Slechts eenentwintig is hij, maar Charlie Hickey laat vandaag met Nervous At Night toch maar even een debuutalbum op de wereld los. Via Saddest Factory Records dan nog wel, het platenlabel van Phoebe Bridgers. Een uitzonderlijke verdienste is dat laatste niet meteen, want Bridgers en Hickey hebben al een voorgeschiedenis als jeugdvrienden. Als kers op de taart kon hij ook enkele klinkende namen overtuigen om mee te werken aan de opname van zijn debuut, en ook die kunnen allemaal gelinkt worden aan Bridgers. Zo nam haar vaste drummer Marshall Vore niet enkel plaats achter de drumkit maar kroop hij ook achter de knoppen als producer. Ook de gitaristen Harrison Whitford, Christian Lee Hutson en Mason Stoops waren van de partij, namen die je misschien wel kent als je thuis bent in de wondere wereld van indiefolk. Die eerste twee werkten in het verleden ook al samen met, je raadt het al, Phoebe Bridgers en zijn dan ook allerminst te onderschatten muzikanten.
Hickey werd tijdens het maken van z’n debuut dus stevig omringd door muzikale talenten, maar Nervous At Night is natuurlijk wel zijn album met zijn eigen nummers. Muzikaal klinkt de langspeler erg als het solo-materiaal van de muzikanten die mee in de studio stonden. Het zuivere geluid van heldere indiefolk is met andere woorden nooit ver weg. Het is dan ook vooral de stem van Hickey die in het oor springt, met een zachte zang die nog het meest doet terugdenken aan de betreurde Elliott Smith. Iets dichter bij huis herkennen we af en toe het heldere timbre van Tom Helsen. Met zijn zuivere zang slaagt Hickey er in elk geval probleemloos in om de luisteraar mee te nemen in zijn wereld.
De overgang van jeugd naar volwassenheid loopt als rode draad doorheen de plaat. We horen dan ook vooral liedjes die gaan over opgroeien, omgaan met verandering en heimwee naar onbezorgde jeugdjaren. Het zijn thema’s waarmee jongeren zich makkelijk kunnen identificeren, en zo lijkt Hickey zich voornamelijk te richten tot generatiegenoten. Toch klinkt z’n muziek veelal tijdloos, vooral omdat hij er in slaagt om elk nummer te voorzien van een aanstekelijke popfactor. Zo trappen de singles “Dandelions” en “Gold Line” op een catchy manier het album af. Het eerste nummer ontpopt zich met zachte toetsen en strijkers tot liefdevolle indiepop, het tweede klinkt iets donkerder met weerbarstige gitaren en een gortdroge baslijn.
Op Nervous At Night staan echter niet alleen nummers met een aanstekelijk popsausje, maar ook nummers die het nummer van de luisteraar volledig weten te doen smelten. Vooral het lieflijke “Mid Air” is hier onwijs succesvol in. Met gloedvolle tokkels en warme pianotoetsen wordt een kleurrijke basis gelegd waarop Hickey op een tedere en oprechte toon een bloedmooie melodie uiteenzet. Het nummer voelt gericht aan een dierbaar iemand die hij inmiddels uit het oog verloren is. ‘When you’re back in town next year, this time / I’ll pick you up and I’ll give you a tour of my new life,’ zingt de Amerikaan terwijl korte inermezzo’s met strijkers tussendoor het oor strelen. Vanaf dat moment is Nervous At Night een liefdevolle soundtrack voor de spilfiguur zijn persoonlijke ontboezemingen.
Hickey heeft nog meer moois in de aanbieding op Nervous At Night. Zo is het titelnummer gezegend met een fabelachtige melodie waarin alle puzzelstukjes naadloos in elkaar vallen, gaande van de speelse basloopjes en fuzzy gitaar tot het refrein dat je gewoon instant wil meezingen van zodra je het hoort. “Month Of September” is dan weer een muzikale herfst waarin neerslachtigheid centraal staat en de geest van Elliott Smith meermaals om de hoek komt kijken. Op “Thirteen” horen we indiepop met de stem van Phoebe Bridgers op de achtergrond, maar evengoed een gevatte tekst waarin de zanger komaf maakt met een jeugdliefde die hem jaren later opzoekt om te profiteren van zijn succes. De ingetogen tokkel van “Planet With Water” sluit de plaat ten slotte op een gepaste manier af.
De jonge Amerikaan mist maar een keer echt doel en dat is op het twijfelachtige “Every Time I Think” dat we pal in het midden van de plaat terugvinden. Een tekst als ‘every time I think, you’re all that I think about’ klinkt iets te kleverig, en door de eentonige aankleding klinkt de song bovendien behoorlijk saai. Gelukkig is het maar een klein vlekje op Hickeys debuut, en voor je het weet ben je alweer ondergedompeld in andere zeemzoete liedjes. En zo blijft de eerste plaat van Charlie Hickey een hartverwarmende ontdekkingsreis.
Hickey groeide op in een uiterst muzikale familie. De passie voor muziek werd hem met andere woorden met de paplepel ingegoten. Samen met zijn talentvolle vrienden is de jonge muzikant erin geslaagd om die liefde voor muziek te condenseren in een ijzersterk debuutalbum. De breekbare indiefolk en -pop die we horen op Nervous At Night weet eigenlijk meteen een stevige indruk op ons te maken. Het biedt voor ons in ieder geval genoeg redenen om uit te kijken naar het vervolg van Hickeys carrière. Pas eenentwintig is hij, maar als er nog veel platen volgen als deze, kruisen wij alvast onze vingers voor een lang en muzikaal leven.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify!
