Weinig punk klinkt zo goed als Australische punk en weinig Australische punk klinkt zo goed als die van Gee Tee. Het project van Kel Mason behoort al sinds het uitkomen van diens eerste huisgemaakte demo’s tot een opwindende golf aan casettepunk waar ook genregenoten als R.M.F.C., Tee-Vee Repairman en Prison Affair op surfen. Gewapend met een bivakmuts, een speelgoedorgeltje en een illegale versie van Ableton bokste Kel de laatste jaren het ene fantastische ep’tje na het andere in elkaar, waarvan Atomic het in 2020 nog tot in ons eindejaarslijstje schopte. Ook Rock Phone, dat deze zomer het levenslicht zag, stond geheel in de stijl van Gee Tee vol met extreem krachtige en dense nummers die in al hun power toch een soort nostalgische vibratie uit de jaren tachtig en negentig wisten te capteren.
“I Hate Driving In The City” is daarop geen uitzondering. Beenhard scheurt een kapotgefuzzde riff uit de startblokken terwijl Mason zich doorheen het gepiep van een prullerig synthesizertje een ongeluk briest over een onderwerp dat ons allemaal aangaat: je met de auto volledig vast rijden op de Brusselse ring. De videoclip is trouwens het meest Gee Tee-achtige fenomeen dat we ooit te zien kregen: vhs-camcorder? Check. Bivakmuts en boksbeugel? Check! Extreem chaotische taferelen die het amateurisme benaderen? Dubbelcheck. Anderhalve minuut lang davert Australië op zijn grondvesten voor Gee Tee er de brui aan geeft en dat is net lang genoeg om ons aan de andere kant van de wereld het zweet in te jagen. Gee Tee rijmt immers op energie en dat heeft het universum zo gewild.
Gee Tee zakt volgende zomer af naar Europa, het wordt duimen voor een tussenstop in ons land!
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
