Doet de naam François De Meyer een belletje rinkelen? Al meer dan twintig jaar lang fungeert hij als een duizendpoot die vooral onder de radar muzikale arbeid verricht. Met woonperiodes in Londen en New York kan De Meyer best omschreven worden als een wereldburger die je misschien toch kent van Vive La Fête of Disko Drunkards, twee bands waarbij hij gespeeld heeft. We schuiven er maar twee naar voor om je heel wat scrollwerk door een enorme waslijst aan projecten te besparen.
Of we geven je met Soapstarter toch een derde: in 2007 gaf De Meyer eigenhandig het startschot van de band met een eenmalig album Naked Wheelz. Die werd positief ontvangen, maar veel bekendheid vergaarde de groep allesbehalve. Dertien jaar later vond de frontman dat het tijd was om zijn geweer opnieuw boven te halen voor een nieuw startschot en een nieuwe ep. Nu ligt met I Like It Till You Do ook een nieuw album klaar. Een zweverige verzameling nummers waar vergelijkingen met Tame Impala of Maribou State nooit ver weg zullen zijn.
De hoes van de plaat gaat hand in hand met het eerste nummer “Fifty Fifty”: wat we denken dat we gaan horen als we de cover zien, krijgen we ook te horen. Het is een psychedelische, grotendeels instrumentale opener die zo van de hand van Kevin Parker zou kunnen komen. Het nummer zou bovendien niet misstaan in de playlist van het bekende, eeuwig studerende LoFi-meisje op YouTube die al meerdere studenten door examenperiodes heeft gesleurd. De grootste reden daarvoor is een geheimzinnig dialoog tussen een man en vrouw die perfect in het plaatje past. We worden tijdens het eerste nummer zelf nog van YouTube naar een tropisch strand getransporteerd door de toevoeging van akoestische gitaren. Van een heerlijke opener gesproken.
De algemene verdere sound van het album is zeker geen studeermuziek: daarvoor is het vijftal van Soapstarter iets te getalenteerd. We blijven eerder op het tropische strand van daarnet met blazers, mondharmonica’s of rockgitaren. “And There It Was” is een redelijk chaotisch tweede nummer waar moeilijk een etiket op te plakken valt. Door een nagenoeg perfecte opener valt het minder te maskeren dat het lied slordig overkomt hoe meer het vordert. Toch is het veel achterover leunen en genieten tijdens het album. Net toen we bijna verbrand van de tropische zon met ons strandstoeltje achterover waren gevallen, beslist Soapstarter dat het tijd is om onze dansbenen los te gooien met het heerlijke “Elastic”. Het verrassende dansfeestje lijkt eerst gewoon door te gaan met onze voeten in het zand, maar voor de laatste twee minuten transporteren we makkelijk naar een Cubaanse club. Het is een heerlijk zomers housenummer en daarmee zonder twijfel een van onze favorieten van de plaat.
“Summer Snob” is een uitverkoren hit: met een lekkere baslijn en een duidelijk refrein bouwt het nummer op naar een caleidoscopische outro waarbij we wegdromen naar plekken waar we nooit zullen komen. Tijdens “Towers” komt de band echter opnieuw redelijk rommelig over. Er zitten net iets te veel laagjes in het nummer die niet juist geschrankt lijken te zijn. Met vijf minuten en 36 seconden is “Towers” trouwens niet eens het langste lied van de plaat: Soapstarter is duidelijk niet bang om lange nummers te maken. Op “Swamm” en het eerder vernoemde “Elastic” bewijzen ze bovendien ook dat die branie terecht is. Tijdens “Time”, de laatste van de plaat, mogen we nog even psychedelisch afscheid nemen van het mysterieuze duo van in het begin.
Met zijn speelduur van net geen vijftig minuten raden we Soapstarter aan de plaat met een tube zonnecrème te verkopen. Ondanks dat het hier en daar wat rommelig overkomt, voorspellen we dat het een album is dat elke muziek- en vakantieliefhebber gaat smaken. We kijken in ieder geval nu al uit naar meer van de band en hopen niet opnieuw zestien jaar lang te moeten wachten op een nieuwe langspeler. De toekomst ziet er rooskleurig uit voor Soapstarter en met I Like It Till You Do hebben we nu al de soundtrack voor een geslaagde zomer.
Soapstarter gaat vanavond nog zijn zomerse vibes overbrengen in De Snuffel in Brugge, impulsief zijn is met andere woorden de boodschap.
Ontdek “Elastic”, ons favoriete nummer van I Like It Till You Do, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
