© CPU – Toon Miermans
Londense producer Fred again.., die spraakberichten tot muziek verheef, gaf ons in september inkijk in tien hoogtepuntdagen op zijn vierde studioalbum ten days. Anders dan de drie met emotie geladen Actual Life-albums en de letterlijke USB vol bangers, was ten days een lichte en vrolijke ode aan de kleine momenten in het leven.
Daar voegt hij vandaag nog twee dagen aan toe: two more days klinkt puur qua naam als spring-in-’t-veldenthousiasme, gewoon omdat het kan. Zoals veel van zijn eerdere tien beschreven dagen beleefde hij deze niet alleen. Voor “light dark light” herenigt hij ons met Angie McMahon en in “little mystery” brengt hij de woorden van de Britse folkartiest John Martyn weer tot leven.
Fred Gibson heeft zelf geen inleiding nodig, Angie McMahon misschien nog wel. Toch kennen we deze Australische singer-songwriter al. Zij het niet van haar eigen twee albums, dan wel van in de beginperiode van Fred again… Doet “Angie (i’ve been lost)” nog een belletje rinkelen? Exact, die Angie. De sample-koning gebruikt voor “light dark light” het laatste deeltje van Angie’s eigen nummer “Making it Through”. De mantra die zich in zijn elfde dag blijft herhalen is ook de naam van McMahons tweede album: Light, Dark, Light Again.
Had het korter geweest, het was een perfecte interlude, zoals Gibson zijn samples vaker graag gebruikt. Maar door de repetitie van de woorden geraken we al snel in een trance die rechtmatig een eigen nummer mag zijn. Waar Angie op Actual Life nog verloren was, lijkt het of ze nu geland is, met de sussende verzekering dat na donker weer licht komt, dat er nu eenmaal soms donker aan licht moet voorafgaan. De sterkte van Fred again.. is om met weinig woorden een ritmische en emotionele houvast te bieden, en dat is in dit lied net zo. Het plotse gejuich op het einde verbreekt de hypnose en haalt ons net op tijd weer in het heden met de krachtige boodschap ‘Life gets light again’. Fred neemt de microfoon hiervoor over en dat klinkt zo stil en zacht en, anders dan de andere zinnen, worden ze slechts een zuinige twee keer herhaald. Op de valreep komen ze binnen. En zo is er weer licht.
“little mystery” gaat geheel verder op het tempo, de hoop en de eenvoudige gelukzaligheid van ten days. De tekst en de melodie zijn haast tegengestelden. Waar John Martyn dit lied onder de titel “Sweet Little Mystery” in 1980 uitbracht als een break-up song op de folk- en bluesplaat Grace and Danger, vrolijkt Fred again.. de boel op zonder de woorden te veranderen. En dat is wat Fred again.. sinds ten days aan het doen is: de boel aan het opvrolijken en ons kleine schoonheid laten inzien. Fred again.. zorgt voor ons en geeft telkens opnieuw hoop dat het beter zal worden, en als het beter is, beleven we samen het kleine zeer groots.
Facebook / Instagram / X / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
