LiveRecensies

Jessy Lanza @ Botanique (Rotonde): Iets minder gedanst dan gedacht

De Canadese Jessy Lanza maakte de voorbije tien jaar al heel wat nummers en brengt die live als een ware eenmans-dj. Na veel UK-bass-invloeden in haar eerste twee albums helde ze in 2020 met All The Time over naar experimentele synthpop. De rode draad in haar werk is sensueel en ingetogen, maar techno genoeg om op te dansen. Voor een nieuw DJ Kicks-album mocht ze eind vorig jaar nog wat nieuwe nummers uitbrengen. Jessy Lanza had dus heel wat keuze voor haar set in de Botanique.

Met één ep op zak lag de setlist van voorprogramma Aili meer voor de hand. Aili Marayuma stond in 2021 in de finale van De Nieuwe Lichting. Winnen deed ze niet, maar haar strijdwapen “Dansu” werd wel een radiohitje. Met Orson ‘Transistorcake’ Wouters maakte ze haar ep af en ondertussen mag Wouters er gewoon bijhoren en profileert Aili zich als vast duo. Aili kreeg de opdracht om het publiek, zittend op de treden van de Rotonde, alvast naar het middenpleintje te halen om er de dansbenen te strekken. Daarin slaagden ze met glans dankzij “Futsu”.  Maruyama is opgegroeid in Japan en zingt voornamelijk in haar moedertaal. Ze legde uit dat het Japanse futsu een antwoord is op de vraag hoe het gaat: ‘Ça va, ’t is oké.’ Dit voorprogramma was alleszins veel meer dan oké.

Aili is een gesmeerd duo. Maruyama verzorgde de zang, Wouters nam er nu en dan een elektrische gitaar bij en samen drukten ze op een heleboel knopjes. Af en toe lachten ze naar elkaar als ze wisten welke droppende beat eraan zou komen. Met een opzwepende lichtshow erbij werd dit voorprogramma een frisse dansknaller, met een hoogtepunt tijdens een verrassende herwerking van Fergies “Glamorous”. Aili is een excellente toevoeging aan het Belgische muzieklandschap en live een echte aanrader.

Het begin van Jessy Lanza’s set deed vermoeden dat we haar vanavond meer gingen zien als dj dan als producer. Verder dansen dus. Op het podium stond een dj-tafel en een beamerdoek waarop een video speelde van een kruispunt in een Californisch landschap. In alle kleuren van de regenboog verscheen Jessys naam op het scherm en onder een dikke beat kwam de Canadese op. Op het scherm zagen we nu Jessy zelf, live gefilmd en met een psychedelisch filtertje erover, alsof we in een festivaltent stonden.

Haar mooie, hoge en enorm weergalmende zang was de constante van de show. De microfoon stond aan het begin wel iets te luid en ook de bassen gierden wat overdreven door de zaal. Al snel kwam hitje ‘Lick In Heaven’ waarbij het geluid meer in evenwicht was. Jessy kroop vanachter haar tafel om het publiek op te zwepen, dat door het voorlopig lage ritme vooral ritmisch wiegde in plaats van danste.

De set bleef dromerig en op een bepaald moment leek Jessy Lanza ook even te dromen wanneer ze per ongeluk het foute nummer startte. ‘Woeps, woeps woeps… Haha, haha, haha…’, zei ze charmant. (Het weergalmende effect op haar micro stond nog aan.) We vergeven haar die vergissing, want voor de rest speelt ze een foutloze set. Wanneer ze tijdens haar dankwoordjes gefluit en geklap hoorde, bloeide ze helemaal op, al had Jessy Lanza geen confidence boost van die vorm nodig, want ze stond er terecht in alle zelfvertrouwen.

We moesten het vooral doen met haar tragere synthpopnummers uit het Lick In Heaven-album, maar ook tijdens de nieuwere single “Seven 55” keek het publiek meer naar de videoclip op het scherm dan zich in te leven in het moment. Helemaal aan het einde van de reguliere set werd het tempo aanzienlijk hoger en kwam er een vettiger technomoment waarbij het publiek unaniem een dansje placeerde. De bis betekende dan weer de meest rustige minuten van de avond onder titelnummers “All The Time” en “Pull My Hair Back”.

Aili had ons tijdens het voorprogramma iets te hard opgehypet waardoor onze dansbenen tijdens Jessy Lanza wat op hun honger bleven zitten. Er was een climax, maar die kwam laat en was ons te kort. Toch zijn we onder de indruk van hoe moeiteloos en zelfzeker de sympathieke Canadese met glasheldere stem haar nummers aaneenreeg.

Setlist:

Guess What
Anyone Around
Lick in Heaven
Over And Over
Never Enough
Baby Love
Kathy Lee
Giddy
Badly
Seven 55
Wet x3
Heaving
Face
It Means I Love You
Keep Moving

All the Time
Pull My Hair Back

Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…
LiveRecensies

S. Carey @ Botanique (Grand Salon): Allesbehalve beangstigend

De naam S. Carey zegt misschien niet iedereen veel, maar als we er de naam Justin Vernon of Bon Iver bijhalen, dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.