Op zijn inmiddels zevende studio-album brengt de Brits-Italiaanse muzikant Piers Faccini een fraaie crossover van roots, jazz, blues en folk, aangelengd met meer exotische muziektradities. In de loop van zijn carrière werkte Faccini al samen met onder meer Patrick Watson, Rokia Traoré, de Frans-Libanese jazztrompettist Ibrahim Maalouf (die eerstdaags aantreedt op Arena5) en met de Californische singer-songwriter Ben Harper, die op het Shapes Of The Fall album een erg fraaie bijdrage levert.
Onmiskenbaar zijn er die diepe wortels in de Britse folk (het vinnige “Foghorn Calling” of het sobere, wat naar cultheld Nick Drake knikkende “Together Forever Everywhere”), maar evengoed zoekt de Brits-Italiaanse muzikant het bij heel andere muziektradities. Luister naar “Dunya” of de opzwepende, hitsige Toearegblues van “Firefly” die fans van pakweg Led Zeppelin in geen tijd in vervoering brengt.
Ook de inbreng van Marokkaanse gnawa-zanger Abdelkebir Merchane op het aanstekelijke “All Aboard” is in dat opzicht veelzeggend. Des te meer als ook Ben Harper met zijn zo gekende akoestische gitaarslides en vocals een duit in het zakje doet.
Met opener “They Will Gather No Seed” neemt Faccini, die doorgaans inspiratie haalt uit tochten doorheen de wilde, ongerepte natuur, duidelijk stelling in. In die zin laat Shapes Of The Fall zich lezen als een warm en bevlogen pleidooi voor het behoud van de o zo kwetsbare natuur. Meteen is het ook een duidelijke aanklacht tegen de industrialisering en de manier waarop we gezamenlijk stilletjes maar zeker onze eigen planeet naar de knoppen aan het helpen zijn: “They’ll gather no seed / They’ll break no bread / They’ll gather no seed / But a hunger instead”.
Faccini’s muziek blijkt een veelkleurig lappendeken. Zo zijn er enerzijds dromerige en rustiek aandoende passages (het met een enkele akoestische gitaar versterkte “The Real Way Out”, “Lay Low To Lie”), maar evengoed duiken er oriëntaalse, stevig weggroovende en danig ontsporende bluesritmes op, zoals onder meer tijdens “Levante”.
Shapes Of The Fall is een uitstekende luisterplaat. Geeft zijn vele geheimen maar traag weg. Veel inhoud en diepgang. Erg breed en rijk aan muzikale inspiraties. In die zin is dit album binnen het huidige muzieklandschap ook ergens een buitenbeentje, maar dan wel een vol van sterke, originele en erg overtuigende composities, die bovendien voorzien zijn van fijnzinnige en doordachte arrangementen. Kortom: een wat duurzamer album om volop te koesteren.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
