Neil Percival Young ken je ongetwijfeld van zijn nummers “Like A Hurricane” en “Heart of Gold”. Hij is al 75, maar daar laat hij zich niet door tegenhouden. Zijn eerste single “The Loner” kwam uit in 1969 na het uiteengaan van de band Buffalo Springfield, die hij samen met Bruce Palmer, Stephen Stills, Richie Furay en Dewey Martin had opgericht. Een mix van country, folk en rock zorgde ervoor dat dit vijftal kon genieten van een groot succes. Young verafgoodde Elvis Presley en refereert in meerdere nummers naar hem. Ook kan je invloeden van Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en Chuck Berry terugvinden in zijn muziek. Dit heeft er ongetwijfeld mee voor gezorgd dat Buffalo Springfield volgens het magazine Rolling Stone cruciaal was voor het ontstaan van folkrock en countryrock. Voor zijn vele jaren in de muziekindustrie kreeg hij meerdere prijzen, waaronder plaatsen in de Hall of Fame van zijn geboorteland Canada en tweemaal in de Rock and Roll Hall of Fame. Ook voor zijn activisme en liefdadigheidsacties heeft hij meerdere erkeninningen gekregen.
Nadat hij in 2020 nog drie singles (her)uitbracht, verwent hij zijn fans amper twee maanden in 2021 alweer met een nieuw nummer. “Daughters” komt uit Archives Volume II: 1972-1976, dat vorig jaar is uitgekomen. Er zijn wereldwijd maar 3000 exemplaren van verkocht, en deze waren dan ook meteen uitverkocht. Het bevat onder meer twaalf nooit eerder uitgebrachte nummers. Nu geeft Young zijn fans die dit album niet te pakken hebben gekregen er een smaakje van. Het is moeilijk te geloven dat dit nummer, dat oorspronkelijk op zijn Homegrown album hoorde, veertig jaar ergens opgeslagen in een studio heeft gelegen. Hoewel je de laatste jaren soms het bos door de bomen niet meer kan zien door alle muziek die Young de wereld instuurt, herinnert dit nummer aan de hoogdagen van de zanger. Het nummer heeft een constante melodie dankzij de drumpartij en baslijn, die zo goed als het hele nummer hetzelfde blijven. De achtergrondzangeres zorgt voor een jonge noot bij Youngs doorleefde stem. Iets na de helft kan je een lap steel gitaar horen. Een slimme zet, want deze afwisseling zorgt er net op tijd voor dat het nummer niet saai wordt en je aandacht heeft tot het einde.
Deze rustige ballade voelt als een tijdcapsule naar veertig jaar geleden. Als de rest van de nummers op Archives Volume IIl: 1972-1976 allemaal van dit caliber zijn, dan zullen de 3000 mensen die er 150 euro aan hebben gegeven zeker geen spijt hebben.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
