Vanavond vond in elke regio een voorronde van de muziekcompetitie van Sound Track plaats. Heel wat artiesten kwamen zichzelf bewijzen om te strijden voor een plekje in de finale. Wie daarin slaagt en kan winnen, krijgt twee jaar lang ondersteuning en begeleiding. In jeugdhuis De Moeve in Lier namen wij een kijkje bij de laatste ronde in Antwerpen. Het werd een lange avond met een uitgelopen schema, maar de veelbelovende artiesten Marion, Faith, Amaea Rae, FÄM, Hannah Nollet en Kwaku Benson x W9nted waren er stuk voor stuk klaar voor.
De eerste op de planning was Marion, een jonge groep mensen die een meeslepende mix van folk en elektronica bracht. Het duurde elk nummer wel even voor ze op gang kwamen, maar de stevige drums, diepe bas, zachte synths en catchy gitaarlijnen kwamen uiteindelijk tot een mooi geheel. Vooral de hemelse stem van de zangeres Fien Put viel op, al klonk de zang van haar medelid Mees Rijken minder overtuigend. Samen leverden ze wel sterke momenten op, met als hoogtepunt een rustig, introspectief nummer dat voor het eerst live werd gespeeld en vanaf de eerste noten meesleepte. Afsluiten werd dan gedaan met een iets sneller en luchtiger lied dat het publiek voorzichtig in beweging bracht, al bleef duidelijk dat er muzikaal nog groeimarge is, was het al wel een goede start voor Marion.
Dan maar een tempo hoger met Faith dat zijn allereerste show speelde. Dat werd er eentje vol stevige gitaarriffs, dreunende drums en een bas die je fysiek door je lichaam voelde. Het geluid was oorverdovend, maar tegelijk strak en meeslepend, alsof System of a Down ontdaan werd van de schreeuwen en gewoon een constant krachtige rockmuur had. De zang, hoog en verrassend passend bij de zware instrumentatie, kwam minder vaak aan bod, waardoor er nog wat werk is om die beter in het geheel te verweven. Toch zorgden de wisselingen binnen de nummers voor genoeg afwisseling, zodat de korte set voorbijvloog. Alleen in het slot voelde het even alsof ze in dezelfde sfeer bleven hangen, maar voor een debuut stond er al opvallend veel energie en motivatie.
Midden in de avond bewees Amaea Rae met haar set waarom ze iemand is om naar uit te kijken. Met haar mix van alternatieve soul, r&b, rock en hier en daar wat jazz en psychedelische klanken, wist ze het publiek mee te slepen van begin tot einde. Haar stem is haar grootste wapen, want ze schakelt moeiteloos tussen hoog en laag, rauw en zacht, breekbaar en krachtig en weet zo elk gevoel van pijn tot verlangen goed over te brengen. Haar band speelde ook scherp mee, duidelijk een groep ervaren muzikanten die haar dynamiek makkelijk volgden en ondersteunden. Op het podium stond Amaea Rae niet enkel als zangeres, maar als performer pur sang, al dansend, lachend en genietend liet ze zien dat ze zich volledig thuis voelt op een podium en klaar is voor meer. Al snel kwam het slot waar ze liet zien dat ze een veelzijdige artiest is die niet in een hokje kan gezet worden. Alleen met haar akoestische gitaar bracht ze nog een intiem nummer dat de zaal in volledige stilte hield, alsof iedereen nog sprakeloos was van de vorige nummers en nu dan dit. Het was een optreden dat te snel voorbij leek te gaan, maar genoeg indruk naliet om te doen beseffen dat Amaea Rae klaar is voor veel grotere podia en hopelijk een plek in de finale.
Om een beetje in hetzelfde genre te blijven werd FÄM erna voorgeschoteld. Het duo staat al eventjes op onze radar en bracht in De Moeve een betoverende set vol soulvolle pop die meteen wist te glinsteren. Voor het eerst trad het duo op met ondersteuning van een volledige band, maar dat was nergens aan te merken want alles klonk strak, samenhangend en overtuigend alsof ze al een lange tijd samenspelen. De nummers wisselden af tussen speelse soulpop en intiemere momenten waarin sprankelende synths en een subtiele akoestische gitaar extra diepgang gaven. Centraal stond de stem van de frontvrouw Marie Cassiers, die met haar warme en hemelse klank moeiteloos het publiek raakte. Het optreden vloog ook voorbij, een teken dat de band wist te boeien. Met al een mooi aantal luisteraars op streamingdiensten lijkt FÄM duidelijk klaar om hun muziek naar een groter publiek te brengen en dit concert toonde dat het daarvoor alles in huis heeft.
Het einde is dan weer bijna in zicht en Hannah Nollet bracht het tempo daarvoor nog trager. Met haar dromerige indie folk creëerde ze een intieme, hemelse sfeer waarin iedere noot recht naar het hart ging. Simpele gitaarlijnen ondersteunden haar stem, die de echte drager van de muziek was. De ongekende kracht en gevoeligheid van haar hoge noten wisten te raken. Soms experimenteerde ze, zoals wanneer ze haar eerste nummer in een nieuwe vorm bracht door een stembord en herhalingseffecten, wat haar twintig minuten een speciale wending gaf. Ook met volledige band kreeg haar muziek diepgang, al bleef de instrumentatie subtiel zodat haar indrukwekkende zang kon schitteren. Het publiek luisterde muisstil, geraakt door haar emotionele intensiteit. Hannah Nollet liet iedereen aan haar lippen hangen en is iemand die met gemak onder de radar zou kunnen verdwijnen, maar eenmaal achter de microfoon is ze onmogelijk te negeren.
Kwaku Benson x W9nted mocht dan weer de laatste selectieronde in Antwerpen afsluiten met een set die vooral als een feestje aanvoelde. Hun optreden bestond uit beats die rechtstreeks van een laptop kwamen, waarop ze dan rapten, al klonk dat eerder als gebrabbel dan als overtuigende vocals. Toch had het geheel veel energie door de afro-invloeden die ze, zoals hun bio belooft, vanuit Ghana naar hier brachten. De zaal ging erin mee, al leek dat bij sommige deels te danken zijn aan de goedkope drankjes en het lange wachten. Muzikaal viel er nu eenmaal weinig te ontdekken, maar de twee stonden er met zoveel plezier en enthousiasme dat er toch een losse sfeer ontstond. Uiteindelijk voelde hun set minder als een show en meer als een uitbundig feestje, met alle chaos en charme die daarbij horen.
Na een intrigerende avond in Lierke Plezierke en wat wikken en wegen, hebben we onze top drie van de avond samengesteld:
3. Hannah Nollet
2. FÄM
1. Amaea Rae
In Antwerpen en Brussel zullen er geen selectierondes meer plaatsvinden, maar wel nog op andere plekken. Een overzicht daarvan vind je hier.
