Dat het snel gaat met Beartooth, is een understatement. Na hun binnenkomer Disgusting in 2014, zijn de Amerikanen, via Aggressive (2016), al aan hun derde album toe: Disease. Pompende drums, ronkende gitaren, catchy singalongs en snedige screams: het recept is intussen bekend bij menig metal-, hardcore-, … kortom harde-muziekliefhebber. Dat succesvolle recept hebben Caleb Shomo en de zijnen doorgetrokken in de derde langspeler, die op vrijdag 28 september de wereld werd ingestuurd.
“Greatness or Death” zet meteen de toon: Beartooth is niet zinnens om gas terug te nemen. De combo clean vocals en screams worden meteen begeleid door het typische Beartoothgeluid. Als je even de ogen sluit, zie je tijdens het refrein meteen een massa mensen springen en teksten meebrullen, maar het nummer ontploft pas echt bij de breakdown. Wat ons betreft de beste van het album.
Na de opener krijgt de luisteraar meteen de titeltrack “Disease” te horen: een snedige doch hapklare song die wat minder afgeborsteld had mogen worden. Maar is dat niet wat van een single verwacht wordt? Van een single, ja. Spijtig genoeg gaat Beartooth voor meerdere songs door op dat elan (“Fire”, “You Never Know”, “Afterall”, “Manipulation”, “Believe”). Het moet gezegd, als de polish live vakkundig verwijderd wordt, heeft de band met “Fire” waarschijnlijk een ware bom in huis!
Het vijfde nummer, “Bad Listener”, begint veelbelovend: een gitaar die ongeduldig lijkt te wachten om alle registers open te trekken en Caleb die al screamend de woede van het nummer opbouwt, om te besluiten met ‘I’ll be bangin’ my head ‘til my brain rots’. Wat dan volgt is een ware explosie van energie en frustratie. ‘I’m not deaf, I’m just a real bad listener’; we zien het nu al op menig merchitem prijken. De polish van de vorige nummers lijkt te zijn vergeten, maar de heren hebben volgens ons toch nét iets te veel naar “Wishing Wells” van Parkway Drive geluisterd…
Met “Infection” zijn we intussen aan track tien toe. Hard, snedig, juiste balans tussen catchy en pompen, maar het moet gezegd dat de drums hier met de grootste eer weglopen. Leuke fills, handig gebruik gemaakt van de ride: beetje atypisch Beartooth, maar vernieuwen is een kunst… en moeilijk te vinden op Disease. “Used and Abused” is (opnieuw) zeker geen slecht nummer, maar geeft ons te veel het gevoel dat we dit alles wel al gehoord hebben.
De stijl van “Clever” is dan weer die waar Beartooth van moet wegblijven. Samen met “Believe” is dit een song die honderd bands zouden kunnen schrijven. De vergelijking met bands à la Fall Out Boy of zelfs Thirty Seconds To Mars is jammer genoeg niet moeilijk te maken. Slechte muziek? Des goûts et des couleurs, on ne discute pas. Jammer? Dat wel.
Overall heeft Beartooth met Disease een zeer degelijk album uitgebracht. Het succesvolle recept waarmee de band furore maakte, werd ook voor dit album gerecycleerd, en dat kan… nog. Het lijkt ons tijd dat de band zichzelf gaat vernieuwen op een volgend album, om zichzelf naar een hoger niveau te tillen. Wel willen we de band erop wijzen dat de platgetreden paden diegene zijn waarvan ze best wegblijven, maar dat we zeer benieuwd zijn naar hoe de nummers live zullen gebracht worden.
Op vrijdag 11 januari 2019 deelt Beartooth het podium met Architects en Polaris in de Lotto Arena.
Wow! Puike recensie!
Kan tellen als binnenkomer.