Sound Track: Selectieronde 29/10 @ JH XL (Herk-de-Stad)

De laatste Limburgse voorronde van Sound Track vond plaats in Jeugdhuis XL in Herk-de-Stad. In dat gezellige jeugdhuis mochten zes artiesten het beste van zichzelf geven. Op de line-up stonden vooral bands die zich binnen het indiegenre bevinden, weliswaar ieder op een heel eigen manier. Secret Sinners, Desmond Dandies, Isaac Roux, NEVA, Sgt. Lesley en Gustav Leo brachten stuk voor stuk straffe muziek en bezorgden ons een avond vol indierock, dromerige sounds en dansbare pop.

De avond was nog vroeg en het publiek verstopte zich nog even aan de bar tijdens het optreden van opener Secret Sinners. Met een eerder statische houding brachten ze energieke indierock. Hun degelijke songs met telkens catchy refreinen kregen de zaal langzaamaan toch meer in de richting van het podium gelokt. Muzikaal zat het zeker goed: de drums klonken clean, de zang was passend helder en de gitaren speels luid. Misschien had een later uur voor meer leven gezorgd in hun set, die ze nu maar stilletjes en met een zachte “dank u” afsloten. We kunnen besluiten dat de band, die overigens nog maar een jaar actief is, veelbelovende muziek doorheen het jeugdhuis liet weergalmen en ons nieuwsgierig maakt naar wat ze in de toekomst nog meer te bieden zullen hebben.

De zogenaamde garage jinglejangle van de Desmond Dandies liet vanaf de eerste seconde een indruk op ons na. De band uit Halen knalde het dak van Jeugdhuis XL eraf met lekkere beats, impressionante riffs en rauwe stemmen. De energie die bij dit soort muziek komt kijken, wordt sterk overgebracht door de vier bandleden die zich duidelijk amuseerden tijdens deze set. De nummers zitten sterk in elkaar, de bandleden spelen goed op elkaar in en het publiek zat met knikkende knieën duidelijk mee in de vibe. De set wisselde tussen juicy, zweverige interludes en zwaardere gitaarsolo’s. Als we dan toch een klein puntje van kritiek moeten geven, dan is dit omtrent de vocals. Hoewel deze zeker en vast pasten binnen het geheel van Desmond Dandies, mochten ze hier en daar genuanceerder in de mix gebracht worden. Hoe dan ook konden de mannen van Desmond Dandies ons overtuigen met stevige solo’s, harmonieuze zang en knallende drums. Als Måneskin al werd aangekondigd als “de terugkeer van rock ‘n’ roll”, dan kennen ze deze mannen nog niet.

Als derde was Isaac Roux aan de beurt. Het indiepop-project rond Louis De Roo zorgde met mooie vocals en goede instrumentals voor een ingetogen en warme sfeer. Louis raakte vaak zuivere hoge noten, al leek dit niet altijd even moeiteloos te lopen. Naar het einde van de set toe kwam er een korte en lichtjes zenuwachtige interactie met het publiek. Daarin introduceerde Louis het derde en ook meteen het laatste nummer van de set. Tijdens dit laatste nummer zagen we de zanger helemaal ontdooien en vooral genieten. Het is dan ook erg jammer dat we daar niet meer van mochten zien. Met ritmische drums, dromerige sounds en de loepzuivere stem van Louis, betoverden Isaac Roux en zijn band Jeugdhuis XL.

De volgende act, namelijk de band NEVA, bracht dansbare en frisse elektronische popmuziek. Door een slechte afstelling van de geluidsinstallatie – het leek wel een eeuwige soundcheck- werden de bandleden verstoord in hun vibe en konden ze zich niet volledig geven. Dat in rekening genomen, kunnen we wel stellen dat NEVA vernieuwende, doch hier en daar wat chaotische elektropop bracht die vergezeld werd door leuke gitaar- en basgeluiden. Vocaal was zangeres Jente zeer sterk en kon ze enkele kleine foutjes haast onopgemerkt voorbij laten gaan. Hoewel het potentieel van deze band ons zeer duidelijk was, hadden we toch het gevoel dat er diepgang miste. Voor ‘synth pop’ genoemd te worden, waren de synths net een tikkeltje te afwezig en ook de drums mochten prominenter aanwezig zijn. NEVA bracht verfrissende maar toch ietwat duistere popmuziek die met sterke vocals en stevige gitaren duidelijk maakte wat de band allemaal in zijn mars heeft.

Van zodra de mannen van Sgt. Lesley het podium opstappen, wordt hun hoofddoel al snel duidelijk: zich goed amuseren. De vrolijkheid van deze bende werkt erg aanstekelijk en het publiek was dan ook vanaf de eerste noot mee met hun verhaal. Volgens de leden van deze Hasseltse band is het hun eerste optreden ooit en daar moeten we toch even van slikken. Met hun puik gitaar- en baswerk en luchtige melodieën wist Sgt. Lesley ons al gauw te overtuigen van wat ze in hun mars hebben. Qua zang wist de band ons niet altijd te overtuigen, maar van zodra er meerstemmigheid optrad, werden de nummers op vocaal vlak plots stukken beter. Naast de muziek was de interactie met het publiek gelijkaardig aan de vibe van hun muziek: luchtig, vrolijk en down to earth. De nummers klinken vrolijk, zijn niet te complex en doen ons dagdromen naar een wereld waar de zon schijnt en een zacht briesje in onze haren waait.

Als laatste optreden van deze Sound Track hoorden we Gustav Leo. Voor het eerst nam de zanger een band mee en we kunnen vaststellen dat die bandleden Jeugdhuis XL naar een dromerige dimensie brachten. De muziek van Gustav Leo kunnen we beschrijven als zweverig, rauw, maar vooral heel puur. Vocaal ging de zanger hier en daar de mist in, maar dat was waarschijnlijk te wijten aan de zenuwen en de technische instellingen die ook hier niet helemaal juist zaten. Na een hele avond aandachtig luisteren naar verschillende acts is het publiek ondertussen onrustig en rumoerig geworden, wat rechtlijnig tegenover de energie van Gustav Leo staat. De zaal wordt getemperd door hier en daar een ‘shhhh’ van fans of sympathisanten. De band bracht onder andere een originele cover van Drakes “Club Paradise”. Hoewel de cover origineel en volledig in de stijl van Gustav Leo was omgetoverd, horen we toch liever de eigen composities. Gelukkig had hij er nog eentje in petto om mee te eindigen. De dromerige, melige, maar niet te complexe nummers van Gustav Leo waren een mooie afsluiter van deze laatste voorronde van Sound Track en kon ons zeker bekoren.

Deze laatste voorronde in Limburg deed ons genieten van een waaier aan geluiden, instrumenten en vocals. De bands die telkens het beste van zichzelf gaven, brachten stuk voor stuk sterke muzikale acts waardoor het moeilijk was om er slechts drie in een top te mogen plaatsen. Na goed nadenken, kwamen we tot deze persoonlijke top drie:

3. Isaac Roux
2. Sgt. Lesley
1. Desmond Dandies

Benieuwd wat dit prachtige muziekconcours nog in petto heeft? Ga dan zeker een kijkje nemen op een van de finales. Een overzicht vind je hier. Alle foto’s kan je checken op deze site.