© CPU – Nathan Dobbelaere
Een unieke set, meer kan er niet gezegd worden over het optreden van boygenius. De band bracht dit jaar het prachtige debuutalbum the record uit en dat werd voor de eerste keer live voorgesteld in België. Lucy Dacus, Phoebe Bridgers en Julien Baker stonden apart al ettelijke keren in België, maar met zijn drietjes waren ze nog nooit onder de naam boygenius naar ons land gekomen. De anticipatie was dus hoog en ook de Marquee was goed gevuld voor een avond vol emoties.
Met een a capella-begin van “Without You Without Them” in de coulissen van het podium werd de set al meteen op een fragiele manier ingezet. Het drietal toonde waar de sterkte van de muziek zich bevindt en dat is in de samenzang van de drie dames. Eens het intieme momentje voorbij was, kwamen ze samen het podium op in strakke maatpakken om zo ook de esthetiek rond het hele project in de kijker te zetten. Samen met een vierkoppige band werd “$20” zodus een stevige rocksong die de tent in lichterlaaie zette. Alsof het nog niet warm genoeg was, want ondanks dat de zon al even weg was, bleef het voor iedereen zweten.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Al snel werd duidelijk dat boygenius echt een groepsproject is; niemand gaat met te veel credits of eer lopen en dat is mooi. Bij ieder nummer kreeg iedere zangeres haar moment om eens alleen aan het zingen te gaan en dat is bij elk bandlid met een eigen sterkte. Zo zijn de songs waar Phoebe Bridgers meer het voortouw neemt melodieuzer, kruipt er meer emotie in de songs waar Julien Baker de honneurs waarneemt en klinkt het allemaal zeer fragiel eens Lucy Dacus haar stembanden laat horen. Als je die dan uiteindelijk tot iets samen smeedt, krijg je iets engelenachtig of zelfs goddelijk.
Het begin van de set zat ook vol power en dat is wel een troef. Zeker als het drietal kon uitpakken met stevige riffs naar het einde van de nummers toe, zoals bij “Satanist” het geval was. Naast al dat stevige gitaarwerk, moest er natuurlijk ook ruimte zijn voor melancholie en dat was er bij de vleet. Het is lastig om zoiets te verwerken op een festival, zeker met het omgevingslawaai van de Boiler Room in de buurt en ook heel wat mensen die een praatje sloegen. Toch kon de magie van hun samenzang zelfs de luidste babbelaars stil krijgen tijdens songs als “Emily I’m Sorry” en “True Blue”. boygenius brengt op die manier heel verstandige indiefolk waarmee ze altijd iedereen kunnen inpalmen.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Want ook muzikaal was alles uitstekend uitgewerkt. De drie hoofdleden zorgden natuurlijk voor de belangrijkste omkadering, maar ook de rest van de vrouwelijke band maakte dat het geheel groots en bombastisch kon klinken, evenals klein en melancholisch. Ook het enthousiasme van het publiek hielp hierbij, want de band heeft een heel toegewijd publiek. Zo konden ze iedere song van voor naar achter meezingen en luisterden ze ook toen de bandleden iets vroegen. Er werd gezongen voor Phoebe Bridgers’ verjaardag en toen Bridgers zelf het publiek even opzocht tijdens “Letter to an Old Poet” en vroeg om geen gsm’s boven te halen, gebeurde dat ook.
Het tempo in de set lag ook verschroeiend hoog. In een uur tijd werden er vijftien nummers doorgejaagd. De iets meer aanstekelijke songs leken ook op het meest bijval te rekenen. Zeker “Not Strong Enough”, dat als een echt anthem van deze set kan gezien worden. ‘Always an angel, never a God’ werd luidkeels meegebruld en iedereen in de tent ging wild aan het dansen. Dat was het laatste wat we verwacht hadden van deze indiefolkiconen, maar ze slaagden er toch maar mooi in om een publiek te begeesteren. Ook de grote productie op het podium met prachtige beelden en een leuk decor, maakte alles af. Zeker wanneer Phoebe Bridgers een meer naar metal neigende gitaar bovenhaalde, zagen we dat ze in alle details een beetje de draak steken met clichés en dat is mooi om te zien.
© CPU – Nathan Dobbelaere
boygenius is een band die af is. De combinatie van drie bijzondere talenten in één muziekgroep zorgt ervoor dat het talent alleen maar naar ongekende hoogtes wordt gebracht. Op die manier was de liveshow van boygenius ook een unieke show waarbij prachtige, fragiele nummers werden afgewisseld met bombast en waar altijd gedacht werd aan het publiek bij de les te houden. We konden bij momenten het kippenvel horen opstijgen bij de prachtige meezingmomenten, maar ook de vlagen van euforie en emoties zorgden ervoor dat niemand onbewogen bleef. Hoogtepunt van de eerste dag? Wees maar zeker!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Alle recensies van Pukkelpop 2023 lees je hier.
Setlist:
Without You Without Them
$20
Satanist
Emily I’m Sorry
True Blue
Cool About It
Bite the Hand
Leonard Cohen
Me & My Dog
We’re in Love
Anti‐Curse
Letter to an Old Poet
Not Strong Enough
Ketchum, ID
Salt in the Wound
