De Canadese heren en dame van Motherhood zien er vrolijk en vriendelijk uit, wat ze ongetwijfeld ook zijn, maar hun muziek is dat allerminst. Een dikke tien jaar geleden zaten Brydon Crain, Penelope Stevens en Adam Sipkema nog samen op de middelbare school, maar nu zijn ze al aan hun derde album toe. Winded volgt de lijn van hun vorige albums met wilde en onstuimige muziek. Het album werd echter geschreven tijdens de eerste lockdown en de ruimte die toen vrijkwam in vele levens, hoor je ook terug in de muziek. Er zijn dus ook rustigere ademmomenten, maar let op, die klinken nog steeds strak en psychedelisch.
Winded start met Adam die meteen een stevige tred op de drums aangeeft. Brydon vervoegt hem met een wonky, nonchalante gitaar en zang waardoor het geheel als jeugdige, impulsieve garagerock klinkt die een verrassend lachje op je gezicht doet verschijnen. “Crawly I” bevat geen strofe-refreinstructuur en de gezongen stukken klinken totaal anders dan de instrumentale. Meteen word je gewaarschuwd voor de onvoorspelbaarheid die in het hele album zit. Die onvoorspelbaarheid heeft een lichtelijk intimiderend effect: je durft bijna niet mee te bewegen op de muziek, omdat je niet zeker weet of en wanneer het ritme wisselt en of het dan plots vrolijk, droef of boos zal worden.
In het vervolg “Crawly II” is de toon alleszins boos. Brydan introduceert zijn schreeuwzang waarbij de lettergrepen samenvallen met de gitaarnoten. De harmonieën van Penelope op de achtergrond voegen dan weer een helder lichtje in de verte toe. Op “Shepherd” treedt dat licht meer naar de voorgrond. De achtergrondvocalen zorgen er voor een vrolijke, zoete sfeer, maar de gespannen zanglijnen van Brydan en de dreigende synths van Penelope compenseren dat opnieuw. Door alle uitbalanceringen wordt Winded een meer evenwichtig en verteerbaar album, terwijl het allemaal heel eigen en Motherhood blijft.
“Flood” klinkt als een eenvoudig tussenstukje. Er gebeurt niet veel: er is een luie drum en bas en Adam lijkt ietwat verveeld iets voor te lezen. Zoals we hadden kunnen denken, vindt er na een minuut een korte ritmewisseling plaats met een speelse gitaarriff en nadien wisselen beide secties elkaar steeds af. Je kan dus nooit voorspellen waar het naartoe gaat en dat maakt deze plaat heel interessant. Op “Ripped Sheet” komt Motherhood nog het meest verrassendst uit de hoek. In de eerste seconden verwacht je je aan een trager, melancholisch liedje maar een distorted gitaar op de achtergrond waarschuwt al dat dit het hardste nummer zal worden: “Ripped Sheet” is een recht-door-zee punkschijf.
Waar de meeste nummers alternerend afwisselen tussen verschillende secties, bouwt “Handbrake” heel mooi op. Het begint melancholisch dreigend met een James Bondsong-sfeer en bouwt op tot iets heel gevoelig en gekwetst door de samenzang tussen Penelope en Brydan. Uiteindelijk eindigt het lied met een hele hoop brutale en trage gitaren. “Handbrake” is gemakkelijk een favorietje dat je zal willen herbeluisteren.
Als voorproefje van het uitblazende einde van de plaat, krijgen we een demo van dertig seconden te horen. Heel interessant is die niet, maar de galm van de ruimte en de echtheid en inkijk die in zo’n demo zit, geeft iets gezelligs. Die gezelligheid wordt doorgetrokken in twee uitblazende afsluiters. “Shuttered Down” en “Trees” klinken een hoop voorzichtiger en dromeriger. De nummers blijven bombastisch, maar niet zo ongeremd als weleer. In “Trees” lijken de wonky, psychedelische toetsen een soort dronkenmanspas weer te geven en zo weet je dat het tijd is om af te sluiten. Dat doet Motherhood plots heel lief met een zacht en uitdovend mineurakkoord.
Winded zit vol donkere, strakke nummers met heel onvoorspelbare verschillende ritmes. Meestal uit dat zich in brutale, recht-door-zee muziek, wat afschrikkend kan zijn. Uiteindelijk zorgen subtiele achtergrondharmonieën en stillere momenten ook steeds voor gezellige lichtpuntjes in hun sound. Op het einde van de plaat treedt die gezelligheid meer naar voren. Daardoor voel je je meteen veel meer thuis bij Motherhood wanneer je de plaat een tweede keer beluistert, wat je dus zeker eens moet doen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
