Jon Batiste begon aan zijn muzikale carrière in 1998 en tot nu toe won hij vijf Grammy Awards, een Oscar, een BAFTA en een Golden Globe. Om maar te zeggen, de man weet waar hij mee bezig is. Dat andere artiesten zijn talent ook erkennen, werd duidelijk toen grote namen als Lenny Kravitz, Stevie Wonder en Prince met hem samenwerkten. Eerder dit jaar bracht de Amerikaan nog een album, World Music Radio, uit. Het nummer waarmee Batiste nu terugkeert, is ook onderdeel van een groter project, al is het dit keer geen album, maar een documentaire.
American Symphony vertelt het verhaal van Jon Batiste die zijn eerste, eigen symfonie creëert om in New York op te treden in Carnegie Hall. De ene kant van de docu vertelt zijn muzikale verhaal, terwijl een andere kant zijn vrouw belicht die ondertussen tegen leukemie strijdt. De titel van het lied, “It Never Went Away”, kan dan ook op twee manieren opgevat worden: enerzijds de liefde die Batiste heeft voor zijn vrouw en nooit zal verdwijnen, anderzijds de ziekte die zijn vrouw al eerder had en nu terugkeert. Met dat in ons achterhoofd krijgt het nummer nog een extra laag, dat eigenlijk al prachtig klinkt op zich. Het begint met een piano, geruis en zelfs wat lijkt op gehoest op de achtergrond. Die ruwe klanken zorgen ervoor dat de emoties van Jon Batiste ons nog harder raken, zeker in combinatie met zijn diepe stem. Het contrast tussen die stem en de eerder zachte piano, die lange tijd het enige instrument is, bezorgt ons bijna kippenvel. “It Never Went Away” is een krachtig nummer over ziekte, liefde en de sterfelijkheid van de mens, wat Jon Batiste muzikaal prachtig kan verwoorden.
Facebook / Instagram / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
