The Neighbourhood is de indie rock band rond de veelbesproken frontzanger Jesse Rutherford. Ze brengen op 12 januari hun tweede EP op korte tijd uit: To Imagine. De vorige EP, Hard, kwam uit op 22 september 2017. Samen vormen ze het nieuwe album van de indie-band: Hard To Imagine. Een album uitbrengen in twee delen is een typische stunt voor The Neighbourhood, die graag een bepaalde sfeer rond hun band creëeren. To Imagine bestaat uit vijf liedjes die duidelijk zijn samen gezet om stilistische redenen.
De EP opent met “Dust”. Het nummer begint met een zware elektrische bastoon, iets later valt de stem van Jesse Rutherford in. Af en toe wordt zijn stem afgewisseld met een kreet: ’they wanna break’. Als dan de hihats van de drum in vallen, is het duidelijk waar ze naartoe willen: een enorm opgefokte sfeer. Als vervolgens de instrumentatie wegvalt en enkel de stem overblijft, merk je hoe hard de band met autotune speelt. Iets later valt het refrein in en is het hek helemaal van de dam: het is een heel aanstekelijk en dansbaar nummer. Op het einde gaat de band nog even aan het experimenteren met de stem en enkele synths. Uitstekende opener van de EP die gevolgd wordt door leadsingle “Scary Love”. Het nummer blijft zijn sterkte behouden: een catchy en indringende melodie in combinatie met sterke lyrics.
Het midden van To Imagine is de typische indietune “Heaven”. Het begint zoals eigenlijk elk nummer van The Neighbourhood, sterk bewerkte gitaren en synths, in combinatie met de zeer herkenbare vocalen van Jesse. Zoals gewoonlijk vallen dan eerst de elektrische drums in voordat het lied helemaal onploft met een aanstekelijk refrein. Het is zeker geen speciaal nummer, maar allesbehalve slecht als je van de stijl van deze band houdt. We worden zelfs even getrakteerd op een instrumentaal stukje voordat het nummer heel abrupt stopt.
Voorlaatste nummer van de plaat is “Compass”. Dit blijkt een vrij eentonig nummer te zijn, mede door de hihats die door heel het nummer prominent aanwezig zijn. Er zit ook weinig variatie in het lied. Toch past het lied perfect in de EP en lijkt het een beetje gemaakt om de EP wat op te vullen. Wel opvallend voor een opvuller van de EP: het lijkt erop alsof de band de titel van de volledig plaat uit de lyrics van dit lied haalde. To Imagine wordt afgesloten door “Stuck With Me”, ook een single die op voorhand werd uitgebracht. Dit is een leuke afsluiter waar de band eens iets anders gaat doen met het refrein: ‘you are stuck with me’ wordt gezongen door hoge backing vocals, wat zorgt voor een zeer aanstekelijk refrein dat blijft hangen in je hoofd. Daarna dooft het lied rustig uit door een fade out.
The Neighbourhood brengt helemaal niets vernieuwend of speciaal met To Imagine, maar wel een degelijke EP waar ze hun eigen identiteit gewoon bevestigen. De diehard fans zullen zeker tevreden gesteld zijn nadat ze meer dan twee jaar moesten wachten op muziek van hun favoriete band. Nu is het nog wachten tot Californische band een Belgische show aankondigt!
