Als we denken aan Zuid-Koreaanse muziek, komen voornamelijk groepen als BTS of BLACKPINK in ons op. Toch moet The Rose zeker niet onderdoen voor die twee, want ze is een van dé indierocksensaties uit het land. De groep brak in 2018 internationaal door dankzij de megahit “Sorry” en bracht nadien nog enkele noemenswaardige hits uit, waaronder “She’s in the Rain” en “Back To Me”.
The Rose leeft niet enkel van hitjes, maar bracht ondertussen ook al enkele platen uit. De bekendste is debuut-ep VOID, al werden HEAL uit 2022 en DUAL van vorig jaar ook goed ontvangen. In die laatste maakten ze trouwens de volledige omschakeling naar Engels. Gisterenavond bestond de set voornamelijk uit de laatste twee platen en aan de lange rij voor de Lotto Arena hadden we een vermoeden dat velen uitkeken naar die nieuwe set. Nu was nog maar de vraag of ze die omschakeling live even goed konden brengen.
Iets na acht doofden de lichten in de zaal en maakte The Rose het publiek warm met een spetterende lichtshow die als opening diende. Ook met visuals was de groep niet zuinig, want “Eclipse” opende met een bijna realistische zonsverduistering achter het podium. De sfeer zat meteen goed en de vier vlogen er meteen in. Met het derde lied “You’re Beautiful” was het eerste meezingmoment van de avond aangebroken en het was slechts een voorbode voor wat nog ging komen. De stem van Kim Woo-sung klonk hier trouwens loepzuiver, net als in “Shift”. De zanger staat gekend om zijn speciale en emotionele stem, al vroegen we ons op voorhand af of hij die vocalen even strak live kon brengen als in de studio. Die bevestiging kwam al snel en zorgde meerdere keren voor kippenvel.
The Rose kenmerkt zich door verbinding via muziek en het verspreiden van liefde. Zulke herkenbare boodschappen zorgen ervoor dat het publiek zeer divers was. Zowel jongere mensen als oudere koppels waren aanwezig en zongen uit volle borst mee met “Lifeline”, al was dat niet moeilijk gezien de tekst geprojecteerd werd achter de artiesten. Om die liefde terug te geven, was op voorhand trouwens gevraagd om uitgedeelde pamfletten omhoog te houden met de tekst ‘We love you from dusk to dawn’. Misschien cliché, maar het toont wel aan wat de Black Roses – zo noemen de fans zichzelf – zijn: een hechte gemeenschap waarvoor een concert van The Rose een groot feest van liefde is.
Het feestje begon echt bij “RED” en stopte daarna slechts bij intieme momenten. Het daaropvolgende “Nauseous” bewees dat The Rose meer is dan ‘die mooie stem’ en liet de stevige gitaren eens in de schijnwerpers staan, net als op “Back to Me”. De mix zat strak en beide nummers gaven de verschillende artiesten de ruimte om hun talenten te tonen, terwijl het publiek opgewekt meedanste en -zong. Dat ze ook echte entertainers zijn, lieten ze merken door tijdens “Yes” de interactie met het publiek aan te gaan en die aan te manen om luid ‘yes’ te roepen, al was dat niet nodig aangezien de feestende fans het lied van voor naar achter aan het meezingen waren.
The Rose kan ook intiem zijn, al was het bang afwachten of die intiemere nummers voor een dipje in de set zouden zorgen. Dat was gelukkig niet zo, want de groep had “I.L.Y.” goed geplaatst na het hevigere “Yes” waardoor iedereen, inclusief de muzikanten, op adem kon komen. Drummer Lee Ha-joon en bassist Lee Jae-hyeong namen dit lied voor hun rekening en bewezen dat ook die stemmen niet te onderschatten zijn. Dat de fans de groep respecteren, werd ook duidelijk doordat er eens niet werd meegeschreeuwd, wat het emotionele nog meer benadrukte.
Na het ademmomentje werd nog een laatste sprint gedaan met nummers als “Time” en “Beauty and the Beast”, waarin The Rose het stevigere gitaarwerk nog eens in de verf zette. Met “Dusk” zette de band deel twee in en al snel werd duidelijk dat hierin de favoriete hits van de fans geplaatst waren. Tijdens “Take Me Down” zong iedereen spontaan de ‘ooh-oohs’ mee, terwijl “Definition of Ugly Is” zich liet kenmerken door de ruwe, breekbare stem van Park Do-joon.
Frontman Woo-sung nam daarna even de tijd om de boodschap van The Rose te verspreiden, als een ware messias. Hij legde uit dat de groep via muziek mensen wil verbinden en liefde wil verspreiden, en dat hij dat dankzij zijn fans ook vaak terugkrijgt. Na dit korte intermezzo, vloog de band er weer in en zette ze een reeks herkenbare songs in. “Sorry”, “She’s in the Rain” en “Sour” passeerden en werden opnieuw uitbundig meegezongen door de aanwezigen. Bij die laatste kregen de strakke gitaren weer een momentje om even los te gaan, wat de rockinvloeden van de groep weer duidelijk kenmerkte. “Cosmo” zorgde dan weer voor een feestje waarbij de zaal stond te springen, waarna afsluiter “Wonder” voor een laatste meezingmoment zorgde.
The Rose klinkt live even zuiver als in de studio en dat bewees ze gisteren in de Lotto Arena. Door tussendoor aan te manen om te springen, mee te zingen of vragen te stellen, was er constant een aangename feestsfeer in de zaal en moest de groep eigenlijk niet veel moeite doen om hun fans te laten dansen. Wat bijdroeg aan die gezellige sfeer, was het feit dat de leden zelf op podium ook veel plezier hadden, want ook zij dansten en zongen soms mee wanneer ze niet zoals frontman Woo-sung achter de micro stonden. De fans vormen een hechte gemeenschap die weten wanneer te zingen, maar ook weten wanneer het intiem en stil te houden. Het zorgde ervoor dat de karaokefeestjes op de juiste momenten losbraken, wat bij velen waarschijnlijk voor een schorre stem zal zorgen vandaag.
Facebook / Instagram / Website
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Eclipse
Dawn
You’re Beautiful
Shift
Lifeline
RED
Nauseous
Back to Me
Yes
I.L.Y.
Time
Beauty and the Beast
Dusk
~
Definition of Ugly Is
Take Me Down
Alive
Sorry
Cure
Broken pieces of our Heart
She’s in the Rain
Sour
Cosmo
Wonder