“We hebben iets te vieren”, zei frontman Thomas Oosterlynck na drie nummers in de set. Het klopt, begin september kwam hun debuutplaat Trust Yourself To The Water uit en die moest Amongster wel voorstellen in de AB. In het lijstje electropop toppers dat ons kleine Belgenlandje de laatste tijd rijker werd (denk Bazart, Oscar & The Wolf, Warhola,…), klinkt Amongster als de puurste. In 2014 nog winnaar van De Nieuwe Lichting, maar ondertussen al helemaal ingebed in de Belgische muziekscene. Zwoel, sexy en sensueel wist de band de uitverkochte zaal te begeesteren en had daarvoor niet meer nodig dan hun eigen, lekkere nummers.
Wanthanee, een andere winnaar van De Nieuwe Lichting, mocht het concert openen. Zoals we dat gewoon zijn van de dame, bracht ze gevoelige indie folk met een indrukwekkende stem. Ze kreeg de zaal zowaar helemaal stil, straf voor een voorprogramma! Uiteindelijk zat iedereen vol ongeduld te wachten op Amongster (vanzelfsprekend). De band vloog er meteen in met “Teacher”, de eerste single van de plaat. Een herkenbaarheidsfactor is altijd goed om mee te beginnen, slimme zet van de band. Al snel werd duidelijk dat Oosterlynck zijn beste moves niet had thuis gelaten. Op de beats van de muziek bewoog hij zeer langzaam mee waarna het publiek niet anders kon dan hem na te bootsen.
Al snel werd duidelijk dat Amongster in het begin vooral inspeelde op de dromerigheid van zijn muziek. Met twee synthesizers op de achtergrond ontstond er wel een broeierige sfeer die de warmte in de zaal naar het kookpunt bracht. Af en toe kropen er ook wat psychedelische invloeden in de muziek, wat de variatie in de set alleen maar versterkte. Met “Trust Yourself To The Water” kregen we zelfs een zonnige, vrolijke sfeer. De rauwe stem van Oosterlynck maakte ieder nummer zo eerlijk en open. Het gevoel dat hij er in stak, kwam er live helemaal uit door de manier waarop hij zich inleeft in zijn muziek.
Dat is de sterkte van deze band: een frontman die op het eerste zicht wat schuchter oogt maar zich al snel ontpopt tot een echt podiumbeest. De band verbleekte er bij, al mag ook gezegd worden dat zij een fantastische ondersteuning gaven. Af en toe wat samenzang, soms zelfs een gitaarsolo en vooral de warme sfeer die zo goed bij de nummers past. Met wat rustigere songs kabbelde de set wat verder. Op zich niet erg, maar na een tijdje wou het publiek toch wat meer dansen. En alsof ze de gedachten van het publiek konden lezen, speelde Amongster “Bright Life”, één van de eerste hits van de band. Een spannend en explosief nummer dat eindigde in een fantastisch gitaarspel dat zelfs wat post rock invloeden bevatte. Meteen opgevolgd door “Butcher’s Boy”, het dansbaar nummer waar iedereen zo op wachtte. De vette synths penetreerden je oren en de gitaren deden denken aan Balthazar. Ja, daar zal Jasper Maekelberg wel voor iets tussen zitten. Het is een catchy song die zeker blijven hangen. Is het niet door het aanstekelijke sfeer dan wel door de instrumentaliteit.
Met “Runalong” doet het publiek voor het eerst mee met een sing-a-long. Toch wat vreemd, want het is niet de grote hit die op de radio word gespeeld. Plots nodigde Amongster voorprogramma Wanthanee mee op het podium. Ze is duidelijk goeie vrienden met de band en mocht zich even in het geheel mengen. Met haar zoete stem en viool bracht ze wat extra romantiek op het podium. “Leo” en “Salrow” staan niet op de plaat, maar behoorden wel tot de hoogtepunten van de set. Een dreigend geluid, angstaanjagende gitaarsound en vooral de hypnotiserende stem van Oosterlynck brachten deze nummers tot een waanzinnige apotheose. Het was alsof de wereld zijn laatste adem uitblies en Amongster ons mocht voorzien van de passende soundtrack. Jammer genoeg blies de band ook zijn laatste adem uit en verlieten ze met “Fear Until You Leave Me” het podium.
Gelukkig was er nog een enthousiast publiek dat meer wou! Eerst kwam Thomas Oosterlynck helemaal alleen terug het podium op om het gevoelige “Welcome To My Friends” te brengen. Je kon een speld horen vallen in de zaal, iedereen was geconcentreerd op dit emotioneel nummer. Hij stuurde hij ons naar huis met een rustig en zweverige song om zo met een gerust gemoed te kunnen slapen. Amongster bewijst met deze set dat ze helemaal volwassen zijn geworden. Klaar om nog meer zalen plat te spelen met hun duister geluid boordevol verrassende wendingen.
