Wie zich graag voedt met toegankelijke jazz, speelse melodieën en muzikaal amusement tout court zal hoogstwaarschijnlijk al van Badge Époque Ensemble hebben gehoord. In 2020 brachten de Canadezen hun tweede en meer dan uitstekende plaat Self Help uit. Ergens in juni van dit jaar beloofde frontman Maximilian ‘Twig’ Turnbull ons een opvolger in de vorm van Clouds Of Joy. Aan productiviteit is er bij de band duidelijk geen gebrek en uit hun eerste single “Zodiac” kunnen we afleiden dat hun sound zeker niet aan kwaliteit moet inboeten.
Met “Zodiac” bewijst Badge Époque niet vies te zijn van een minuutje meer of minder. Het nummer klokt af boven de zeven minuten, maar dat voelt nooit langdradig aan. De track blijft boeien door zijn gestage en doordachte opbouw, die ons doorheen het nummer alleen maar nieuwsgieriger maakt. Dit is een sterk staaltje van groove en soul, die elk paar benen aan het dansen krijgt.
Clouds Of Joy opent met “Conspiring With Nature” en net als bij “Zodiac” bezit het nummer ruim zeven minuten aan uitgebreide muzikaliteit. Het geheel is een meer dan geslaagd experiment van meerstemmigheid, psychedelische jazz en popmuziek. Die psychedelische sound wordt ondersteund door een bevreemdende video van de hand van Meg Remy, die trouwens ook de cover van de plaat voor zijn rekening nam. Het plaatje klopt en we drijven gewillig mee op de zomerse klanken van Clouds Of Joy.
Wie kon genieten van de voorbije nummers zal hoogstwaarschijnlijk zijn wenkbrauwen fronsen bij het horen van “Let Breath Be The Sum”, “Joy Flows” en “The Greatest Joy”. Drie haast identieke nummers, die het vooral moeten hebben van een zweverigheid tot in het kwadraat. Ze zijn gemaakt als tool voor één of andere meerstemmige sekte, die aan het kampvuur duivels wenst op te roepen. Je kan dit alles zeker verassend noemen, maar het leuke is er al snel van af.
We hebben trouwens niets tegen experimenteren met meerstemmigheid, maar dit experiment moet geen drie songs duren. Het haalt de goeie flow en opwinding uit de plaat. Gelukkig is daar het zelf getitelde “Badge Époque Ensemble” en “Don’t Touch A Hair On His Head” om de boel enigszins recht te trekken. Dankzij hun mooie arrangementen kan de achtkoppige band onze verloren aandacht gestaag terug winnen. Bij momenten horen we een prachtig samenspel tussen piano, clavinet, saxofoon, fluit, drum en gitaar. Een samenspel om bij weg te dromen en ten volle te genieten van de kracht van Badge Époque Ensemble.
Clouds Of Joy is een mooi samenhangend geheel, dat de muzikaliteit van de Canadezen erg mooi in de verf zet. Hun grootste kwaliteit ligt erin om van een op papier complex arrangement, toch een eenvoudig en aangenaam klankspel te creëren. En ondanks enkele misstappen, focust de luisteraar zich best op wat wel werkt. Want wanneer het bij Badge Époque Ensemble klopt, dan is het er boenk op en hoor je het ware potentieel van de band. Clouds Of Joy is een bevestiging van hetgeen zij op Self Help brachten en die graad van niveau zal hen ongetwijfeld geen windeieren leggen. Wie Badge Époque live aan het werk wil zien zal geduld moeten hebben, want veel is er nog niet gekend rond een eventuele tournee. Voorlopig moeten we het enkel en alleen met de plaat doen, maar dat is zeker geen straf.
Bandcamp / Instagram / Twitter
