AlbumsRecensies

Myd – Born a Loser (★★★½): Excentrieke popblend met feelgood-energie

Een wit petje, vintage pornosnor en blauw gekleurde brilglazen: het is het simpele en uiterst herkenbare hipsteruniform van de Franse dj en producer Myd. Born a Loser mag dan wel worden aangekondigd als zijn debuutplaat, toch is de excentrieke Fransman al meer dan tien jaar actief in het diverse muzieklandschap. Hij begon zijn muzikale carrière als lid van het geliefde collectief Club Cheval maar het duurde niet lang voor hij ook in eigen naam furore ging maken als dj en producer. In 2018 zet Myd pas echt een groter publiek aan het dansen met de disco-geïnspireerde house tracks op zijn wel gesmaakte ep Superdiscoteca. Dat succes werd netjes opgevolgd met het bekroonde livestreamconcept CoMyd-19 en de zomerse dansplaat “Together We Stand”. Met zijn debuutplaat Born a Loser krijgt zijn solo-parcours ook een officieel startpunt. Toch markeert deze plaat voor Myd eerder het einde van een hoofdstuk dan een concreet begin: ‘To create this album, I was by myself creating. I think the next chapter will be working with other people and sharing what I did’. Born a Loser is alvast een ferme collectie van 14 excentrieke popnummers geworden met een duidelijke kosmische disco flair. Of al die nummers nu echt een meerwaarde bieden, laten we in het midden.

Zelf omschrijft Myd zijn debuutplaat als de ideale soundtrack bij de vreemde en diverse geneugten die het leven ons voorschotelt: van een dronken rondje jazzercise, tot een luie plensbeurt in een opblaasbad of de twijfelachtige heupbewegingen van je nonkel onder felle discolampen. Die excentrieke levensvreugde is dan ook duidelijk terug te horen op de vele feelgood houseplaten, die voorzien zijn van een ruim arsenaal aan disco- en funk-invloeden. De overgrote meerderheid van de nummers op Born a Loser zijn eigenlijk terug te brengen tot eenzelfde catchy formule waarbij Myd een reeks beperkte vocals of samples afwisselend oppompt en wegduwt in een aanstekelijke housemix vol kosmische discosynths. “We Are the Lights” en “Together We Stand” zijn daarbij de echte hoogvliegers, en herinneren ons makkelijk aan de hoogdagen van bijvoorbeeld Empire of the Sun. Net omdat diezelfde formule zo vaak terugkomt, verdwijnen veel van die andere oorwurmen al snel in de schaduw van de iets grotere kleppers. De latere nummers “It’s About You” en “I Feel Good (I Got Something)” bijvoorbeeld, sturen na de vorige tien hitjes namelijk eerder op de verveling aan.

Hoewel de nummers muzikaal allemaal erg aansturen op een extatisch vrolijke sfeer en geluid, probeert Myd er wel een thematische, meer filosofische boodschap in vast te weven. De albumtitel zelf fungeert daarbij eigenlijk als een overkoepelend mantra: “Let You Speak” en titeltrack “Loser” zijn de loser-anthems van dienst waar Myd zichzelf zijn zogenaamde loserstatus toeeigent, hartelijk omarmt en zijn trieste zelfmedelijden vrolijk wegdanst. Ook de filosofische meerwaardezoeker komt bij Myd dus wel aan zijn trekken.

Dat niemand echt vrolijk wordt (of blijft) van 14 lekkere dansplaten, besefte Myd zelf ook. Hij weet zich gelukkig op verschillende momenten ook uit die radiovriendelijke pasvorm te duwen met enkele rustigere nummers die toch getuigen van een aangename veelzijdigheid. “Whether the Weather” bijvoorbeeld toont ons meer intieme house en ook op het fantastische “Call Me” krijgen we een zwoelere aanpak met gelaagde harmonieën die ons Jungle-gewijs aan het wiegen krijgen. Pas op het latere “Now That We Found Love” werpt Myd zich over de klassieke barricades met wat gewaagdere electro en toont hij dat hij ook van een alomgekend sampleversje iets verrassends kan maken. Het jammere aan het hele gegeven is dat de aandacht voor die afwisselende tracks vaak verdwijnt door onnodig lange tussennummers waar weinig spannends gebeurt en die bij momenten ook de algemene flow van het album tegenwerken. Wat schrapwerk had Born a Loser misschien wel kunnen gladstrijken tot die perfecte dansplaat.

Myds officiële debuut is in ieder geval een uiterst fijne pop/house blend geworden met een geweldig kosmische feelgood-energie die zelfs jouw verrotte terrasplanken moeiteloos kan omtoveren tot een zonovergoten dansvloer. Naast zijn aanstekelijke succesformule, etaleert Myd ook dat hij wel degelijk wat meer buiten de lijntjes kan kleuren, wat hij in toekomstige samenwerkingen vermoedelijk ook zal doen. Born a Loser is alvast een aangename verzameling geworden, al had wat schrapwerk misschien niet misstaan.

 / Instagram / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Cola Boyy - Prosthetic Boombox (★★★½): Is het al zomer?

Afgelopen week draaiden bekende voetballers als Cristiano Ronaldo en Manuel Locatelli Coca Cola nog een loer door doodleuk de drankflesjes van de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Myd – “Moving Men” feat. Mac DeMarco

Ze kenden en bewonderden elkaar al een tijdje. Nu brengen de Franse muzikant en producer Myd en de Canadese songwriter Mac DeMarco…
AlbumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #15

Iedere week worden we om de oren geslagen met nieuwe albums. Omdat het moeilijk is om elke plaat zijn eigen review te…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.