Sam De Nef is geen onbekend gezicht in muzikaal Vlaanderen. De surfrockgroep Danny Blue and the Old Socks – waar De Nef frontman is – schopte het in 2018 tot de finale van de Nieuwe Lichting. Het leek even een mooie lancering voor de speelse jongens, maar tegenwoordig zijn ze in de put der vergetelheid gezonken. Vandaag leren we Sam De Nef kennen als een mature singer-songwriter. Na drie charmante singles is het tijd voor zijn eerste (mini-)album Lonely Day, Crowded Year: nostalgische liedjes gedrenkt in een romantische melancholiek.
De Nefs solocarrière begon toen hij tijdens de eerste lockdown enkele nummers mocht brengen voor de radioshow van zijn buurvrouw Linde Merckpoel. Daar werd de jongeman warm onthaald en mocht hij vervolgens een hele maand lang Nederlandstalige klassiekers in het Engels coveren (waar toch wel enkele pareltjes tussen zaten). Na zijn passages bij Linde en bovendien getipt te worden bij Unday Records door Tamino, kon de Antwerpenaar een platencontract verzilveren. Nog in diezelfde lockdown begon hij aan demo’s voor zijn plaat die we dan vandaag in ontvangst nemen.
Bob Dylans muziek is een achtergelaten schat. Dat is niet alleen Meskerem Mees ontglipt, ook De Nef snoepte ervan. De heilige drievuldigheid – een gitaar, een pure stem en een oprecht verhaal – blijkt zich niet aan een rage of een bepaalde tijdsperiode te binden. Denk maar aan de blueslegendes uit de jaren ’30, Leonard Cohen voor de boomers (en meer) en de iets recentere Jeff Buckley. Onder deze categorie plaatsen we ook de creatieve ziel Sam De Nef. Grote woorden, maar op momenten zet de jongeman folk op niveau neer.
Met slechts 22 jaar levenservaring ontplooit De Nef zich als een waardig storyteller. Naast zijn eloquente teksten heeft hij niet veel nodig om ons te raken. Met voornamelijk zijn gitaar als trouwe compagnon, brengt hij zijn intieme liedjes. Doorgaans blijft het eerder minimalistisch, maar hier en daar zorgt zijn subtiele band voor een warm gezelschap. Het mooiste gezelschap komt weliswaar van de Brusselse zangeres Camille Camille. Hun zoet duet “Requiem for a Dreamer” zal ongetwijfeld harten doen smelten. Het vrolijk gitaargetokkel en de combinatie van enerzijds een diepe stem, anderzijds een fragiele stem, bekoort. Het doet de zon net iets harder schijnen. Altijd welkom in België dus.
Met slechts zeven oprechte folknummers – gehuld in een bedroomsfeertje – overtuigt Sam De Nef. Zijn rauwe, maar ook warme stem komt binnen en sleurt de luisteraar mee in verhalen vol mistroostigheid waar we nog plezier uithalen ook. Er is een openhartigheid en intimiteit doorheen Lonely Day, Crowded Year die De Nefs debuut erg persoonlijk maakt. Laat dat juist hetgeen zijn waarvoor we smelten. Staat er een rooskleurige toekomst om de hoek te loeren voor deze jonge singer-songwriter?
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
