Peter Frampton is een naam die voor eeuwig verbonden zal worden aan zijn grote hits “Show Me The Way” en “Baby I Like Your Way”. Hem reduceren tot enkel die nummers zou natuurlijk een grote blasfemie zijn, want nog meer dan een hitmaker is Frampton een gitaarlegende. Ook is zijn livealbum Frampton Comes Alive een van de meest verkochte livealbums aller tijden. Het leverde hem destijds enorm veel fans op, en die zijn hem altijd hondstrouw gebleven. Het is dan ook geen verrassing dat het Koninklijk Circus nagenoeg uitverkocht was voor het afscheid van hun held.
Dat het effectief om een afscheid draait, hoeven we vandaag niet te betwijfelen. In tegenstelling tot bands die al aan hun vijfde afscheidstournee bezig zijn, is het bij Frampton menens. De Engelse Amerikaan lijdt namelijk aan een progressieve spieraandoening, die ervoor zorgt dat touren en optreden in de toekomst onmogelijk zal worden. Frampton begon in 2019 al aan het Amerikaanse gedeelte van zijn afscheidstournee, maar door de pandemie moest Europa langer wachten dan oorspronkelijk werd voorzien. Het siert hem dan ook dat hij, ondanks zijn steeds verergerende aandoening, nog steeds ons Belgenlandje een waardig afscheid wil bezorgen.
Maar vooraleer het zover is, mag Jack Broadbent het publiek opwarmen. Met zijn lapsteelgitaar op de schoot weet de Brit meteen al het publiek aan het klappen te krijgen. Het tempo van “On the Road Again” is dan ook makkelijk mee te klappen. Wat dan weer niet zo makkelijk is, zijn de gitaarsolo’s die hij uit zijn sloffen weet te schudden. Het tempo ligt met vlagen verschroeiend hoog, waardoor wij niet meer kunnen doen dan ons afvragen hoe hij het in godsnaam doet. Lang kunnen we helaas wel niet genieten, want Broadbent brengt slechts vijf nummers. Voor zijn afsluiter kiest hij voor “Hit The Road Jack” van Ray Charles, dat hij zich natuurlijk volkomen eigen maakt. Ook het publiek – dat hij eigenlijk de hele tijd al meeheeft – zingt mee en dat zorgt ervoor dat wij al volledig zijn opgewarmd voor wat zo meteen komen zal.
Een minuut of vijf voor Frampton op het podium verschijnt, krijgen we al een boodschap van hem. Een ingesproken bandje weerklinkt door het Koninklijk Circus. De artiest vraagt ons om zoveel mogelijk foto’s en video’s te maken als we maar willen, maar enkel en alleen van de eerste drie nummers. Het is eens iets anders en wanneer de lichten dan eindelijk uitdoven gaan er meteen al heel wat beeldschermpjes de lucht in. Frampton zelf verschijnt nog niet ten tonele, maar we krijgen wel een indrukwekkende video, waarin zijn leven kort wordt samengevat. Finaal krijgen we nog zijn boezemvriend David Bowie te zien in de montage. Hij spreekt de woorden: ‘ladies and gentlemen, Peter Frampton.’ Het gaat beginnen.
Dat de gitarist met zijn gezondheid sukkelt, wordt al snel duidelijk wanneer we hem leunend op de schouders van zijn assistent het podium zien betreden. Gelukkig demonstreert hij al snel dat hij nog helemaal niets verleerd is. Op “Baby (Somethin’s Happening)” etaleert hij dat hij nog steeds een meer dan aardige gitaarsolo kan spelen en dat wordt dan ook op applaus onthaald. Een publiek entertainen vanop je stoel; je moet het maar kunnen. Frampton is trouwens niet de enige die zit, want ook zijn medemuzikanten zitten neer.
Verder blijkt de Britse Amerikaan ook een uitstekende verhalenverteller. Zo leidt hij “Lines On My Face” in met een verhaal over hoe hij destijds voor John Siomos een drumkit kocht en hoe die drumkit uiteindelijk weer hij hem is beland. Met uitzondering van enkele schreeuwende enkelingen, hangt het publiek aan zijn lippen. De mededeling over het beperkte gsm-gebruik blijkt dan weer niet echt te werken, want bij “Show Me The Way” worden nog meer smartphones bovengehaald dan bij de eerste drie nummers.
Frampton hoeft trouwens ook niet op elk nummer te zingen, want een volledig instrumentale versie van “Georgia (On My Mind)” weet het publiek, met uitzondering van een zo goed als voortdurend schreeuwende man, muisstil te krijgen. Die lijn trekt hij door naar de intro van “All I Wanna Be (Is Be By Your Side)”, dat zelfs die ene man weet stil te krijgen. Het mocht wel eens gebeuren (en het verbaast ons dan ook niet) dat die toeschouwer het even later aan de stok krijgt met zijn buren. Eerlijk is eerlijk, wij hadden het ook niet veel langer volgehouden. Escaleren doet het gelukkig niet, waardoor de show niet wordt onderbroken en slechts een deel van de mensen op het balkon echt gestoord worden.
We worden ook nog getrakteerd op een heerlijk gitaarduelletje tussen Frampton en zijn medegitarist Adam Lester tijdens “(I’ll Give You) Money”. Daarna mag het even wat kalmer voor “Baby, I Love Your Way”, maar dat heeft ook zo’n hoog meezinggehalte, waardoor het merendeel van het publiek ook weer gaat meezingen. Dat blijven ze ook doen bij het refrein van “Do You Feel Like We Do?”, maar het zijn uiteindelijk toch de gitaren die de bovenhand nemen, met solo’s die in het lang en het breed worden uitgespannen. Het resulteert in een staande ovatie en dat is absoluut terecht.
Het podium verlaten en dan terugkeren voor zijn encore doet Frampton dan weer niet. Hij kondigt het simpelweg aan en verklaart daarbij ook dat het voor hem niet ideaal is om die extra meters te moeten maken; slim gezien. Als afsluiter krijgen we “While My Guitar Gently Weeps” van The Beatles, dat wordt ingeleid met een solo waarvan het haar op onze armen meteen overeind komt. De hoge noten weet hij niet meer volledig succesvol te halen, maar dat vergeven we hem meteen wanneer hij voor een laatste keer zijn gitaar laat spreken. Frampton en zijn band krijgen hun tweede staande ovatie van de avond en dat is wederom volkomen terecht.
We wisten op voorhand wat we mochten verwachten van het concert; namelijk een portie bekende nummers en gitaarsolo’s bij de vleet. Dat Peter Frampton ze nog steeds zo indrukwekkend wist te brengen maakte het alleen maar beter. Ondanks zijn ziekte en zijn afgenomen mobiliteit ontbrak het zeker niet aan gedenkwaardige momenten. Dat het een van zijn laatste concerten ooit was, kunnen wij waar moeilijk vatten, maar we zijn ó zo blij dat we er deel mochten van uitmaken.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
