AlbumsRecensies

Lizzie Loveless – You Don’t Know (★★★): Zoektocht naar een eigen geluid

De naam Lizzie Lieberson zal sommige mensen bekend in de oren klinken; samen met haar zussen Kristina en Katherine maakte ze deel uit van TEEN, een alternatievepopband uit New York. Beginnend in 2010 brachten de zusjes Lieberson vier albums en twee ep’s uit, maar in 2019 werd de band ontbonden en ging ieder zijn eigen weg. Toetseniste Lizzie besloot om onder de artiestennaam Lizzie Loveless een solocarrière uit te bouwen. Ze begon verder te schaven aan nummers die ze de afgelopen jaren niet bij TEEN verkocht kreeg en legde zich volledig toe op nieuw materiaal. Dat is nu allemaal verzameld op haar debuut You Don’t Know.

De vooruitgestuurde singles deden de afgelopen maanden al vermoeden dat de muziek van Lizzie Loveless geen te grote koerswijziging zou zijn ten opzichte van het geluid van TEEN; de keyboards krijgen nog steeds alle aandacht. Debuutsingle “Loveless” maakte meteen indruk met een gortdroge bas en een jarentachtigritme en had zeker niet misstaan op een van de eclectische popplaten van TEEN. “Window” begint veel soberder met enkel stem en dromerige synths, maar bouwt naar het einde toe op naar een kleurrijk popnummer. “Memory” is nog beheerster, met synths die doen denken aan de hits van Bruce Springsteen in de jaren tachtig. Die laatste referentie zal niet iedereen bekoren, maar Loveless weet er wel een mooie melodie mee te maken. Op de laatste single “You Don’t Know” blijven de keyboards meer op de achtergrond. Dit nummer opent eveneens de plaat en zet meteen de toon voor wat nog zal volgen.

Met een haperend ritme en ingetogen toetsen walst Loveless ons met “You Don’t Know” binnen op haar debuutplaat, terwijl ze in de melancholische tekst mijmert over een relatiebreuk. Afscheid, het einde van relaties en nieuwe kansen staan verder nog centraal op het album, wat natuurlijk spiegelt met de gemoedstoestand van Loveless na het ontbinden van TEEN en het opstarten van haar solocarrière. Het mooie “Hold Me Close” verdient in de categorie breakupballades wat ons betreft de hoofdprijs. Loveless zingt een groot stuk van het nummer nagenoeg a cappella, met enkel wat ondersteuning van psychedelische computerklanken. Gaandeweg vinden een rollende bas, bescheiden drums en een akoestische gitaar ook hun weg naar het nummer. In combinatie met de tekst waarin Loveless verlangt naar een ex-geliefde weet “Hold Me Close” met beperkte middelen naar de keel te grijpen.

Soms lijkt Loveless nog wat te zoeken naar haar eigen geluid. We herkennen vrij veel invloeden van andere artiesten, voornamelijk Fiona Apple, Sharon Van Etten en St. Vincent. Die laatste horen we nadrukkelijk in het rockende “Eyes of a Man”. De stem van Loveless lijkt hier erg op die van Annie Clark en de repetitieve gitaarriff had goed gepast op diens Masseduction. Het nerveuze “Loveless” houdt het tempo eveneens hoog, en ook het hypnotiserende “The Joke” weet met zijn pulserende akoestische gitaar en lichtjes psychedelische melodie te boeien. Het zijn deze nummers die zorgen voor extra pit, want op de rest van het album blijft het tempo een stuk lager. Hierdoor slaagt Loveless er niet in om de aandacht de hele tijd vast te houden.

Omdat ze met een vrij beperkt bereik zingt, weet ook haar stem niet de hele tijd te bekoren. De meeste nummers worden met hoge stem op zachte toon gezongen, met slechts occasioneel een lager intermezzo. Dit is eventjes aangenaam, maar tien keer hetzelfde is toch wat te veel van het goede. Een grootse uithaal of extra stemvariatie zou het geheel iets spannender maken. Loveless maakt ook de fout om op het einde van haar album enkele nummers te plaatsen die niets nieuws toevoegen aan het geheel. Tijdens “New York, Yesterday” en “Underneath” dwaalde onze blik regelmatig af naar onze horloge. Het afsluitende “Again” redt nog even de meubels met een leuk echoënd orgel, maar dan is het kalf helaas al wat verdronken.

Lizzie Lieberson laat haar verleden bij TEEN achter zich en stapt de toekomst in als Lizzie Loveless. Met You Don’t Know brengt ze een degelijk solodebuut met enkele catchy nummers, maar de volledige plaat mist toch wat te veel kracht om voor de volledige lengte te overtuigen.

Instagram / Website

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

168 posts

About author
It's party time and not one minute we can lose.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single St. Vincent - "Flea" (feat. Dave Grohl)

Ooit speelde ze gitaar bij Sufjan Stevens, maar we kennen St. Vincent vooral als heerlijk eigenzinnige artieste. Haar muziek ging de afgelopen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Luke Hemmings - "Shakes"

Dat Luke Hemmings niet enkel goed is als de frontman van 5 Seconds of Summer is, wisten we al even. In 2021…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Iron & Wine – “All in Good Time” (feat. Fiona Apple)

We zitten alweer even te wachten op een echt nieuw album van Iron & Wine. In 2021 kregen we wel nog een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.