AlbumsFeatured albumsRecensies

Lous and The Yakuza – Iota (★★★½): Na duisternis, de liefde

Er zijn weinig Belgische artiesten die we zo nauw in de gaten houden als Lous and The Yakuza. En dat heeft zo zijn redenen, want na haar indrukwekkende debuutplaat Gore die in 2020 verscheen, kwam de carrière van de Brusselse met Congolees-Rwandese roots in een serieuze stroomversnelling terecht. Ze wist een deal met Roc Nation (het label van Jay-Z) binnen te slepen, stond in het voorprogramma van onder meer Coldplay en Alicia Keys én was te zien in een campagne van Louis Vuitton. Kortom, de kaarten zien er goed uit voor de jonge artieste en dat is ooit behoorlijk anders geweest. Haar tweede langspeler Iota heeft dus een belangrijke functie; Lous and The Yakuza wereldwijd op de kaart zetten.

In het voorjaar van 2022 kregen we met het uiterst dansbare “Kisé” de eerste aanwijzing dat er een nieuw album van Lous and The Yakuza in de maak was. Die geruchten werden bevestigd toen een tijdje later nog meer nieuwe muziek volgde. Dat het een bijzonder doordacht en compleet plaatje was, werd onlangs duidelijk toen er ook een geheel eigen alfabet bij de nieuwste langspeler bleek te horen. En eerlijk is eerlijk, we hadden niks anders verwacht van de artieste pur sang. Waar haar debuutplaat Gore vooral de duistere kant van het leven belichtte, trekt Lous and The Yakuza op Iota de kaart van de liefde, of vooral wat overblijft als de passie verdampt.

Dat we een andere kant van Lous and The Yakuza te zien krijgen op Iota, wordt al gauw duidelijk wanneer “Ciel” vooral teert op een dromerige sfeer. De typische songstructuur wordt doorbroken en we lijken te drijven op de soms ietwat woelige golven die ook op het artwork van de plaat figureren. Aanvankelijk lijkt het geheel eerder een gedicht, maar wanneer halverwege strijkers en een koor weerklinken, breekt het open. Dat is echter niet voor lang, want “Ciel” blijft een vrij klein en breekbaar lied. Het contrast kon zowaar niet groter zijn wanneer “Autodéfense” net uitpakt met een een prominente beat en een patroontje in de zang dat de hele tijd terugkomt. Het zou elk moment kunnen ontploffen, maar dat gebeurt helaas niet, al blijven we daardoor wel de hele tijd op het puntje van onze stoel zitten.

Het werd al duidelijk met “Kisé” dat er gedanst zou worden op de tweede plaat van Lous and The Yakuza. Wat we op dat moment nog niet wisten, was dat we meermaals onze beste moves boven zouden moeten halen en dat op het tweeluik bestaande uit “Takata” en “La Money”. Wie Lous de afgelopen maanden live aan het werk zag, herkent “Takata” wellicht. Het was een van die nummers waarbij je meteen het hitpotentieel hoort en daar doet het zwoele ritme nog een schepje bovenop. De song is eveneens een knipoog naar haar Afrikaanse roots, iets wat ze op een uiterst toegankelijke en geheel eigenzinnige wijze weet te vermengen in de productie. “La Money”, dat doet denken aan de gangstervibes à la “Bitch Better Have My Money” van Rihanna, zet die lijn verder. De beat beweegt zich naar de voorgrond wat de dreigende sfeer nog extra kracht bijzet. Thematisch gaat het nummer dan weer over een relatie waarin geld een toxische rol speelde en Lous in armoede moest blijven. Als je dacht dat het een rooskleurige plaat over liefde zou zijn, dan moeten we je helaas teleurstellen.

Opvallend is ook dat er heel wat nummers zijn waarop Lous net voor meer rust en lieve klanken kiest. De synthklanken in “Trésor” geven het geheel een subtiel futuristisch kantje, terwijl ‘je t’aime à la mort’ net de artieste van haar zachtste kant toont. Ondanks dat het niet meteen het meest catchy klinkende liedje is, blijft het wel nazinderen. Ook “Lubie”, waarop Lous de handen in elkaar staat met Damso, volgt het rustigere pad met een kleine en organisch klinkende intro. Daarmee is het zowat het tegenovergestelde van wat we zouden verwachten van een samenwerking met Damso, een soort sweet spot tussen rap en gitaarballade.

De samenwerking met Benjamin Epps daarentegen valt nogal in het water en dat mede door de korte duur. “Stop” klokt af op minder dan een minuut en laat ons met een ietwat vreemd gevoel achter. De lengte van de songs – of het gebrek daaraan – valt ook meteen op, slechts drie van de twaalf titels halen de kaap van drie minuten. Zo is “Yuzu Balade” niet alleen het laatste nummer van de plaat, maar ook meteen het langste. ‘On s’est dit au revoir / et on s’aimera une prochaine fois’, klinkt het en daarmee lijkt alles toch weer tot een mooi einde te komen. De kalmte in de instrumentatie weet dat effect nog extra kracht bij te zetten en zo eindigt Iota op hoopvolle toon.

Debuutplaat Gore overtreffen leek vanaf het begin een bijzonder moeilijke opgave. Met Iota, hoewel een uiterst degelijke plaat, lijkt Lous and The Yakuza daar dan ook niet helemaal in geslaagd te zijn. We missen bij momenten de rauwheid en scherpe tekstuele randjes zoals we die kenden op haar eerste langspeler. De weg naar een drukke festivalzomer ligt alvast open, want dat Iota de populariteit van de artieste de lucht in zal stuwen, lijkt een zekerheid. Wij hopen alvast nog veel te horen van Lous en haar Yakuza.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

633 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Lolo Zouaï @ Botanique (Orangerie): Bitterzoete avond

Tot enkele jaren geleden verkocht de Frans-Algerijnse Lolo Zouaï gewoon hamburgers in New York, maar ondertussen trekt ze de wereld rond om…
InstagramLiveRecensies

Lous and The Yakuza @ Ancienne Belgique (AB): Nergens beter dan thuis

Belgische artiesten die het op heel wat plekken in de wereld goed doen, ze zijn nog steeds een rariteit. Lous and The…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

MEUTE, Men I Trust, The Blaze en meer naar Dour 2023!

Binnen exact zes maanden gaan de poorten van de festivalweide van Dour open en om de verwachtingen nog wat te laten stijgen,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.