Soulwax @ Ancienne Belgique (AB): Schijnbaar Deewheelend

Een concert van Soulwax in de magische concertzaal die de Ancienne Belgique in Brussel blijft; dat is altijd een belevenis. Zeker als je weet dat de band er voor het eerst in ons land zijn nieuwe show voorstelt. Zelf bekenden de leden daar toch wat stress voor te hebben, al bleek dat totaal niet nodig. De geoliede machine die de groep tegenwoordig is, met drie drummers als opvallendste ijkpunt, zette namelijk een knoert van een show neer. Eentje waarover je toch even zal napraten en waarbij het visuele aspect hand in hand ging met het muzikale. Dat de broers Dewaele bij iedere show een creatief hoogtepunt neerzetten, is wel al geweten, maar ook in 2024 blijven ze indruk maken.

Samen met DEEWEE, het label van de broers, kozen ze voor iedere avond de voorprogramma’s. De band speelt vier uitverkochte AB’s en voor de eerste in dat rijtje waren Léo Vincent en Movulango de gasten van dienst. Die eerste deed het helemaal in z’n eentje met synths en een gitaar. Daarbij wisselde hij tussen aangename indierockmuziek en experimenteel gebrabbel tussen zijn songs door. Dat zorgde voor een bevreemdende sfeer, maar ook wel voor een opvallende wisselwerking tussen song en overgang. Op die manier kon hij de aandacht van het publiek toch een beetje houden, al bleek geen enkele van zijn nummers echt memorabel genoeg om te blijven hangen.

Movulango is dan weer een artiest die al even meegaat in de stal van DEEWEE. Vorig jaar verscheen met The Irony nog een nieuwe ep en daaruit werd ook heel wat voorgesteld aan het publiek. Mozes Mosuse deed het samen met een muzikant die voor toetsen en gitaar zorgde. Dat maakte dat de sound van Movulango al iets voller was dan de eerste act, en bijgevolg ook het dansen al subtiel werd ingezet. Een mix tussen aanstekelijke synthpop en iets meer donkere rock waren het recept van Movulango en vooral toen hij iets harder en snediger te werk ging, bleven zijn nummers hangen. Toch was er ook een puntje van kritiek, want door zijn iets te groot hoofddeksel, bleef de afstand tussen band en publiek toch heel groot.

Al bleken de twee acts slechts een voetnoot in wat Soulwax ten machte zou brengen. De band kwam zelfs tien minuten te vroeg het podium op, met voor zich een zaal die al stond te zweten nog voor er één noot werd gespeeld. Omdat Soulwax wel van een uitdaging houdt, werden er meteen twee nieuwe songs voor de leeuwen gegooid. “Hot Like Sahara” was de eerste en die bleek al meteen heel catchy en stevig. Meer pit dus in de nieuwe muziek van de broers, met iets meer agressiviteit die vooral uit de drums leek te komen. Ook “Idiots in Love” leek de band terug naar de roots te drijven met zelfs een gitaar! Bij het refrein werd de titel als mantra herhaald en zo begonnen ook wij te geloven dat enkel idioten verliefd worden.

Het meest opvallende op het podium was naast de felle muziek, de indrukwekkende belichting. De band had geen enkel licht uit de zaal nodig om het podium volledig in het wit te krijgen. Daarvoor had ze zelf stellingen vol met lichten, die op de tonen van de muziek de sfeer weergaven, meegenomen. Op die manier was het decor in het begin vooral wit, net als in een ‘film noir’ waarbij je volledig werd meegezogen in het verhaal dat aan de hand van muziek werd verteld. Het is een verhaal waarbij je in een trance geraakt en je volledig laat meeslepen in de muziek om op het eind van die trance niet echt goed te beseffen wat je net hebt meegemaakt.

Er werden emoties beleefd waarvan je niet wist dat je ze kon beleven en in plaats van ze volledig af te stoten, werden ze omarmd met een aura van licht en dansbaarheid. Toch bleek het publiek dat iets minder te snappen en werd enkel bij de euforische hoogtepunten in de songs echt gedanst. Verder was iedereen te betoverd door de schoonheid op het podium dat het soms te lastig was om je volledig te laten gaan. De drie drummers waren ook als een metronoom op elkaar ingespeeld: Igor Cavalera, Blake Davies en Aurora Bennett vormden het lichaam van de show, waarbij soms enkel de drums voor kracht zorgden.

Zoals het een echt straffe band betaamt, liep ieder nummer van Soulwax in elkaar over. Hierdoor werd op het eind van de ene song de volgende al subtiel geteased zonder dat er daarbij een overdreven intensiteit aan sounds kwam. Dat intense uitte zich vooral bij de climaxen van de songs, waarbij de rillingen over het lichaam kwamen als een kus van een geliefde. Nummers als “Do You Want to Get Into Trouble?” en “KracK” vormden de meest euforische momenten, al was er nergens een moment in de set waarbij de verveling toesloeg. Dat is natuurlijk het talent van Soulwax, door telkens een ander gevoel te prikkelen weet de band te blijven verrassen.

Naar het einde toe werd er toch nog net iets meer ingespeeld op dat dansbare. “Miserable Girl” en “E Talking”, beide uit Nite Versions, brachten het weekend op maandag richting Ancienne Belgique. Je zag dat de zaal nu toch een klein beetje uit de bol kon gaan en dat was maar goed ook. Het aanstekelijke “NY Excuse” vormde zo een uitstekend speels einde van de set, en plots werd je ook uit de roes gehaald en terug richting realiteit van de wereld getorpedeerd. Anderhalf uur werden de synths en speeltjes van Soulwax in je hoofd gedropt en vergat je alle zorgen van de wereld, maar eens ze dan van het podium gingen, kwam er toch een vorm van berusting.

Gelukkig was er ruimte voor een bisronde, al was die bij Soulwax misschien wat overbodig. Doordat je terug het besef van het eindige had gekregen, voelden de bissongs een beetje te veel als een verplicht nummertje. Beter hadden ze gewoon aan een stuk door gespeeld, om zo de roes te blijven ervaren. Het einde met “Goodnight Transmission” werd wel extra fel en luid gespeeld, waardoor je ook nu met een mond vol tanden bleef staan. Verwacht het onverwachte en neem de stap in het onbekende; zo voelt het telkens een nummer van Soulwax start, maar eens je de stap hebt genomen, word je wel steeds opnieuw verrast en verblijd met uitstekende momenten.

Soulwax in de Ancienne Belgique was met andere woorden terug een belevenis waar nog lang over nagepraat zal worden. De Belgische trots maakt zijn naam terug waar en bewijst dat ze de houdbaarheidsdatum nog lang niet is gepasseerd. Ook de nieuwe songs leken gesmaakt te worden, waardoor het uitkijken wordt naar de release van die liedjes. Het leven mag dan soms wel eens vol onaangename verrassingen en plottwists zitten, het enige wat je altijd zeker weet is dat Soulwax een uitstekende show zal neerzetten die tot in de puntjes is uitgewerkt. En dat was ook nu niet anders.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Intro
Hot Like Sahara
Idiots in Love
Missing Wires
Is It Always Binary
KracK
Polaris
Do You Want to Get Into Trouble?
The Singer Has Become a Deejay
Here Come the Men in Suits
New Earth Time
Another Excuse
Noah’s Dark
Miserable Girl
E Talking
NY Excuse

Accidents and Compliments
Goodnight Transmission