AlbumsRecensies

Foxygen – “Hang” (★ ★ ★½): Symfonische, theatrale 70’s rock ’n roll

“Onafgewerkt, gedurfd, experimenteel en chaotisch”. Dit zijn de kernwoorden die we steeds terugvinden over Foxygen’s vorige album …And Star Power (2014). Jonathan Rado en Sam France brengen met hun nieuwste LP Hang een repertoire dat we niet van hen gewoon zijn.

Het eerste nummer “Follow The Leader” zet meteen de toon voor het hele album. Een symfonisch geheel van blazers en strijkers (met meer dan 40 muzikanten) steekt de sound van de Amerikaanse band in een nieuw en kleurrijk jasje. Sam France behoudt hier zijn Jagger-achtige zangstijl die hij perfect mengt met een theatrale rock ’n roll vibe die uit de jaren ’70 lijkt te komen. Het nummer beschikt niet over een zeer explosief refrein, maar de strofes maken dit meer dan goed met hun bijblijvende backings.

“Avalon” is als tweede nummer veel uitbundiger en speelser. Wat meteen opvalt is de sterke productie, songwriting en een sound die af en toe doet denken aan The Beatles en The Foundations. De song verandert van tempo (wat bijna een handelsmerk is geworden van het duo) en is alsnog verbazingwekkend symfonisch en satirisch.

“America” is wellicht de meest satirische song op de plaat en benadrukt de filosofie achter het hele album. Tragedie, hoop en teleurstelling zijn gevoelens die in de muziek en songteksten terug te vinden zijn. Met een knipoog naar Bowie wordt er gespot met het patriotisme en de Amerikaanse deugden (“Just another wish, just another dream. If you’re already there then you’re already dead if you’re living in America”). Ze werpen hier ook een kritische blik naar de Amerikaanse filmindustrie en cultuur (“You only play yourself when you’re in Hollywood!”).

De datum van de album release is dan ook geen toeval. 20 januari, de dag waarop de Amerikaanse presidentiële inauguraties plaatsvinden. De satire en speelsheid van het creatieve duo blijft door het hele album meelopen. “Rise Up”, de afsluiter van de plaat, vertrekt iets zachter dan de voorgaande nummers. Dit is aangenaam verrassend, omdat het relatief korte album (met zijn 32 minuten) over de gehele lijn zeer bombastisch is vanwege de complexe arrangementen. Het is tevens ‘the grand finale’ van het album dat vanaf 3:40 stilaan uitdooft met behulp van experimentele solo’s.

Jonathan Rado en Sam France hebben met Hang opnieuw hun veelzijdigheid als muzikanten en songwriters bewezen. Met behulp van een symfonisch orkest, Steven Drozd (Flaming Lips), Matthew E. White, The Lemon Twigs en anderen zien we dat Foxygen zich niet meer houdt aan ‘neo-psychedelica’ of ‘Baroque pop’. We horen een band die van creativiteit en ideeën bruist, een moderne mengelmoes van theatrale 70’s rock ’n roll en 30’s songs vol complexe arrangementen.

Ons oordeel: ★ ★ ★½

Op 24 februari speelt de band in Botanique.

 

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Foxygen - "Livin' a Lie"

Foxygen is misschien wel één van de coolste bandnamen op aarde, de muziek die het duo produceert, is ook van hoge kwaliteit….
Filmpje van de week

Filmpje van de week: 9 - 15 januari 2017

Ook in 2017 gaan we onverstoorbaar verder met het filmpje van de week. Zagen we vorige week nog veel filmpjes van ronkende namen,…
Filmpje van de week

Filmpje van de week 31 oktober - 6 november 2016

Ook deze week lieten we ons weer gaan en checkten we (bijna) alle videoclips die in de eerste week van november uitkwamen….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.