beabadoobee @ Ancienne Belgique (AB): Tussen ladder en mandarijn

beabadoobee is kortst omschreven misschien wel een van de bekendste Britse acts waar je nog nooit van hebt gehoord. Of misschien toch niet bij naam, want de zangeres met Filippijnse roots heeft zeker en vast wel wat radiohitjes op haar naam staan. Bekendste in dat verhaal is “death bed (coffee for your head)”, maar ook “the perfect pair”, “Glue Song” of “the way things go” klokken makkelijk boven de tweehonderdmiljoen streams af. De fans zijn er dus wel, en die hadden zich gisterenavond in grote getallen verzameld in de Ancienne Belgique. Beatrice Laus, zoals de nog maar 24-jarige zangeres door het leven gaat, kwam daar namelijk haar derde studioalbum This Is How Tomorrow Moves voorstellen, en wilde daar zienderogen groots mee uitpakken.

Dat we een mooie productie mochten verwachten, werd al duidelijk toen we zagen dat voorprogramma Unflirt slechts een paar vierkante meter voor het nog gesloten rode gordijn kreeg. De Londense zangeres mocht, overigens net als vorige keer, het publiek warm maken voor wat komen zou. Ze stootte weliswaar meteen ook op hetzelfde euvel als in La Madeleine enkele jaren geleden: haar muziek was wel gezellig, maar bleef een halfuur lang binnen dezelfde lijnen drijven. Met niet meer dan een akoestische gitaar wist ze de al verrassend goed volgelopen zaal wel al in zwijm te doen vallen. De minste beweging of bindtekst werd op bijna hysterisch gekrijs onthaald, na een handvol minuten mocht ze al een zee aan smartphonelichtjes trotseren. Allemaal goed en wel, maar verder dan ‘gewoon gezellig en aangenaam’ kwamen we niet tijdens de zeemzoete set van Unflirt. Misschien dat een band het geheel wat voller kan doen klinken in de toekomst, en dan praten we nog eens.

Dan had beabadoobee het zelf toch wat grootser aangepakt dan in La Madeleine. De zangeres was namelijk voor het eerst met een full band op pad door Europa, maar had daarnaast ook een indrukwekkende productie meegebracht. Opener “California” mocht zo aantreden onder een tiental ziekenhuislampen, die daarbij ook onder meer een ladder en een mandarijnenboom verlichtten, maar zette op die manier ook wel een soort wow-effectje neer. De Filippijns-Britse wist namelijk wat meer cachet aan de nummers te geven, waardoor het live allemaal net dat tikkeltje ruwer binnenkwam. In het witte decor viel haar felroze gitaar nog wat meer op, wat allemaal bijdroeg aan het feit dat onder meer “Talk” en “10:36” het sterk begin vormden van wat een toffe poprockavond zou had worden.

Uitgelaten hysterie hing in de lucht nadat “Charlie Brown” aan de hand van een flitsende lichtshow nog wat meer venijn naar het podium had gebracht, maar dan nam beabadoobee gek genoeg gas terug. De lampen werden korter tegen het plafond gehesen en de zangeres begon wat meer te puren uit haar recentste langspeler. Initieel was dat nog aangenaam gezellig, en soms ook wel schattig, toen bijvoorbeeld haar fans papieren appels bovenhaalden tijdens “Take a Bite”. Iets wat ik combinatie met de eerder trippy projecties op het decor wel voor een cool moment in de set zorgde. Moet daarnaast wel gezegd dat het op puur muzikaal vlak daarna een uur lang allemaal wat binnen dezelfde perken bleef. Niet slecht, verre van, maar er werden nu ook niet per se nog pieken bereikt. Eerder vlakjes dus, al moet je daarbij wel in achting blijven nemen dat de tot de nok gevulde AB elk nummer woord voor woord meebrulde.

“The Perfect Pair” was namelijk zo’n nummer dat Taylor Swiftiaans verpest werd door het meisje naast je dat het hysterisch meekweelde, en ook tweeluik “Glue Song” / “Coffee” moest het doen voor meer gsm’s dan gezichten. Op zich wel jammer dus, maar het was dat enthousiasme dat tegelijkertijd de sfeer er ook inhield en ervoor zorgde dat de set niet helemaal inzakte. beabadoobee leek namelijk definitief te hebben gekozen voor een eerder idyllische, gezellige aanpak, wat zich tijdens “Real Man” vertaalde in fluisterende schaduwen van planten op de achtergrond. Planten die overigens ook effectief in de zaal hingen, want toen na de distorted gitaren van “One Time” het gordijn naar beneden viel op hoogtepuntje “Beaches”, werd duidelijk dat de volledige coulissen van de Ancienne Belgique bedekt waren met groen.

Een welgekomen vorm van opwinding ook wel, wat er mee voor zorgde dat “Care” uitgroeide tot een soort bescheiden anthem dat aan de hand van een terug opzwependere lichtshow de set terug in een stroomversnelling bracht. Na een sitdown eerder op de avond bracht “She Plays Base” de volledige zaal nog eens aan het springen; niet in het minst omdat het nummer ook een soort feelgoodsfeer teweegbracht. Dat afsluiter van de reguliere set “Cologne” meteen daarna nog werd opgesmukt met een gitaarsolo, zorgde ervoor dat beabadoobee toch nog in stijgende lijn een einde breidde aan de avond. De bisronde voelde daarbij misschien zelfs overbodig, al zat daar met het akoestisch gebrachte “The Way Things Go” natuurlijk nog een huppelachtige hit in verstopt. En met “See You Soon” liet Laus vanzelfsprekend het bruggetje niet links liggen om de cirkel af te ronden.

En zo zagen we toch wederom een beabadoobee die een beetje een dubbel gevoel teweegbracht. Zo verrassend leuk ze uit de startblokken kwam, zo snel vlakte de set ook weer af. Alsof ze ook op muzikaal vlak het midden wilde houden tussen de edgy ladder en de idyllisch gezellige mandarijnenboom op het podium. Dat zowat elk nummer daarbij woord voor woord wordt meegebruld door een fanatiek publiek, voelt op zich een beetje misplaats. Enerzijds leent de muziek van de Filippijns-Britse zich daar totaal niet toe, anderzijds haalt het de magie er een beetje uit. Hoe dan ook was het bij momenten wel net dat enthousiasme dat de set niet deed inzakken. Of om het kort te zeggen: beabadoobee toonde opnieuw (en nu wel een pak meer) potentieel, maar kan het puur muzikaal niet anderhalf uur lang interessant houden. Maar goed, haar fans amuseerden zich wel anderhalf uur lang, en is dat ook niet het belangrijkste van een concertervaring?

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

California
Talk
10:36
Charlie Brown
Post
Take a Bite
Sunny Day
Ever Seen
The Perfect Pair
Real Man
Glue Song
Coffee
Girl Song
One Time
Beaches
Care
Together
She Plays Bass
Cologne