25 jaar na het debuut en 15 jaar na het overlijden van Lisa “Left Eye” Lopes komt TLC met de ‘Grand Finale’ TLC. Gezien het zo lang stil was rond deze groep geven wij even een korte recap. Deze meidengroep die bestond uit Tionne “T-Boz” Watkins, Lisa “Left Eye” Lopes en Rozonda “Chilli” Thomas domineerde de hitlijsten tussen 1991 en 2002. De dames hadden 10 wereldhits waarvan de bekendste “No Scrubs”, “Creep”, “Chasing Waterfalls” en “Unpretty”, en verkochten daardoor meer dan 10 miljoen platen wereldwijd. TLC was de sh*t en werd door de aardbol bejubeld.
TLC 2017 moet het zonder Lisa Lopes doen sinds ze in 2002 de controle over het stuur verloor en verongelukte in Honduras. Vijftien jaren gingen voorbij voordat ‘Chilli’ (48) en ’T-Boz’ (47) er weer klaar voor waren. Ze trokken hiervoor in 2015 naar Kickstarter, waar ze hun fans aanspraken om samen geschiedenis te schrijven met een laatste, fan-funded album. Doneer je $1000 of meer? … Dan ga jij heerlijk naar de film met je favoriete TLC-member! Hoewel het alleen T&C betreft.
TLC begint met “No Introduction” als introductie…maar dan geen introductie, gewoon… als eerste. Bring it! “No Introduction” zit vol met grepen uit het verleden; ‘I don’t need no scrubs chasing waterfalls’ , ‘Left Eye is still here, irreplaceable position’ en ‘We already paved the way’ leiden het eerste couplet naar ‘we don’t need no introduction, we back’. Hoewel een cheesy begin, is het wel de juiste manier om je als 90’s grootheden weer in een album te smijten. Daarop volgt het al bekende “Way Back” dat op 13 april van dit jaar uitkwam. Te gast is Snoop Dogg die eens rond mag snuffelen om de introductie te verlengen. De bassen staan dikker dan ooit te voren, de elektronische hoorngeluidjes verbloemen de lucht erboven, T-Boz leidt ons in op Snoop zijn rap waarna Chilli een aantal helden opnoemt alsof er een Amerikaanse hitlijsten-reünie aan de gang is. Dit klinkt naar de 90’s.
“Sunny” het derde nummer brengt het gevoel naar beneden ondanks haar titel. Al bij de eerste noot lijkt het een wanhoopspoging om in 2017 nog de zomerhit te worden. Berustend op de akkoorden en uiteindelijk originele samples van Boney M’s origineel uit 1976 brengt het “trio becomes duo” een ietwat schaamtelijk nummer ten gehore. Ook “Haters” valt een beetje tegen. Het lijkt een goede start te hebben wanneer syncopen, een ruige noise bass en de beat door T-Boz haar woorden worden vergezeld, maar blijkt uiteindelijk lyrisch zo verouderd en kinderachtig dat het stoer-aandoende nummer eigenlijk een lachertje wordt. ‘Haters Gonna Hate.’
“Perfect Girls” is het eerste nummer dat begint met een gitaarmelodie en daarna de typische R&B beat krijgt toegediend. Een recept dat de vrouwen in de jaren `90 succesvol toepasten in verschillende nummers. De boodschap is duidelijk, perfecte meisjes bestaan niet en je moet leren van jezelf te houden. Hoewel deze thematiek nog steeds actueel is resulteert het in een uitgemolken koe. De duidelijke Timberlake/Timberland flow van het nummer kan het nog met moeite over de middenstreep spelen… zonder te scoren wel. “Perfect Girls” wordt opgevolgd door een interlude die Lisa Lopes nog even in de bloemetjes zet als de coole rapper van het zo sterke geheel. Een mooi gebaar dat ze, zeker naar zichzelf en de fans toe, niet hadden mogen achterlaten.
De knipoog naar Left-Eye lijkt een nieuwe wind te blazen in de tweede helft van het album. Met “Start A Fire” sluipt er een pauzetje in. Een interessante gitaarriff en hedendaagse achtergrondvocalen (lees: autotune) is het begin van een moeilijk te doorgronden nummer. Een welkome verandering in de veelal letterlijke songteksten die we net voorgeschoteld kregen. ‘Find me in your dreams, where I will be hiding’ zweeft doorheen een nummer waarvan we in de laatste 20 seconden nog worden getrakteerd op een pracht van een contrasterende beat, chapeau. Nog geslaagder is “American Gold”, een zwaarder nummer met donkere pianotonen en een old school hiphop beat. Kritiek op het kapitalistische geruzie in de wereld (jaja, heel zacht uitgedrukt) en ook nog eens een heel goed pop-nummer dat mee kan met de tijd. Chilli’s ‘Warrior!’ op de achtergrond maakt het zelfs een tikje episch en maakt een geheel alsof altijd al heeft bestaan.
Met “Scandalous” gaan ze weer een nieuwe kant uit. Een vuile digitale bas vormt de basis voor een dansbaar pophitje, overtreft menig nummer dat Britney Spears lanceerde na 2003 en blijft stiekem wel wat in je hoofd hangen. “Aye Mothafucka” is alweer het tiende nummer, maar had in 1990/2000 makkelijk een TLC wereldhit kunnen zijn. Een goede compositie van sterke beats, oor-vriendelijke toonkeuzes en simpele maar enerverende lyrics maken dit tijdloze pop waar je niet omheen kan. Het enige dat hier misschien toch een beetje mist is een stukje poëtische rap van Left Eye.
Met “Joy Ride” bedanken Tionne Watkins en Rozonda Thomas hun fans voor de laatste keer. Een must voor dit album en voor de fans een schouderklopje. Toch zeker voor de 4201 mensen die samen 430,000 dollar overmaakten om het album te realiseren. Een album dat nu zijn plek mag kennen. TLC overstijgt misschien niet meer de actuele concurrentie, maar zal ervoor ook zeker niet onderdoen. “Aye Mothafucka”, “American Gold” en “Way Back” zouden zelfs kleur kunnen brengen aan de actuele popparades. TLC komt 30 juni uit op label 852 Musiq en is uw luisterbeurt waard. Een knappe prestatie.
