Stel je even voor dat je al jaren aan de weg naar de top aan het timmeren bent als muzikant in Groot-Brittannië. Je begint een bandje en het lijkt echt te gaan lukken. Je wordt gedraaid op de BBC en ook verschillende Europese radiostations pikken je nummers op. Diverse labels wereldwijd zijn geïnteresseerd om je nieuwe album uit te brengen en te promoten. De derde single van het nieuwe album, “Wait for Me”, slaat aan, een typisch retro zomernummer dat heerlijk in je hoofd blijft hangen op een warme zomeravond. De toekomst ziet er hoopvol uit, alles wijst erop dat het succes niet lang op zich laat wachten, maar dan overlijdt plotseling, een maand voor de release, één van je bandleden. Super db overkwam het afgelopen mei. Toen overleed Matt Dibble (zanger/toetsenist) onverwacht.
Dibble was een veelzijdig muzikant. Hij speelde in een Beach Boys tribute-band, was bezig met het schrijven van 24 preludes geïnspireerd op Bach en een nieuw solo-album stond op de planning. De band die verder bestaat uit de tweelingbroers J-M en J-P Sutcliffe en Lorenzo Bassignani maakte met Écoute Ça een album dat je terug meeneemt naar de jaren ‘70-‘80 West Coast ‘Yacht-rock’.
Wat opvalt is dat het album, in een aantal nummers, een beetje vlak klinkt. Je mist diepte in het geluid. Er was waarschijnlijk geen budget om er een grote open productie van te maken. Dat is jammer, maar het laat des te meer zien/horen dat het heel moeilijk is om een plaat in die stijl te maken. Het Jeff Lynne-achtige “Wait for Me” is het beste nummer van het album. Door het tempo, de hooks en de samenzang. “Xanadu” van ELO en Olivia Newton-John zijn niet ver weg.
“Stealing Shadows” en het lome “Take Me Back”, geschreven door Matt Dibble, krijgen door de jazzy improvisatie van keys en sax het juiste gevoel mee. “The Eternal Optimist” klinkt als een Supertramp-nummer van Roger Hodgson met Doobie Brothers-koortje, maar mist net het rauwe randje om er wild enthousiast over te zijn.
Je hoort de potentie, met “Kool Funk” en “Party Music” is niks mis. De bas klinkt alsof Mark King van Level 42 aan zijn bas staat te plukken. De voetjes gaan onbewust van de vloer. “Sun and Rain” had als afsluiter van het album best wat bombastischer mogen klinken.
Je kunt niet zeggen dat Écoute Ça een slecht album is maar het mist, wat ons betreft, wel de diepte en het avontuurlijke wat een Young Gun Silver Fox bijvoorbeeld wel heeft. Wellicht dat Super db meer een liveband is en dat ze het op het podium wel voor mekaar hadden weten te krijgen. De overige bandleden hebben in ieder geval besloten door te gaan en ze gaan ook op tournee ter promotie van dit album.
Op 6 december staan ze in de kleine zaal van Paradiso in Amsterdam.
