© CPU- Willem Devriendt (archief)
Een regenachtige, koude herfstavond doet nogal eens verlangen naar gezelschap en warmte. Het liefst gecombineerd met meeslepende muziek en een goed glas rode wijn. We kunnen niet anders dan stellen dat de muziek van Warhaus perfect aansluit op al het bovenstaande en we keken dan ook reikhalzend uit naar de warme klanken waarmee de band gisteravond de Nieuwe Nor kwam vullen. Afgelopen week vierde Warhaus het eenjarig bestaan van zijn alom geprezen derde album Ha Ha Heartbreak. De band trakteerde ons op een heerlijk toetje in de vorm van “Popcorn” en dat doet ons al snel verlangen naar een vierde album. Voor het echter zover is, trekt de groep nog langs een aantal plekken in binnen- en buitenland, waaronder dus Heerlen.
© CPU – Nathan Dobbelaere (archief)
OYESONO (spreek uit als o yes, o no) mocht de avond aftrappen. Billie Leyers en Jasper Maekelberg (eveneens producer van Balthazar, Warhaus en Sylvie Kreusch, én bandlid bij Warhaus) bezorgden de al aardig volgelopen zaal een welkome warmte. Door de bij vlagen tropische geluiden waanden we ons plots niet meer in de herfst. Met oosterse klanken, loepzuivere zang en loeiharde bassen kreeg OYESONO de zaal aan het dansen. Het tweetal heeft pas twee nummers uitgebracht, maar “Feel It Coming” en “Bad News First” smaakten naar meer. Deze act staat een drukke festivalzomer te wachten als het aan ons ligt.
De pauzemuziek werd verzorgd door een orgel dat in de hoek van het podium stond opgesteld. De instrumentale klanken zorgden voor de nodige sfeer in de goed volgelopen zaal. Toen Warhaus het podium betrad en opende met “Control” wisten we al snel: we worden hier vanavond met de fluwelen handschoen behandeld. De romantische, soms dreigende inhoud van de liedjes sloot perfect aan bij het roze decor en de sfeervolle lichten. We waanden ons met vlagen in een film, waarbij nummers als “When I Am With You” en “Shadow Play” voor de perfecte soundtrack zorgden. De diepe, warme stem van Maarten Devoldere is in staat om gebroken harten te lijmen en de fenomenaal op elkaar ingespeelde band zorgde de hele avond voor wiegende heupen en knikkende hoofden.
© CPU – Marvin Anthony (archief)
Toen Devoldere vervolgens het podium verliet en de band de tijd kreeg om te laten zien wat ze kan, besefte het publiek: dit is écht een steengoede liveband. Wanneer diezelfde band vervolgens het podium verliet en Devoldere in zijn eentje met akoestische gitaar om zijn nek “Memory” inzette, ontdeed de zaal zich van elk geluid. Het enige wat overbleef waren een prachtige stem en zachte gitaarklanken, wat resulteerde in een zaal vol ontroering.
“Time Bomb” zorgde vervolgens met een fenomenale outro – die gerust nog uren had mogen duren – voor een ultiem hoogtepunt. De wijze waarop Devoldere à la Nick Cave het publiek met één handgebaar aan het zingen kreeg is bewonderenswaardig. Hetzelfde gebeurde bij afsluiter “Open Window”, een nu al tijdloos nummer wat ons betreft. De wijze waarop de band gestaag toewerkte naar de climax verraadde nogmaals de grote klasse.
Warhaus in de Nieuwe Nor bleek gisteravond een ultieme match te zijn. Waar het op plaat allemaal beeldschoon klinkt, toont de band dat ze live een extra dimensie toevoegt aan haar muziek. Warhaus prikkelt, schuurt en ontroert. Het was de eerste keer dat de band in Heerlen te zien was, maar het zou ons niks verbazen mocht ze bij de volgende tour weer hier passeren.
De komende dagen speelt Warhaus nog een aantal uitverkochte shows in Tilburg, Leuven en Kortrijk.
Setlist:
Control
Popcorn
When I Am With You
Shadow Play
Jim M
Memory
Best I Ever Had
Time Bomb
Love’s a Stranger
Beaches
It Had To Be You
Open Window
