© CPU – Nathan Dobbelaere
Ondanks dat de optredens van donderdag letterlijk in het water vielen, mochten we op vrijdag opnieuw de festivalweide van Werchter betreden. Het weekend werd in gang gezet met drie uiteenlopende artiesten en met wisselend succes. De Waalse Charles had te maken met een nog niet helemaal gevuld weide, maar zette wel een sterke prestatie neer. Emma Bale kon dan wel rekenen op een uitgebreid publiek, maar leek zelf de energie niet te hebben om haar set tot een goed einde te brengen. blackwave. daarentegen wist wel een energieke show neer te zetten en maakte er een feestje van.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Charles begint haar set met niet meer dan een drummer en gitarist. Dankzij de metalen kettingen rond haar middel neemt het punkgehalte nog net iets meer toe. Vervolgens neemt de twintigjarige Charlotte Foret plaats achter haar piano voor een opvallend rustiger nummer. Had ze ons op het verkeerde been gezet met de krachtige opener? Nee hoor, want al gauw komt de winnares van The Voice Belgique met nog een enkele stevigere nummers. Het ene moment krachtig en het andere kwetsbaar. Charles wisselt heel gemakkelijk tussen beide, maar weet de twee ook te combineren tijdens een stevig nummer over huiselijk geweld, iets waar ze zelf ook ervaring mee heeft.
Naar het einde toe brengt Charles een mooie cover van “No Time To Die” van Billie Eilish, maar het hoogtepunt wordt toch bereikt met “Wasted Time” en “Without You”. De twee bekendste nummers van Foret worden met volle overtuiging gebracht en ondanks dat niet elk lied een even grote indruk naliet, weet Charles wel sterk af te sluiten. Laat het duidelijk zijn dat ze een reizende ster is.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Zeven jaar na haar deelname aan The Voice van Vlaanderen kwam Emma Bale eerder dit jaar met haar debuutplaat Retrospect. Vandaag speelt de zangeres zowel nummers van dat album als oude hits. Na opener “Amsterdam” komt er een versie van “Run” met een stevige beat, maar door de weinige hoeveelheid energie die Bale uitstraalt, lijkt stilzitten vanzelfsprekender dan dansen. Brave nummers volgen elkaar op en onze concentratie neemt af, tot Emma Bale plots met “Bad” en “Mind Games” komt. Die nummers klinken wat donkerder en gewaagder. Nadat ze zelf toegeeft dat haar bindteksten vandaag niet goed zijn, komt de zangeres met een door disco geïnspireerd nummer en daar lijkt ze zelf energie uit te halen. Tijdens afsluiter “Curaçao” loopt Emma Bale door de weide en springt ze enthousiast rond op het podium, waar het publiek uiteraard positief op reageert. Het feest wordt eindelijk op gang getrapt en dan is het plots al gedaan. Emma Bale kwam zeer traag op gang waardoor we op het einde wel hoopten op een (uitgebreide) encore. In het begin leek ze niet goed wakker (of was het de stress?), maar de zangeres herpakte zich en wist toch nog verrassend uit de hoek te komen en de boel even op stelten te zetten.
© CPU – Nathan Dobbelaere
blackwave. is terug! Onlangs bracht het duo voor het eerst in een hele tijd een nieuwe single uit en na een passage op Gent Jazz eerder deze week staan Willem Ardui en Jay Walker vandaag op het podium van Werchter Parklife. We worden getrakteerd op enkele nieuwe nummers, maar uiteraard brengen ze ook ouder werk. Het is dan ook al gauw meezingen geblazen tijdens “GoodEnough”. In tegenstelling tot de twee voorgaande zangeressen weet blackwave. vanaf de eerste seconde de volledige weide mee te krijgen, en de warme, meeslepende blazers zouden daar wel voor iets tussen kunnen zitten. De funky hiphopmuziek bevat iets soulvols door de blazers en de unieke mix maakt blackwave. een zeer aangename liveband.
Wanneer Willem even naar de achtergrond verdwijnt en Jay op zijn eentje schittert, blijven we toch met een hongertje zitten. Ondanks dat de rap goed is, lijkt er iets te missen. De constante wisselwerking die we normaal te horen krijgen is heel kenmerkend voor het geluid van blackwave., dus wanneer het duo even op halve kracht draait, voelt het wat onwennig. Gelukkig keert Willem al gauw terug en zo wordt de show terug wat energieker. Wat later gaan ook de drummer en pianist in dialoog door elk om beurt los te gaan en zo wordt het feest nog net iets groter.
Helemaal losgaan gaat natuurlijk niet. Er wordt ons verteld over de moshpit die normaal zou moeten plaatsvinden, maar die wordt nu vervangen door wat ter plaatse springen. Net niet even leuk, maar nummers als “Whasgood?!” en “BIG Dreams” doen het publiek nog eens helemaal ter plaatste losgaan en zo wordt die niet bestaande moshpit al snel vergeten. blackwave. bracht enkele toffe nieuwe nummers, maar de hoogtepunten werden uiteraard bereikt met de bekendste nummers. Desondanks was het vrijwel de hele tijd heel amusant dankzij de catchy muziek, goeie rap en natuurlijk de chemie tussen Willem Ardui en Jay Walker. Het is nu aftellen naar dat tweede album en de concertreeks die daar mee gepaard zal gaan!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
