Interviews

Interview Vérité: “Geef je eigenheid niet zomaar uit handen”

“Het is alsof we een face-to-facegesprek hebben, alleen zit ik in m’n pyjama op de bank, terwijl ik aan m’n eerste koffie van de dag slurp.” Kelsey Byrne, beter (maar nog niet helemaal) bekend als als Vérité maakte het zichzelf comfortabel tijdens ons Facetime-gesprek. Vanuit haar appartement in The Big Apple hadden we het ondermeer over het bewaren van je eigenheid, de New Yorkse muziekscene en haar debuutalbum, Somewhere in Between.

Haar artiestennaam verwijst naar het Franse ‘Cinema Vérité’, een vroege kunststroming gericht op een waarheidsgetrouwe, documentaire weergave van de werkelijkheid met een grotere diepgang dan televisie. De link met haar project legt ze dan ook erg eenvoudig; “Vertrouwen opbouwen met mensen is belangrijk, alleen al om te tonen dat je er bent voor hen, met hen. Zelf ligt liegen ook niet in m’n aard. Ik vind eerlijkheid, ook in m’n teksten gewoon erg belangrijk.”
Wanneer we haar vroegen of ze daardoor zichzelf niet in een te kwetsbare positie plaatst, antwoordde ze gevat; “Ik maak me eigenlijk helemaal geen zorgen omtrent de kwetsbaarheid en openhartigheid in mijn nummers, ik heb een soort van mentale knop waarmee ik dat gevoel kan uitschakelen.”

https://www.instagram.com/p/BUxPPwuFpv4/?taken-by=verite

Die eerlijke teksten krijgen trouwens vorm volgens een vast stramien.
“Al de nummers op mijn (debuut)album zijn wel op een of andere manier tijdens een wandeling tot stand gekomen. Mijn schrijfproces is eigenlijk een voortdurende wandeling. Niet dat ik dagelijks een lange, emotionele wandeling doe hoor  – haha -, al durft dat ook wel eens voorvallen. De meeste inspiratie krijg ik tijdens de typische wandelingetjes naar de supermarkt of op luchthavens tijdens het reizen. Wanneer ik dan een idee te pakken heb, laat ik het even tot rust komen in mijn hoofd. Ik pen het vervolgens later op de dag neer en laat het een nachtje berusten. Wanneer ik dan vervolgens terug tijd heb om aan m’n nummers te werken vorm ik die losse fragmentjes van inspiratie om tot volwaardige concepten.” 

Het spreekt natuurlijk allemaal tot de verbeelding, als jonge artieste kunnen leven en werken in een metropool als New York. Met een simpele “Het leven hier is niet anders dan elders” doorprikt Vérité echter ons ideaalbeeld. Terwijl ze haar frontcamera richting het venster van haar appartement houdt voegt ze daar “Niemand in New York geeft een fuck om wat de ander doet en dat is net waarom ik zo van deze stad houd” aan toeWanneer we dieper ingaan op de musicscene in de ‘The City That Never Sleeps’ wijst ze ons op de leegloop van talent richting westkust. “Er zijn altijd wel artiesten te vinden hier (NYC) die de moeite waard zijn om te ontdekken. Zo ben ik gisteren in een kerk naar Vox gaan kijken, een jonge zangeres. Ze was heel erg goed. Als ik eerlijk mag zijn, dan weet ik dat er een levendige gemeenschap bestaat. Soms doe ik dan ook m’n best om er meer toe te gaan behoren. Misschien is het omdat ik stil en zelfs beetje antisociaal type mens ben, maar ik voel me gewoon niet helemaal thuis in de New Yorkse muziekscene. Ik heb het gevoel dat de gemeenschap van mensen waar ik mezelf goed bij voel, wegvluchten richting LA. Maar ik blijf hier in NYC. Because I don’t give a fuck. -haha-“

We hadden het natuurlijk voornamelijk ook over haar passie, werk en leven. Met name muziek schrijven en performen. Haar nummers categoriseert ze zelf als “vooruitstuwende, dynamische pop“. Waarbij ze zich op muzikaal vlak niet enkel laat inspireren door de schoonheidsleer van BANKS. Naar eigen zeggen weet Vérité ook inspiratie te vinden in rockmuziek. “Ik hou ervan om inspiratie te putten uit een heleboel bronnen, zo ook uit pakweg Arcade Fire of Death Cab for Cutie. Wat ik tracht te proberen is om mijn eigen puzzels te leggen aan de hand van al die verschillende puzzelstukjes aan inspiratie. In de hoop om daar dan iets uniek uit te kunnen creëren.” We wisselden vervolgens meningen uit over de nieuwste platen van Arcade Fire en Paramore, waarbij ze zich outte als grote fan van de transitie van laatstgenoemden. 

Kelsey Byrne is een independent artieste, wat zoveel wil zeggen dat ze zich niet verbindt tot een platenmaatschappij die artiesten verplichtingen oplegt en mee hun muzikale carrière uitstippelt. Op de vraag of ze zichzelf een ‘indie’-artieste noemt, wou ze het volgende kwijt. “Ik ben independent, dat is zeker, maar ik associeer de term indie persoonlijk eerder met rockmuziek. Mijn project (Vérité) plaats ik niet onder die noemer.”
Helemaal in je eentje van de grond raken in muziekland. Het lukt enkel met wat geluk of zoals Kelsey het deed, met bakken vol inzet en toewijding. “Ik heb zes jaar gewerkt in de Applebee’s (een grill-restaurantketen n.v.d.r.), waarvan de helft in de drukke vestiging op Times Square. Jarenlang zette ik al m’n geld opzij en investeerde dat vervolgens in dit project. Ik ben blij dat die tijd voorbij is en ik me nu al drie jaar een full-time professioneel muzikante kan noemen.”

Om een centje bij te verdienen, klust het manusje-van-alles ook soms bij als ghostwriter (een ghostwriter is een schrijver die schrijft onder andermans naam, op diens verzoek n.v.d.r), al komt die muziek niet altijd overeen met wat ze met Vérité brengt. “Momenteel heb ik geen tijd om te ghostwriten, maar vermoedelijk zal ik ergens in de komende maanden wel opnieuw een paar opdrachten aannemen. Het hangt veelal af van m’n humeur. Er zijn van die opdrachten die ik heb gedaan waarbij ik een song schreef en de DJ in kwestie me vroeg of ze m’n naam op de track mochten kleven. Meestal laat ik gewoon begaan, maar soms weiger ik omdat het de geloofwaardigheid van Vérité zou kunnen aantasten. Veel van de gevraagde teksten schrijf ik namelijk voor mensen die meer oppervlakkige popmuziek brengen. Het is wel cool hoor, het heeft een andere vibe en de betreffende tracks worden gedraaid in clubs. Al zal je me zelf eerlijkheidshalve niet snel in een club vinden.”

https://www.instagram.com/p/BVpbQ4MFpva/?taken-by=verite

Het is niet dat de platenmaatschappijen de weg naar de deur van Vérité niet weten te vinden, maar wat maakt dat ze zo halsstarrig vasthoudt aan het independent zijn? “Ik heb dit project succesvol uit het niets opgebouwd. Ondertussen ben ik het zo gewoon geworden om alles te kunnen doen en laten, dat ik die vrijheid niet snel zal opgeven. Ik schrijf wanneer ik dat wil, ik release mijn singles wanneer ik dat wil,… Daarnaast heb ik ook de volledige productie van mijn debuutalbum (hierover later meer) voor mijn eigen rekening genomen. Ik ben niet tégen de grote labels, begrijp me niet verkeerd. Ik versta helemaal waarom ze bestaan en waarbij ze artiesten kunnen helpen. Het zijn slimme mensen. Voor mij zou het gewoon geen logische stap zijn om me nu nog aan te sluiten bij een label. Mijn platform is namelijk al groot genoeg geworden om als professionele muzikante door het leven te kunnen gaan. Wanneer je tekent bij een label, verkoop je eigenlijk een stukje van je eigenaarschap en kun je niet meer je eigen keuzes maken en eigen carrièreplanning uitstippelen.”

Met haar platform wijst ze indirect in de richting van Twitter, door in interactie te treden met haar volgers bouwde ze daar stukje-bij-beetje een loyale fanbase op. Heeft ze de dag van vandaag nog tijd om zich daar actief mee bezig te houden? “Het lukt allemaal nog, ja, ik vind het erg belangrijk om rechtstreeks in contact te blijven staan met de fans. Zowel op shows als via social media. Je probeert een gemeenschap rond je project op te bouwen en je wil dat mensen zichzelf als een onderdeel van die gemeenschap gaan voelen. Ik ben een mens, zij zijn mensen en communiceren met andere mensen is een positief iets.”

Voor familie en vrienden probeert ze daarnaast ook de nodige tijd vrij te maken, waardoor er voor hobby’s niet echt veel tijd meer overblijft. “Ik heb me ooit gewaagd aan breien, maar ik was niet goed genoeg – haha -. Ik heb onlangs wel een nieuw stempedaal gekocht, een sampler om te gebruiken in de nieuwe live-set-up. Daarmee experimenteren, zal de komende tijd mijn hobby zijn, denk ik – haha -. Al mijn hobby’s zijn werkgerelateerd.”

Zoals eerder geschreven, speelde de 26-jarige het klaar om in volledig eigen beheer haar debuutalbum uit te brengen. Na een boel succesvolle EP’s, was dit de logische te behalen mijlpaal. Een mijlpaal die de naam Somewhere in Between meekreeg.
“Ik ben vooral tevreden dat ik het (album) eindelijk op het publiek kan loslaten en nu verder kan. Nu kan ik me opnieuw focussen op het schrijven van nieuwe muziek en het touren. Het is het einde van een hoofdstuk.” De vraag of ze er een andere aanpak op nahield dan tijdens de productie van een EP beantwoordde ze als volgt “Ik heb de productie van het album niet anders aangepakt dan die van een EP. Halverwege erkende ik wel dat mijn aanpak fout zat en moest ik m’n manier van werken veranderen. Ik had de hoeveelheid werk kennelijk wat onderschat. Er kruipt zoveel meer tijd in een album, dan in een EP! Net omdat je een coherent verhaal wil brengen. Dat gaat vanzelfsprekend moeilijker wanneer er meer nummers naast elkaar moeten staan. Het was allemaal een beetje overweldigend, maar het is gelukt.”

https://www.instagram.com/p/BTNIWbIlgo4/?taken-by=verite

We vroegen haar of ze enkele tips had voor jongelingen die op dezelfde manier muziek willen uitbrengen. “Wees zelfverzekerd en geloof ten volle in wat je doet. Wees daarnaast geduldig. Tegenwoordig willen we dat in ons dagelijks leven onze verlangens zo snel mogelijk bevredigd worden. Er is zo’n groot aanbod aan eenvoudige distributiemiddelen zoals Spotify en Apple Music dat mensen verwachten dat de luisteraar wel tot bij hen zal komen. Het tegendeel is meer dan ooit waar. Je hebt de platformen, maar je moet zelf nog steeds hosselen en je slim navigeren.”

Nu de debuutplaat er is, kan het promotioneel touren beginnen. Maar wat vindt Kelsey nu leuker? Touren of songs schrijven?
“Ik verkies het performen van mijn nummers, met songs schrijven heb ik wat een haat-liefdeverhouding.” We vroegen haar waar het minder plezante gevoel vandaan kwam. “Soms word ik angstig tijdens het schrijven. Tijdens het schrijven van nummers voelt het alsof ik potentiële energie aan het opbouwen ben, maar ik hou meer van kinetische energie. Ik hou wanneer dingen in beweging zijn. Soms raak ik wat gefrustreerd over hoe traag het schrijfproces bij momenten loopt.”

Tijdens haar tournees brengt Vérité haar nummers niet altijd op dezelfde manier. “Ik hou het meest van optreden met een voltallige band. Enkel en alleen al omdat er meer energie vanuit gaat. Hoe luider hoe liever. Indien de zaal het niet toelaat om met z’n allen op te treden, hou ik ervan om compleet de omgekeerde weg in te slaan. Dan kleed ik de nummers helemaal uit, wat soms een geheel andere interpretatie aan een nummer geeft. Ik hou er niet echt van om een Gulden middenweg te volgen.

Beluister ter illustratie deze twee clips:

Een Europese headline-tour zal volgen, maar in afwachting daarvan namen artiesten als MS MR en Jack Garratt haar al mee op sleeptouw. “Ik deelde een bus met Jack tijdens mijn eerste tournee als support-act. Het was de eerste maal dat ik zo de kans kreeg om een heleboel nieuwe Amerikaanse steden voor het eerst te zien en om in grotere zalen te kunnen optreden. Je steekt ook veel op in de tijd dat je op de baan bent met getalenteerde performers en muzikanten. We zijn gelijkaardige persoonlijkheden, Jack en ik, die graag de touwtjes in handen hebben. Daarnaast respecteer ik hem ook enorm als muzikant en als performer.
We konden het niet laten en spraken ons verlangen uit om haar in België aan het werk te zien.
Misschien dat ik later dit jaar in België te zien ben. Zouden er mensen naar de show komen, denk je?” vroeg ze ons. Met de belofte dat we er zelf bij zullen zijn én dat we vrienden dan zullen meenemen leek ze meer dan tevreden.

Het debuutalbum van Vérité heet Somewhere in Between en valt via deze link te downloaden en hieronder te beluisteren.

145 posts

About author
Gediplomeerd cultureel ondernemer en manager als OENGER, functioneel analist als inkomstenbron.
Articles
Related posts
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

De 50 beste albums van 2023

De laatste maand van 2023 is alweer bijna halfweg, dus naar goede gewoonte liggen er ook bij Dansende Beren tal van eindejaarslijstjes…
LiveRecensies

Will Butler + Sister Squares @ Botanique (Grand Salon): Artistieke intensiteit

Wie Arcade Fire al eens live zag, zal Will Butler ongetwijfeld kennen als de excentrieke broer van de frontman die doorheen het…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #42

Het aantal albums dat wekelijks verschijnt, is meedogenloos groot. Daarom is het onmogelijk om alles binnen de correcte tijdspanne van een degelijke…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.