine.net

De nieuwe nummers lijken ook live heel goed tot zijn recht te komen. De sterke muzikaliteit bij de muzikanten draagt hier natuurlijk aan bij. Een intense drumlijn, strakke gitaarlijnen of speelse synths, alles zorgde voor een boeiend geheel. De band had er duidelijk ook zin in en bewoog gelukkig mee op ieder nummer dat de revue passeerde. Gibbard zelf gooide zo nu en dan eens zijn gitaar in de lucht, en danste heel goed op de melodie die de band serveerde. Ook de andere bandleden konden zich behelpen met af en toe eens een dansje te placeren. Hierdoor werd het publiek nog meer meegezogen in de performance die de band hiermee neerzette.

Death Cab For Cutie is niets zonder zijn uitmuntend pianogeluid en bij “What Sarah Said” kroop Gibbard voor het eerst achter zijn piano. Wat we kregen was een hemelse opbouw naar iets episch. Dit was trouwens niet de enige keer, ook klassieker “I Will Possess Your Heart” wist weer heel wat grootsheid boven te halen. Wat een intro, wat een nummer, wat een muzikaliteit. Er werd lang opgebouwd en de groepsleden durfden het ook aan om er af en toe nog extra dreiging aan toe te voegen, straf.

© Musiczine.net

Het was niet enkel intensiteit dat de klok sloeg, ook aanstekelijke nummers zoals “You Are A Tourist” en “Soul Meets Body” waarbij het publiek de stembanden kon smeren, kregen we op ons bord. Gelukzalige muziek kan dus ook, en dat toont aan dat de band van alle markten thuis is. Zo ook van marketing, want ze gaven aan dat ze het voorprogramma verplicht hadden om hun merch aan te doen om zo viraal te gaan. En zelf deden ze ook hun best, want in de bisronde verscheen iedereen met een t-shirt van The Beths. Bands die elkaar steunen, zo hebben we het graag.

Death Cab For Cutie kwam dus niet enkel muzikaal goed uit de hoek, ze wonnen ook sympathiepunten bij iedereen. Zo kon iedereen met een warm hart naar huis gaan nadat de tonen van “Transatlanticism” nog eens goed De Roma deden daveren. Het epische gitaarwerk is toch iets wat de band goed afgaat. Maar ook het melancholische en het dansbare kan de band verrassend brengen. Muzikaal gaat er nooit iets fout, en ook in de opbouw en nummerkeuze had Death Cab For Cutie alles mooi uitgedacht. Een sterke band die nog maar eens bewijst waarom ze één van de indiegrootheden zijn.

© Musiczine.net

Setlist:

I Dreamt We Spoke Again
Summer Years
The Ghosts of Beverly Drive
Long Division
Title And Registration
Gold Rush
Crooked Teeth
Photobooth
No Sunlight
What Sarah Said
60 & Punk
I Will Possess Your Heart
Autumn Love
Black Love
Expo 86
Northern Lights
You Are A Tourist
Cath
Soul Meets Body
Marching Bands Of Manhattan

I Will Follow You Into The Dark
When We Drive
Tiny Vessels
Transatlanticism

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…
InstagramLiveRecensies

Sophie Ellis-Bextor @ De Roma: Live hitjesjukebox

We waren haar eigenlijk al bijna vergeten, maar opeens is Sophie Ellis-Bextor weer helemaal populair. Aanleiding daartoe was de film Saltburn, waarin…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.