InstagramLiveRecensies

Benson Boone @ Trix: Stemwonder en posterboy

© CPU – Lies Borgers

Als er fans al in de vroege ochtenduren voor de zaal gaan kamperen, dan weet je dat je met een waar tieneridool te maken hebt. Voor Benson Boone gaat het leven momenteel in een sneltrein nu hij in april zijn langverwachte debuutalbum Fireworks & Rollerblades heeft uitgebracht. Debuteren deed de Amerikaan in 2021 met de single “GHOST TOWN” nadat hij door Imagine Dragons-frontman Dan Reynolds ontdekt en getekend werd op diens label. Het verhaal schreef zich de afgelopen drie jaar quasi vanzelf: Boone ging een aantal keer viraal op TikTok, zag zijn volgers met miljoenen mensen stijgen en scoorde begin dit jaar met “Beautiful Things” zijn allereerste nummer één-hit. Als klap op de vuurpijl vlogen alle kaartjes voor zijn eerste wereldtour in ijltempo de deur uit wat ook voor de show in Trix voor heel wat frustraties zorgde. Op Ticketswap waren er zelfs nog ruim achtduizend zoekertjes. Wie er dus bij kon zijn, mocht zich gelukkig prijzen.

© CPU – Lies Borgers

Waarom niet solo gaan? Het was een zinspel dat al een tijdje door het hoofd van de Why Don’t We-frontzanger Daniel Seavey rondspookte. De Canadees vergaarde, net zoals Boone, nationale bekendheid dankzij zijn deelname aan American Idol, al duurde het wel een zevental jaren voor hij de sprong met eigen muziek durfde maken. Op deze tour mag hij alvast heel wat nieuw materiaal uittesten en die kans greep hij met beide handen. Beginnen deed hij een zekere flair tijdens “Can We Pretend That We’re Good?”. De gitaar was een goede toevoeging en proefde naar meer. Seavey was van zinnen om ons meer te geven, alleen zaten zijn stembanden niet op eenzelfde golflengte. Al bij “Give It A Week” pakte hij uit met een paar valse uithalen, waar hij zelf ook wel van verschoot.

Ambitieus was tevens zijn probeersel om Ed Sheeran-gewijs met een looppedaal enkele nummers te brengen. Helemaal onder de knie had hij dat kunstje nog niet, maar oefenen baart zoals men weet kunst. Er bleef wel wat mislopen, maar Seavey bleek een doorzetter te zijn. Helaas verkeerde zijn stem verre van in een goede conditie en ging hij er helemaal onderuit tijdens zijn laatste openbaring, “The Older You Get”. De intenties en het talent heeft Daniel Seavey, nu nog een juiste balans vinden en dan is hij in staat een meer dan degelijke show neer te zetten.

© CPU – Lies Borgers

Op sterallures konden we Benson Boone gisteren niet betrappen, al vatte hij zijn concert wel een kleine tien minuten later aan. We waren vergevingsgezind en dat was voor een groot stuk te wijten aan de fenomenale interpretatie van opener “Be Someone”. Boone had zijn stem duidelijk goed opgewarmd, want zonder enige moeite pakte hij uit met enkele knappe uithalen. De haartjes gingen rechtstaan en Boone had een volgepakte Trix direct in zijn achterzak. In die achterzak had hij nog wat lekkers zitten: “Coffee Cake”. Tegen wat suikers kunnen we weinig tegen opbrengen, zeker als die er zo mierzoet binnengaan als het liedje zelf. Lang moesten we overigens niet wachten om een van zijn eerste persoonlijke favorieten – zo had hij er wel een paar – te mogen horen. Gehuld in prachtig paars licht klonk “There She Goes” inderdaad allesbehalve verkeerd, terwijl op “Druk In My Mind” zijn band ook wel wat wist toe te voegen.

Benson Boone’s kapitaal is zijn weergaloos stemgeluid en daar pakte hij graag mee uit. Bij “Cry” leek het desondanks even in een soep te eindigen, maar het viertal had ons allemaal goed beet. Het technische probleem was opgezet spel en doelde op het bekomen van een nog betere catharsis. In dat opzet waren ze alvast geslaagd, want het nummer brak echt sterk open. Het op plaat eerder inwisselbare “Slow It Down” was ook zo eentje die gisteren wist te verrassen en dat terwijl het nummer op plaat geen verpletterende indruk naliet. Zo zie je maar dat een goede liveband van waarde kan zijn voor popartiesten.

© CPU – Lies Borgers

In het optreden zat een zekere vaart en dat ondanks dat heel wat nummers eenzelfde opbouw en structuur hebben. Toch hadden we nooit het gevoel dat Benson Boone in herhaling viel. Aan spontaniteit ontbrak het hem ook niet, want tussen de nummers door ging hij graag in interactie met het publiek. Hij vond met Kato (of Cato?) een ideaal slachtoffer om de tussenstukken op te vullen met wat humor. Dat het redelijk Amerikaans en gemaakt was, deerde echter niet. Los van de grappen, durfde Benson Boone ook een zeer persoonlijke kant te tonen. Zo was “Friend” een mooie ode aan de vriendschap en had hij het op “My Greatest Fear” over de angst om iemand te verliezen. Liefde speelde uiteraard ook een centrale rol, al legde hij daar gisteren zelf iets minder de nadruk op.

Een van de mooiste momenten was zonder twijfel “In the Stars”. Voor het nummer riep hij iedereen op om even de gsm weg te steken en bij hem te zijn in het moment. De Trix werd even muisstil en liet de traanklieren hun werk doen. Ook zijn debuutsingle “GHOST TOWN” werd voorzien van een zeker sentiment, al hield hij er wel een vrolijke noot in. De fans, die voor het onuitgebrachte “Pretty Slowly”, een leuke fanactie in elkaar hadden geknutseld, doseerden opvallend genoeg hun energie en waren niet zo opdringerig zoals je dat bij andere tieneridolen wel eens ziet. Tijdens “What Do You Want” werd iemand in het publiek wel even onwel en moest het nummer even onderbroken worden. Hydrateren is en blijft klaarblijkelijk geen overbodige luxe.

© CPU – Lies Borgers

Eindigen deed Boone, hoe kon het ook anders, met “Beautiful Things”. Het nummer katapulteerde hem naar een nieuwe popdimensie. Op de vocale uithalen werd klaarblijkelijk niet gespaard en ook zijn driekoppige band ging resoluut voor het hoogst haalbare. De fans vormden een toepasselijk koor om zijn wereldhit van nog meer grandeur te voorzien. Na anderhalf uur zat het er dan definitief op, zonder bisronde. Benson Boone bracht in elk geval een zeer solide en inhoudelijk sterk concert dat bleef boeien en waar we heel wat nummers in een ander perspectief leerden kennen. De verwachtingen ruimschoots overtroffen en toch met de voetjes op de grond. Met deze mindset, zijn charisma en talent gaat Benson Boone moeiteloos nog grotere zalen kunnen vullen.

Facebook / Instagram / TikTok / Website

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Be Someone
Coffee Cake
There She Goes
Drunk In My Mind
Cry
Hello Love
Slow It Down
What Was
Friend
Forever and a Day
My Greatest Fear
Pretty Slowly
In the Stars
Love Of Mine
GHOST TOWN
What Do You Want
Beautiful Things

2082 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Dogstar @ Trix: Van de cinema naar het podium met Keanu Reeves

Dogstar doet niet meteen een belletje rinkelen bij het grote publiek. Met Keanu Reeves heeft het trio nochtans een regelrechte Hollywood-ster in…
InstagramLiveRecensies

Tiny Habits @ Trix (Club): Klein maar fijn

Hun debuutalbum ligt pas volgende week in de rekken, maar Tiny Habits trekt er al een tijdje op uit om die release…
LiveRecensies

UCHE YARA @ Trix (Café): Kleurrijke Yaraverse

Sinds vorig jaar organiseert Trix regelmatig Hi-Five concerten in hun café. Voor slechts vijf euro per concert kun je op een zeer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.