Het is alweer zes jaar geleden dat Parquet Courts frontman Andrew Savage zijn debuutalbum Thawing Dawn uitbracht. Met die release richtte de Texaanse songwriter en muzikant zich op een veel stoffigere countrystijl dan we tot dan hadden gehoord van zijn hoofdband. Zijn tweede release nu, Several Songs About Fire, is een rasecht klassiek album. Er zijn tien nummers verdeeld over twee kanten, vijfenveertig minuten in totaal.
Savage beschrijft dit nieuwste werk als ‘een brandend gebouw, en deze liedjes zijn dingen die ik achter zou laten om mezelf te redden’. De nummers zijn op intieme, maar chaotische, manier geschreven en zijn ongehaaste nonchalance trekt de aandacht, ongeacht of hij alledaagse details van een opwarmmaaltijd of grimmige onthullingen over zichzelf deelt. Dat het een persoonlijke plaat is geworden, wordt meteen duidelijk op “Hurtin’ or Healed”, dat met veel openheid en akoestisch getokkel contempleert. Echter is een zes minuten durende ballade altijd gedurfd om mee te openen. Net voor het gaat vervelen, zorgt “Elvis In The Army” voor wat meer pit, net omdat het perfect een Parquet Courts nummer had kunnen zijn en niet als solonummer aanvoelt.
Na een aangename start gaat het jammer genoeg snel bergaf op deze soloplaat. De instrumentatie is op het merendeel van het album vaak té minimalistisch, waarop Savage zijn volgepropte teksten lelijk durven af te steken. Bovendien zit er in “My my, My Dear” ook nog een vervelende ruis, bovenop de monotone zang en snerpende gitaar. Zelfs de meerstemmigheid met de anders altijd interessante Cate Le Bon, draait uit op een zaagpartij tijdens “Riding Cobbles”. Dit is een nummer dat, afgezien van een frivole vioollijn, nergens mee start en nergens mee eindigt.
De country-western warmte van Thawing Dawn schemert hier en daar nog door, zoals op “My New Green Coat” en “Mountain Time”, waar de meerstemmigheid met Cate overigens wel werkt. Savage ziet deze plaat naar eigen zeggen niet als een akoestisch album, maar veel elektrisch geweld valt er toch niet te bespeuren. Bijna alle nummers vallen onder hetzelfde stramien van akoestiche gitaar met hier en daar een ongeïnspireerde strijker of lichte pianotoets. Op “David’s Dead” kun je als in slaap vallende luisteraar misschien nog wakker schrikken, om dan met spijt constateren dat het toch ook maar een flauw afkooksel is van een Parquet Courts nummer.
Several Songs About Fire bezit naast enkele aardigheden vooral nummers die te lo-fi zijn voor hun eigen goed. Tekst die strompelt over instrumentatie die onafgewerkt aanvoelt; we blijven een beetje op onze honger zitten. De boodschappen in zijn teksten, waarvoor de frontman bekend staat, komen niet aan op deze halflauwe plaat die op zijn beste momenten maar matig gezellige kamerpop is.
Ontdek “Elvis In The Army”, ons favoriete nummer van Several Songs About Fire, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
