© CPU – Chris Stessens
We zijn nog maar nauwelijks bekomen van het fantastische optreden van Phoebe Bridgers op Rock Werchter of daar is Julien Baker al met een nieuwe single. Samen met eerstgenoemde en Lucy Dacus vormt ze niet enkel het onvolprezen boygenius, maar nog veel meer is Julien Baker zielsverwant in het maken van eerlijke indiepareltjes waar de hartenpijn van afdruipt. Vorig jaar dompelde de singer-songwriter ons al in zo’n nostalgisch bad op Little Oblivions. Die plaat voelde iets grootser en rijker aan dan wat we eerder van Julien Baker hoorden, al is dat binnen het intieme universum van de zangeres nog steeds relatief. Met “Guthrie” horen we nu de voorloper van een ep die de B-kantjes van het vorige album bundelt.
B-kantjes zijn zoals de plaatselijke rommelmarkt. Aan 90% van wat je aantreft, heb je hoegenaamd geen boodschap, maar wie maar lang genoeg zoekt, gaat met onontdekte parel naar huis. Als Julien Baker op Little Oblivions al wat meer uit haar muzikale schulp kwam, dan kruipt ze daar op “Guthrie” gezellig weer in. Enkel gewapend met een akoestische gitaar zingt haar kenmerkende stem (die pikken we er ondertussen wel uit de duizend uit) over stukgelopen relaties. Het perfecte voer dus voor wie zich ondanks de zomerse temperaturen even wil verschuilen onder de beddenlakens. Het enige jammere is dat we deze intieme versie van Julien Baker al vaker en beter gehoord hebben. Nummers als “Something” of “Sprained Ankle” sneden er in al hun oprechtheid zowel tekstueel als muzikaal veel dieper in. Op “Guthrie” blijft de zang daarentegen vijf minuten lang redelijk vlak zonder de gebruikelijke weerhaakjes in onze kritische ziel te slaan.
“Guthrie” is een aangename toevoeging voor de trouwe fans, maar zal geen nieuwe zieltjes naar de parochie leiden. Op 21 juli verschijnt B-Sides op Matador. Afwachten of we nog een verborgen parel aantreffen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
