Rond oud en nieuw is er op de Nederlandse televisie het programma De Top 2000. Hierin worden de 2000 favoriete liedjes gerangschikt van de luisteraars van Radio 2. Onderdeel van dat programma zijn muziekdocu’s, waarin de ontstaansgeschiedenis van een nummer wordt verteld. Dat kan door de artiest of door de schrijver zijn. Phil Thornalley zou bijvoorbeeld een geschikte kandidaat zijn voor dat programmaonderdeel. Zo was hij verantwoordelijk voor het nummerbepalende basloopje uit “The Lovecats” van The Cure en produceerde hij een van de mooiste nummers, “When Love Breaks Down”, van een van de mooiste albums uit de jaren tachtig, Steve McQueen, van Prefab Sprout. Nog bekender is hij waarschijnlijk echter bij de meeste muziekluisteraars door “Torn”, dat hij mede schreef en produceerde voor Natalie Imbruglia.
Wat ontbreekt is een samenwerking met Jeff Lynne van The Electric Light Orchestra en Traveling Wilburys. Dus besloot Thornalley zijn liefde voor de productiestijl en de muziek van Lynne maar te belijden op een eigen soloalbum. Now That I Have Your Attention is een ode aan de muziek en de productiestijl van de door hem zo geliefde Lynne. Zo horen we gelijk op openingsnummer “Heaven In A Hash Pipe” de vroege jaren zeventig Orchestra met de herkenbare koortjes en strijkers. Dat “Fast Car” niet uit de pen van Jeff Lynne komt maar uit die van Thornelley is een groot compliment. Alles klopt aan dit nummer om voor een Electric Light Orchestra door te gaan.
Nummers geïnspireerd op Traveling Wilburys staan ook op de plaat, en zelfs eentje met een heuse Bob Dylan-imitatie. Op “High On Your Supply” probeert hij zijn stem zoveel mogelijk op die van Dylan te laten lijken. Zelfs een mondharmonica ontbreekt niet, al beheerst Thornalley dat instrument niet.
Door de goede mix van nummers, geïnspireerd op beide bands, valt op waar onder andere de kracht van Lynne zit. De strijkers, koortjes, rock-‘n-roll, over de top en de doeltreffendheid, maar ook qua productie klinken de nummers als een klok. Door het coronavirus had Thornalley alle tijd om net als Lynne te werk te gaan, in zijn thuisstudio, dus was hij soms uren in de weer met een microfoon om het juiste drumgeluid op te vangen of een plek aan het creëren waarbij hij de achtergrondkoortjes het best vond klinken. Als je je zo verdiept in een artiest, dan word je hem ook bijna.
Op “Bluer Than A Bluebird” komt de grootste inspiratiebron van Jeff Lynne er zelf door: The Beatles. Niet zo gek natuurlijk, want het was John Lennon die in de jaren tachtig zei dat als The Beatles nog zouden bestaan, ze zouden klinken als The Electric Light Orchestra. “To Die For” is dan weer een ode aan “Roll over Beethoven” van Chuck Berry, die andere grote invloed op het werk van Lynne.
Het maken van dit album was voor Phil een groot feest. Dat hoor je op elk nummer. De liefde voor de muziek van Lynne spat er af. Je zou bijna denken dat het een door de grote meester zelf geproduceerd album is, dat luistert als een afspeellijst van het beste werk van The Electric Light Orchestra en Traveling Wilburys. Toch hopen wij dat iedereen die van deze muziek houdt in zijn of haar eigen muziek bibliotheek op zoek gaat naar zijn favoriete Jeff Lynne-track, want uiteindelijk gaat er niks boven het origineel.
De komende week verzorgt Pillip Thornalley enkele live stream optredens. Hou daarvoor zijn socials in de gaten.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
