© CPU – Peter Verstraeten
Kleine festivals, we hebben er een zwak voor. Waar de grote jongens uitpakken met megalomane terreinen, torenhoge podia en een vleugje platte commerce, houden de kleintjes het bij sfeer, karakter en eigenwaarde. Het zijn net dorpen, waar iedereen een praatje maakt en de ons-kent-onscultuur verweven zit in het DNA. We kunnen werkelijk waar boeken vol schrijven over deze kleintjes en over onze liefde voor festivals als Sjock, Brakrock en Backyard Festival. Sinds gisteren mogen we daar met plezier eentje aan toevoegen, want voor het eerst zetten we voet op een volledig Clamotte Rock-weekend en waren we op slag verliefd. En met bands als DeWolff, Mojo & The Kitchen Brothers en Compact Disk Dummies kregen we daar ook nog eens een stevige portie fijne muziek bij, al was het helaas niet altijd raak.
Kaat Van Stralen @ De Silo
© CPU – Peter Verstraeten
Wat een parcours heeft Kaat Van Stralen de laatste jaren met haar band afgelegd! We leerden de zangeres eind 2022 kennen met haar debuutsingle “Twaalf“, om haar vervolgens richting de finale van Sound Track te knokken en deze te winnen. Als klap op de vuurpijl werd ze ook nog eens verkozen tot een van de winnaars van De Nieuwe Lichting, waardoor ze in diezelfde klap nationale bekendheid kreeg; met een volle voorjaarsperiode in de vorm van een tour doorheen Nederland en België als gevolg.
Die rondgang sloot ze af op Clamotte Rock, waar ze het podium van De Silo juist weer mocht openen. Dit deed ze al roepend en tierend, waarbij de jonge zangeres met haar drie muzikanten zich met een brutale flair en tomeloze energie op het publiek smeet. Er werd een zoektocht opgezet naar een Hannah, er werd een snelcursus aerobics gegeven, maar er werd vooral stevig gerockt. Afsluiten deed de groep uiteraard met het nummer waar het nationale bekendheid mee kreeg. “Stop Met Wenen” werd in het begin een stukje rustiger gebracht dan we gewoon zijn, maar eenmaal tegen de laatste minuut knalde de groep op volle snelheid. Prima startschot!
Battaclan @ Main Stage
© CPU – Peter Verstraeten
Voor wie gisteren niet buiten kwam, komt dit misschien als een verrassing: het was bloedheet! Ook op Clamotte Rock tikte de thermometer tropische temperaturen aan, maar dat weerhield Battaclan er niet van om zich volledig in kostuum te hijsen. Strak in het pak mocht de band de Main Stage openen en dat deed het met een hyperenthousiaste frontman aan het front. Daar moest de groep het dan ook vooral van hebben, want muzikaal gezien viel de poprock met Nederlandstalige twist wat mager uit. Niveautje braderiemuziek was het gelukkig niet, maar echt indrukwekkend werd het nergens. Gezien en weer door.
Mojo & The Kitchen Brothers @ De Silo
© CPU – Peter Verstraeten
‘Kilometers maken!’ Dat is het advies dat we iedere opkomende band meegeven. En dat het advies gegrond is, zagen we gisteren wel bij Mojo & The Kitchen Brothers. De groep heeft sinds onze laatste ontmoeting weer flink wat optredens achter de kiezen en dat merkten we ook aan de sound. De leden van Mojo & The Kitchen Brothers waren namelijk ijzersterk op elkaar ingespeeld en wisten onder de brandende zon een broeierige set af te leveren. Hoogtepunt waren zonder twijfel de dubbele drumpartijen, die net als altijd als een donderende motor onder de sound lagen. Op naar de volgende ontmoeting!
Metal Molly @ Main Stage
© CPU – Peter Verstraeten
Sommigen beleven een tweede jeugd, maar Metal Molly is inmiddels toe aan zijn vierde. De groep was voor de eeuwwisseling een van de grotere namen binnen de Belgische rockscene en mocht daardoor optreden op zowat ieder festival in de Benelux. Helaas bracht dat ook stof in de motoren, waardoor de band er meerdere malen mee stopte. Steeds keerde ze terug en in 2025 maakt ze opnieuw een comeback, al merkten we al snel dat de muziek ook in de vorige eeuw is blijven liggen. Tracks als “Orange”, “Flipper” en “Small Supernova” klonken in de grote blauwe tent toch best oubollig en de riffs hebben duidelijk de strijd met de tijd verloren. En dat terwijl de omroeper van dienst voorafgaand aan het optreden het had over een band die nog altijd hedendaags klinkt. Ach, hij zal waarschijnlijk wel het verkeerde kaartje bij gehad hebben.
DJ Ghost @ Open Air Stage
‘Amai, d’n Ghost treedt hier op!’ We hadden de uitspraak meerdere malen op de dag voorbij horen komen, maar helaas voor die mensen ging het hier niet over een optreden van de Zweedse knuffelrockband. Nee, op de Open Air Stage mocht de levende Tommorrowland-legende Bjorn Wendelen aantreden. Na jaar in, jaar uit plaatjes te draaien op het grootste dance-event van de wereld was een passage op Clamotte Rock natuurlijk kinderspel voor de dj en dat bleek ook uit de reactie van het publiek. Dat ging namelijk stevig los op de remixes van Wendelen, die een waar feestje achter zijn mengpaneel bouwde. Nee, deze wei had geen Tobias Forge nodig, want DJ Ghost blies eigenhandig het dak van de Open Air Stage eraf. En dat is nog best knap voor een podium in de buitenlucht.
Zornik @ Main Stage
© CPU – Peter Verstraeten
Waar gisteren aan De Silo de ene na de andere opkomende band passeerde, was het hoofdpodium duidelijk gereserveerd voor een andere generatie aan artiesten. Ook Zornik mocht er op aanschuiven, alleen deed het dat wel met een nare smaak in de mond. Zanger Koen Buyse meldde namelijk al ver vooraan de show dat hij net een goede vriend was verloren (Ludo Dierckxsens, nvdr.) en dat dit een optreden was met een dubbel gevoel. Toch weerhield hem dat niet om de schouders er volledig onder te zetten en speelde hij met zijn band ijzersterk. Ja, de setlist was net als bij de voorgangers behoorlijk verouderd, maar bij Zornik doorstonden de nummers wel de tand des tijds. De grootste reden hierachter was dat tracks als “It’s So Unreal” en “Scared of Yourself” zowat in iedere Belgische hersenpan gekerfd staan, waardoor al snel de handen de lucht in werden gezwierd en de kelen collectief open gingen. Zornik bewees dat in sommige oude vaten nog altijd smakelijke wijn zit, zolang die maar met overtuiging wordt geschonken.
DeWolff @ De Silo
© CPU – Peter Verstraeten
Tegen kwart over tien was het tijd dat de ‘rock’ in Clamotte Rock echt zijn afdruk achterliet, want op De Silo stond met DeWolff een ware rock-‘n-roll-grootheid klaar. De Nederlands-Limburgse band greep het publiek meteen bij het nekvel, met Pablo van de Poel die zijn taak als sfeermaker heel serieus nam en vanaf de eerste seconde de interactie met zijn toeschouwers opzocht. Brede gebaren, guitige blikken en zelfs een rondje over het gras, van de Poel deed er alles aan om het vuur aan te wakkeren. Dat lukte hem dan ook moeiteloos, want het enthousiasme in het publiek spatte er met dikke vonken vanaf. Grotendeels draaide de set rond het machtige “Rosita”, een epische track van ruim een kwartier waarin alles wat de band goed maakt in zit. Hammondklanken, smerige gitaarriffs, tempowissels met chirurgische precisie en een fijne groove die constant onder de oppervlakte borrelde, het had het allemaal. En het mooie was dat het ook nog eens geen seconde verveelde.
Compact Disk Dummies @ Main Stage
© CPU – Peter Verstraeten
De Main Stage kende op dag één van Clamotte Rock helaas niet enkel hoogtepunten, maar werd wel in stijl afgesloten dankzij Compact Disk Dummies. De broertjes Coorevits mochten in 2017 al eens het grote podium van Herenthout headlinen en dat beviel blijkbaar prima, want bijna acht jaar later stonden ze opnieuw te swingen op de Main Stage. En hoe, want waar sommige acts eerder mikten dan effectief raakten, knalde Compact Disk Dummies er aan het eind van de avond wel pal op.
Met een felle lichtshow, pompende beats en een muur van synths veranderde de West-Vlaamse groep de grote tent in een zweterige, uitzinnige danstempel waar het lastig stilstaan was. “Cry for Me” deed de tent kolken, maar ook “I Remember” en “There’s No Sex Without You” kregen moeiteloos de duizenden benen tegelijk in beweging. En dat alles terwijl Lennert, de oudste van de twee gebroeders, met zijn eindeloze flair over het podium dartelde. Een afsluiter met hoofdletter A! Onze excuses alvast aan Danko Jones, WASTE en The Vaccines, want de tent waarin zij vandaag gaan spelen heeft officieel geen dak meer.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
