Borokov Borokov bracht twee weken geleden POTATATO uit, zijn nieuwste album op een nieuw label (Magnetron Music). Voor het eerst in het Engels en voor het eerst als duo. Boris Van den Eynden en Noah Melis wilden dat graag vieren met een heus feest in De Studio in Antwerpen. Daarvoor nodigden ze artiesten uit waarvan ze zelf fan zijn. Het resultaat? Een avond vol dansende mensen.
We waren bij een vorige show nog niet overtuigd van Mugger Hugger, maar in De Studio zijn we echt fan geworden. De Antwerpenaren hebben een unieke mix van hoekig gitaarspel, catchy baslijnen en strakke drums. Vorige keer dat we hen zagen, leken deze dingen naast elkaar te lopen en niet echt samen te passen, maar nu viel alles perfect samen. Voortdurend ging de band in onverwachte wendingen, afwisselend tussen rustige zweverige gitaar en ratelende drums. Het publiek was razend enthousiast. De eerste dansers waren aanwezig.
Bij NAH werd er vooral heel hard gedanst. Over een instrumentale track ging de Amerikaanse percussionist wild tekeer met virtuoos drumspel. Over een soort glitchy soundscape smeet hij een strakke sessie dancepunkdrums. De energie zat hoog en de samples boeiden voortdurend. Het razendsnel trommelen speelde zich vooral af rondom de snare, waar hij telkens met de bruutste kracht op klopte. Ook de lichten rondom hem volgden het ritme van het tromgeroffel. Het publiek danste net zo hard als er werd gedrumd.
Borokov Borokov is altijd een ervaring. Met een nieuwe bezetting en een hoop nieuw muzikaal materiaal wisten we niet heel goed wat te verwachten, zeker gezien de livevideo die de band vorige week de wereld instuurde. Ook al hebben we wat bedenkingen bij de nieuwe plaat, toch werkte het nieuwe materiaal live heel goed. Vroeger werden de nummers met meezingbare teksten meer vooropgezet. Nu waren het meer deuntjes waarbij de focus op dansen lag. Het nieuwe “PARAKOMANDO” kreeg een versnelde versie, wat ons een nog grotere fan maakte dan we al waren. Naast heel wat nummers uit POTATATO herkenden we ook een stukje van “Blue Monday” en een remix van “Godverdomme”.
De nieuwe nummers zijn Kraftwerk met ADHD, synthpop met een beroerte of new wave na de vervaldatum. De bliepjes en bloepjes dansten met bijzonder veel energie in het rond. Toch weet het duo altijd melodieën te schrijven waarvan je simpelweg vrolijk wordt. We zagen dan ook veel mensen rondom ons glimlachen. De vocals lagen dan weer minder op de voorgrond en meer in de mix. Muzikaal gezien is Borokov Borokov een fantastisch recept, met gegarandeerde dansers.
Toch ging het vooral om de sfeer. Iedereen danste rondom het duo, en naarmate de show vorderde, werden de twee steeds meer omsingeld met dansende mensen. Toch danst er niemand zo herkenbaar als Boris Van den Eynden. Zijn energiepijl lag enorm hoog. Ook riep hij vaak wat onverstaanbare wartaal door de micro, of sloop hij het publiek in. Zo creëerde hij een heerlijke chaos die Borokov Borokov typeert. Noah Melis houdt dan weer de boel (muzikaal) bij elkaar, terwijl ook hij heerlijk danst. De sfeer zat enorm goed. Na zo’n uurtje dansen werden de Borokov Borokov-fans (ze bestaan!) de nacht in gestuurd.
