© Julie Pierens
Alice Mae, nog net uit de twintigste eeuw, is een van de vele jonge Belgische muziektalenten die nu echt wel steeds nadrukkelijker op de deur van de muziekscene klopt. Met haar songwriting probeert ze haar gedachten en emoties in muziek te gieten, en nummers als “If i could call you” en “Better Off” werden alvast goed onthaald. Haar krachtige stem, of ze nu vergezeld wordt door een sterke band, of net door een kwetsbare piano, is er een die je uit de duizend kan herkennen. Niet te veel blabla, maar vooral rechttoe rechtaan muziek maken is het motto van Alice Mae en met die casual attitude stapte ze ook in de Club van de AB op het podium.
Het voorprogramma nam LIZ, een ander jong Belgisch talent, voor haar rekening. De jonge West-Vlaamse liet de club opwarmen met een handvol rustige en mooie nummers, vergezeld door een toetsenist kwam de puike stem van LIZ mooi tot zijn recht. Hoewel kort, liet ze met dit optreden wel zien dat er voor haar een mooie toekomst in de muziekwereld in het verschiet kan liggen.
© Julie Pierens
Officieel heeft Alice Mae nog maar drie singles uitgebracht, we waren dus benieuwd met welk nieuw werk ze ons zou verrassen vanavond. Al vanaf de eerste klanken werd duidelijk dat het beperkte repertoire dat op Spotify te vinden is, een beetje een vertekend beeld geeft over de weg die de zangeres graag op wil. Het optreden begon met achtereenvolgens “All or nothing”, “Letting your go” en “Hell is here”, stuk voor stuk stevige nummers waarin haar ietwat zwaardere stem helemaal tot zijn recht komt. Een stem die ons trouwens deed denken aan pakweg Anouk of zelfs de jonge K’s Choice.
Heel even leek het wel een optreden te worden waarin ieder nummer toch een beetje klinkt zoals het vorige. Niets was echter minder waar, een cover van “Wheels” van Foo Fighters werd enthousiast onthaald door het publiek; het leek trouwens wel alsof de hele streek rond Ninove de afreis naar Brussel had gemaakt om Alice Mae aan het werk te zien: er was zelfs een spandoek meegereisd om Alexia, zoals haar echte naam luidt, aan te moedigen. Nadien barstte de show eigenlijk echt helemaal open en volgden de nummers elkaar in sneltempo op. Mae liet er geen gras over groeien en bracht de Club, bijna letterlijk tot een kookpunt met achtereenvolgens “Better Off” en “Go in Grace”.
© Julie Pierens
De vergelijking met de stem van Anouk schoot nog maar net door ons hoofd of Mae besloot dat idee zelf nog wat meer kracht bij te zetten door uitgerekend “Girl” van de Nederlandse te coveren. Zowel zijzelf als haar ijzersterke band leken steeds meer in de show te groeien en lieten geen steken vallen. Toch was er in de setlist ook plaats voor twee nummers waarbij de Ninovense solo achter de piano kroop. “If i could call you” is een van de uitgebrachte nummers op Spotify en, ondanks dat het tempo zakt in dit nummer, weet ze er met haar krachtige uithalen toch meer dan voldoende power in te steken. Kortom, een steengoed nummer dat live helemaal tot zijn recht komt en ook het verhaal erachter, een brief schrijven naar je jongere zelf, hield steek in het relativisme waarmee de zangeres het vertelde. Voor de Swifties in de zaal volgde nadien ongetwijfeld nog een hoogtepunt toen Alice Mae “Anti-Hero” coverde; gewaagd, maar de zangeres was op geen valse noot te betrappen.
Na het intermezzo was het terug tijd voor de band om Mae te vergezellen voor het tweede deel van de set. Ze brachten met z’n vijven stuk voor stuk nummers met een randje rock-‘n-roll die zeker gesmaakt werden door het publiek. Tussendoor werd er nog een verrassende cover van Mama’s Jasje in het Engels gebracht, om nadien in crescendo naar het einde te gaan. Uiteraard kon op haar eerste grote optreden geen bisronde ontbreken en die zette ze in met “What’s Up” van 4 Non Blondes. Alice Mae zweepte als een volleerd podiumbeest het publiek op en de kreten moeten haast tot in de zaal eronder te horen geweest zijn. Het slotakkoord luidde “Money where your mouth is” en als een echte rockster verliet Mae het podium terwijl de band de laatste noten speelde.
© Julie Pierens
Verrassend rock-‘n-roll was het optreden van Alice Mae in de Club van de Ancienne Belgique. Ze bewees eens te meer dat ze een veelbelovende muzikante en charismatisch podiumbeest is dat zowat alles heeft wat nodig is om het te maken in de Belgische muziekwereld. En het zijn vooral de stevigere nummers en krachtige uithalen waarmee ze zich in de toekomst kan onderscheiden van ander Belgisch talent. Een uitgebreide fanbase heeft ze alvast, laten we hopen dat haar debuutplaat dan niet al te lang meer op zich laat wachten.
Setlist:
All or nothing
Letting your go
Hell is here
Wheels (Foo Fighters cover)
Better Of
Go In Grace
Push you away
Girl (Anouk cover)
It gets better
If i could call you
Anti-Hero (Taylor Swift cover)
What happened to you
Welcome to the worry
Give me a sign (Mama’s Jasje cover)
Better Ways
What’s Up (4 Non Blondes cover)
Money where your mouth is
