In de technowereld vinden de laatste jaren heel wat muzikale verschuivingen plaats. De bpm’s gaan omhoog, de beats worden harder en agressiever en bovendien is het genre meer hybride geworden. Ergens in Leuven loopt tegenwoordig een dj-producer rond van wie de invloed op die veranderingen niet te onderschatten valt. Dennis Vandebroek groeide onder zijn artiestennaam DNNS op enkele jaren tijd uit tot een niet te missen schakel in de undergroundscene van de Belgische hardtechno. Hij begint nog maar net aan zijn zoveelste reeks van shows doorheen heel Europa, of de volgende tournee in Canada en de Verenigde Staten ligt alweer vast. Gelukkig zag hij het zitten om tussendoor snel even terug te keren naar zijn jeugddorp Lummen. In de warme lentezon op het terras van een pub geeft hij ons een exclusieve blik achter de schermen.
Dennis, hardtechno is hoe jij je muziek labelt. Dat genre op zich is al heel niche en specifiek. Zijn er voor jou dan nog manieren waarop je de muziek écht eigen kan maken? Dingen die je anders doet waardoor mensen meteen horen: ‘Dit is een DNNS-track’?
Techno heeft van 2022 tot nu een enorme evolutie meegemaakt. De muziek klinkt nu zwaarder met inmenging van onder andere hardstyle en psych-trance. De meeste hardtechno vind ik nu net iets te zwaar om zelf te draaien, dus ik distantieer mij door mijn kicks nog steeds ruw, maar niet zo kapot en distorted te laten klinken. Bovendien zijn mijn melodieën simpel en ik hou ervan om veel ruimte in mijn tracks te laten. Zo durf ik wel eens een stilte van enkele seconden te laten vallen, om daarna het publiek te verrassen met een compleet onverwachte verandering of drop.
Ik kan me voorstellen dat je dit soort muziek nog niet op heel jonge leeftijd luisterde. Waar is die interesse beginnen groeien?
Dat klopt, omdat hardtechno een aantal jaren geleden simpelweg nog niet bestond. Grote evenementen zoals die er nu zijn kwam je toen amper tegen. Er waren kleine technofeestjes in Leuven waar ik naartoe ging. Daar merkte ik vaak dat tegen het einde van de nacht het tempo omhoog ging en de kicks zwaarder werden. Lokale artiesten begonnen dan te experimenteren en zo groeide het genre geleidelijk aan. Ik vond dat soort techno veel beter, maar het was zo specifiek dat Shazam de track-ID’s meestal niet eens kon vinden. Ik stapte na zo’n set wel eens naar de dj’s toe om te vragen welke nummers ze hadden gespeeld. Ik denk dat er toen maar een vijftigtal dj’s waren die echt hardtechno draaiden, dus ik kende ook echt iedereen in die scene.
Je begon dan zelf ook te draaien in die studentenclubs in Leuven. Wanneer besefte je dat je er verder mee kon geraken dan te spelen voor een publiek bestaande uit zatte studenten?
Ik besefte vrijwel sinds het begin dat zoiets mogelijk was. Op mijn eerste keer Dour werd er ergens hardtechno gedraaid voor twee uur lang. Toen ik dat publiek helemaal los zag gaan, opende dat mijn ogen. Toen wist ik dat het mogelijk was om op echte evenementen te draaien in plaats van voor een stel dronken studenten. Ik ben daarna meteen volop beginnen producen, nog voor ik begon met draaien. Van zodra ik in aanraking kwam met het genre maakte ik het dus al meteen zelf en door er echt mijn eigen ding van te maken, wist ik dat ik verder kon geraken.
Nu draai je in clubs over heel Europa. Ik zie bijvoorbeeld Frankrijk vaak voorbijkomen op je kalender. Hoe komt dat? Begin je een bepaalde band te voelen?
Een band voel ik nu zeker, maar dat is op natuurlijke wijze ontstaan. Mijn nummer “Finish The Mission” begon viraal te gaan dankzij onder andere TikTok. Mijn huidige manager contacteerde mij toen en vertelde mij dat hij een agency aan het bouwen was met opkomende artiesten in mijn stijl. Hij nam mij er toen bij en heeft veel connecties met clubs, waaronder een heel aantal in Frankrijk.
Je mocht pas ook langskomen bij het Franse platform Let Him Cook Radio, waar je letterlijk een feestje mocht bouwen in de keuken. Dat platform heeft heel wat aanzien op sociale media. Heeft dat nieuwe mogelijkheden met zich meegebracht of een momentum in gang gezet?
Vandaag moet je natuurlijk meer zijn dan alleen dj. Je moet ook showman en content creator zijn om het verder te schoppen. Iedereen wil en kan dj zijn, dus je moet meer doen om een fanbase op te bouwen. Tegenwoordig stellen we bij mijn shows meerdere camera’s op vanuit verschillende hoeken om zo veel content te kunnen maken. Door dagelijks reels te posten bereiken we heel wat nieuwe mensen. Ook uit die set bij Let Him Cook haalden we veel content en bovendien is zo’n keuken toch wel een unieke en opvallende setting die dus meteen in de aandacht springt.
Jouw signature move op het podium lijkt nogal op de goalviering van Cristiano Ronaldo. Is die vanzelf tot stand gekomen of heb je daar ooit over nagedacht.
(lacht) Dat is volledig vanzelf tot stand gekomen. Ik was op zoek naar manieren om zoveel mogelijk energie naar het publiek over te brengen, zonder mij daarbij fysiek pijn te doen. In het begin stond ik keihard te headbangen op het podium, maar ik ging toen vaak slapen met enorme nekpijnen. Dan heb ik me eens volledig laten gaan en kwam die move eruit. Op mijn video’s online begonnen mensen dan te reageren dat ik op Cristiano Ronaldo leek en uiteindelijk is dat zo een ding geworden. Het is wel grappig, want nu zie ik bij mijn shows mensen op de voorste rijen vaak onnozel doen door die move na te doen… Ik noem het wel onnozel, maar eigenlijk is het wel leuk dat het publiek er zo in meegaat.
Er staat nu ook een tournee doorheen Canada en de Verenigde Staten op de planning. Wat verwacht je daarvan?
Ik ga inderdaad een paar shows doen in Canada en dan ook nog in onder andere Los Angeles, New York en Denver. Daar is er vraag naar hardtechno, omdat het voor hen nog heel nieuw is. Ik merk dat LA heel vooruitstrevend is op muziekvlak, maar de andere steden een beetje achterblijven. Alleen kost het als artiest wel wat om naar daar te gaan en je hebt een werkvisum nodig. Dat kan je niet zomaar voor één show krijgen, enkel als je op tour gaat.
Denk je dat je stress zal hebben om voor zo’n totaal nieuw publiek te staan?
Stress heb ik nooit voor shows. Op het podium staan is makkelijk voor mij. Ik ervaar bijvoorbeeld wel stress wanneer ik mijn deadlines moet halen om nieuwe muziek af te krijgen, maar niet tijdens mijn shows. Dat heeft volgens mij te maken met mijn jeugd. Ik deed toen woord en muziek en deed op jonge leeftijd al podiumervaring op. Dat stelde niks voor, maar ik denk wel dat het mij geholpen heeft in wat ik nu doe.
Zijn er bepaalde dingen die je nog zeker wil bereiken in je carrière?
Ik wil nog op Teletech en op Unreal Germany staan. Dat eerste event is er een hele grote in het Verenigd Koninkrijk en de tweede is letterlijk unreal. Op Dour zou ik ook nog heel graag staan, maar dat is nog veraf momenteel, al zou ik al heel blij zijn om daar op een kleiner podium te staan.
