Compact Disk Dummies + Froukje @ Werchter Parklife: Strand op stelten

Het was een drukke dag gisteren in Werchter. De Parklife-arena was nog maar net leeggelopen nadat ze getrakteerd werd op de gitaren van Ruben Block en De Mens, of daar stond de volgende horde concertgangers alweer voor de poorten om te dansen op Froukje en Compact Disk Dummies. Nu ja, het park was door de hevige regenval van afgelopen week omgetoverd tot een strand en zo kon het plakkaatje met ‘Werchter Plage’ voor het eerst sinds de uitgeregende Rock Werchter-editie van 2017 nog eens worden bovengehaald. Het strand zat ondanks het stralende zonnetje weliswaar niet volledig vol. Dat kan voor een stuk liggen aan het feit dat je haast moeite moet doen om de Dummies niet op een podium tegen te komen. Toch hadden de afwezigen ongelijk, want de boel werd gisterenavond wederom op stelten gezet.

De eer om het vuur aan de lont te steken, was weggelegd voor de Nederlandse Froukje. De jonge zangeres domineert sinds kort de radio met haar Nederlandstalige pop en zit met andere woorden middenin haar grote doorbraak. In haar thuisland staat ze weliswaar nog net dat stapje verder, dus was het tijd voor haar eerste grote show op Belgische bodem.

Ondanks dat we oprecht fan zijn van Froukje, kon ze onze honger helaas niet volledig stillen. Dat lag niet aan haar enthousiasme, maar aan de mindere kwaliteit van het geluid. Opener “Groter Dan Ik” viel op die manier al een beetje in het water. Tijdens het daaropvolgende “Goud” kwam er weliswaar druppeltjesgewijs beterschap in de klank, waardoor de elektronische breakdown van “Onbezonnen” toch de impact had die ze bedoelde. Froukje stond overigens niet helemaal alleen op dat grote podium, want ze had een vierkoppige band onder haar vleugels. Die had pas echt haar meerwaarde op “17”, toen alles stilletjesaan op punt leek te staan.

Froukje heeft met haar debuut-ep Licht en Donker en een handvol singles nog niet al te veel muziek op haar palmares staan, dus werd Werchter getrakteerd op heel wat nieuw materiaal. Zo drongen de diepe teksten vanop “Zonder Gezicht” door tot in je ziel onder begeleiding van beats en een elektrische gitaar, die ze voor het daaropvolgende “Een Teken” zelf over haar schouder hing. ‘Ik moet leren van de leegte voor ik één word met ons tweeën’, zong ze dromerig, terwijl het zonnetje ons verwarmde. De ideale act om bij weg te dromen, met andere woorden, tot we wakker schrokken dankzij “Is Dit Echt” waarin Froukje begon te rappen en zelfs een sitdown op poten zette. Het bewijst dat we nog niet alle trucs van de Nederlandse hebben gezien. Met het splinternieuwe “Niets Tussen” – in de zeer nabije toekomst te beluisteren via je favoriete streamingdienst – zou ze op de valreep zelfs nog een zomerhitje te pakken kunnen hebben. Hoe dan ook, de hoofdgedachte van de avond werd bewaard tot het einde: “Ik Wil Dansen”.

En we zouden dansen, want om het met de woorden van Lennert Coorevits te zeggen: ‘Hoeveel mooier kan het nog worden? Niet! We hebben zon, ik heb nieuwe schoenen en ik ben naar de kapper geweest!’ Nu de muziek nog, maar daaraan geen gebrek. Met de gitaar over de schouder en de gebalde vuist in de lucht groette de frontman van Compact Disk Dummies het publiek dat hij voor de rest van de avond zou temmen. Hij gaf zichzelf daarvoor voor de volle honderd procent, want na opener “On Repeat” had hij het al ‘pokkewarm’, en dan moesten de zwoele beats van “Neon Fever Dream” nog komen. De set van de Dummies zat in elk geval goed in elkaar, want de nummers vloeiden geregeld feilloos in elkaar over. Zo ontstond “Satellites” bijvoorbeeld uit de assen van eerdergenoemd nummer, maar dat was niet het enige speciale: Lennert zorgde er zowaar voor dat het bespelen van een koebel gigantisch cool leek.

Terwijl de zon langzaamaan plaatsmaakte voor de nacht, glinsterde de gouden gitaar van de frontman nog even in het avondgloren, om ze dan met “Cry for Me” terug aan de kant te zwieren voor de volgende zotte toer. Als een koorddanser balancerend op de nadarhekken rond het podium zette de frontman het nummer in gang, om dan een paar bubbels binnen te dringen. Coronaregels of niet, het publiek at ondertussen al vrolijk uit zijn handen en snakte naar meer. Toen de jongens er dan ook nog eens een covertje van “Once in a Lifetime” tussendoor knalden, was de eindspurt definitief ingezet.

Alle troeven lagen ondertussen op tafel, want de hits volgden elkaar in sneltempo op. We hadden de epische breakdown van “Easy Life” nog niet verteerd, of het nummer liep al over in “Holy Love”. Als een acrobaat klom Lennert bovenop een toren versterkers, om dan te beseffen dat die eigenlijk toch niet zo stabiel was. ‘Is er een dokter in de zaal?’, vroeg hij grappend, voor hij terug richting het strand trok. Dat strand zat ondertussen al lang in een feestelijke vakantiemodus, want van braaf op je plek blijven zitten kwam er niets meer in huis. De sfeer werd er dan ook alleen maar beter op toen publiekslieveling “I Remember” werd ingezet. Die zat vol onverwachtse wendingen en plottwists, waardoor je haast ogen (en dansbenen) tekort kwam.

‘Ik krijg net een bericht van de organisatie: iedereen die niet rechtstaat krijgt 500 euro boete’, riep Lennert, maar er zou geen enkele bekeuring zijn uitgedeeld. Integendeel. Werchter Plage daverde op haar grondvesten toen “Girls Keep Drinking” aan het lijstje van hits werd gerijgd. De frontman kroop voor de gelegenheid zelf achter de drums en stal op die manier ook muzikaal de show. Het spel zat op de wagen, en wij sprongen erop los.

Met “The Reeling” ontplofte de bom dan eindelijk definitief. Al vanaf de begintonen dwong Lennert de volledige weide op zijn knieën voor een sitdown, ‘waarvan je vrienden jaloers moeten worden dat ze er niet bij waren’. Die vrienden konden ons al lang niets meer schelen, want wat Compact Disk Dummies gisteren neerzette, was van gigantisch grote kwaliteit. De jongens mochten het nummer zelfs nóg langer hebben gerokken, want: Wat. Een. Feest.

Na een laatste knaller in de vorm van “Remain in Light”, werden we nog op een heuse verrassing getrakteerd. Stiekem herkenden we de begintonen van “Steentje” al, maar toen Brihang effectief het podium opgehuppeld kwam, wisten we dat dit wel eens een legendarisch moment kon worden. De ondertussen alombekende ‘Week van de Belgische Muziek’-mashup van “I Remember” en “Steentje” werd voor het eerst voor een publiek gespeeld en daar schoten woorden voor tekort. Werchter vierde feest alsof corona nooit bestaan had, met Compact Disk Dummies als energetisch opperhoofd.

Na de gitaren van De Mens en Ruben Block was het in de avond dus tijd om te dansen. Met Froukje lukte dat al aardig, maar daar viel het gebrek aan podiumervaring nog net wat te hard op. Gelukkig gaat ze een relatief drukke zomer tegemoet, zodat al die beginnersfoutjes snel zullen smelten als sneeuw voor de zon. De ervaren rotten van Compact Disk Dummies hoeven zich daar geen zorgen meer om te maken, want Lennert en Janus kennen elk Belgisch podium ondertussen al als hun broekzak. Je weet op die manier ondertussen wel al wat je kan verwachten als je naar de broertjes gaat kijken, maar toch weten ze je telkens weer te verbazen. Dat was gisterenavond niet anders, want na regen komt niet alleen zonneschijn, maar klaarblijkelijk ook een gigantisch feest. Tot op Pukkelpop?

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist Froukje:

Groter Dan Ik
Goud
Onbezonnen
17
Zonder Gezicht (nieuw nummer)
Een Teken (nieuw nummer)
Licht en Donker
Is Dit Echt (nieuw nummer)
Heb Ik Dat Gezegd?
Niets Tussen (nieuw nummer)
Ik Wil Dansen

Setlist Compact Disk Dummies:

On Repeat
Neon Fever Dream
Satellites
Matter of Time
Cry for Me
Once in a Lifetime (Talking Heads-cover)
Easy Life
Holy Love
I Remember
Girls Keep Drinking
The Reeling
Remain in Light

Steentje x I Remember (feat. Brihang)