Het was een hele lange tijd not done, maar de laatste jaren geniet het van een gigantische populariteit: muziek maken in het Nederlands. Hier bij ons verkoopt Bazart bijvoorbeeld Sportpaleizen uit en kon je niet om de hype van Brihang heen, maar ook bij onze noorderburen loopt het zo’n vaart. Zo brak Eefje de Visser de afgelopen jaren finaal door en gaat het ook MEROL helemaal voor de wind. Dat zijn natuurlijk allemaal gevestigde waarden, maar er zitten ook enkele smaakmakende nieuwkomers aan te komen. Iemand die daar nu al met kop en schouders bovenuit steeks is Froukje.
De Nederlandse zangeres is nog maar negentien lentes jong en bracht nog maar drie singles op de markt, maar wordt nu al een rooskleurige toekomst voorspeld. De reden? Haar spitsvondige teksten. Dat Froukje Veenstra het in zich had om een groot publiek aan te spreken, werd al duidelijk toen ze haar debuutsingle “Groter Dan Ik” op de wereld losliet. Met een flinke schop tegen de schenen van de huidige maatschappij brak ze meteen door, en werd het vooral uitkijken naar een eerste grote project. Dat verschijnt er nu eindelijk met Licht en Donker. De debuut-ep, weliswaar zonder “Groter Dan Ik”, maar met opnieuw een karrenvracht aan klare taal en catchy beats.
Froukje weet op haar debuut-ep telkens de perfecte balans te vinden tussen licht en donker, chaos en rust; en zwart en wit. Dat klinkt misschien nogal voor de hand liggend na het lezen van de titel van de plaat, maar zo simpel is het niet. Het begint al met de titelsong, die heel licht en emotioneel op gang wordt getrokken met enkel een piano. Even later bloeit het dan helemaal open in een catchy beat en het is een understatement dat die blijft plakken. Een combinatie die werkt, zo blijkt, want de vergelijking met “Goud” is – op muzikaal vlak althans – snel gemaakt. We komen heel dromerig op gang, maar eenmaal de zwoele baslijn zijn intrede maakt, balanceren we op een koord tussen chaos en rust. Doe daar dan nog eens diepe teksten als ‘Ze stikken in de aarde want ze graven naar goud’ bij, en het plaatje is compleet.
Het paradepaardje van Licht en Donker blijft het tweeluik “Heb Ik Dat Gezegd?” – “Ik Wil Dansen”. Froukje legt er haar ziel op tafel, door het taboe van ‘niet oké zijn’ te doorprikken. Eerstgenoemd nummer komt bijvoorbeeld al redelijk hard binnen door teksten als ‘Het gaat slecht / Oh, dat is gewoon iets wat ik af en toe zeg / Even hard janken en ik zet het wel weer recht’. Harde woorden op een lekker vrolijke beat waarop stilstaan niet tot de opties behoort. Het zou ook gewoon de betekenis van “Ik Wil Dansen” kunnen zijn, maar daar zit de vork anders in de steel. Het nummer staat symbool voor alle zorgen vergeten en gewoon doen wat je leuk vindt, want wie danst, denkt niet aan problemen.
Het nummer dat het hardste binnenkomt is misschien wel “17”; eentje waarop een minder gekend stukje van de liefde wordt belicht. ‘Is het gek dat ik geniet van pijn? / Als jij het maar bent die me laat zitten is het fijn’, zingt Froukje op een rappende manier. De chille beat staat dan nog eens in schril contrast met het joie de vivre van op “Onbezonnen”. Een soort ode aan het jong zijn, met alle positieve en negatieve aspecten inbegrepen. Gooi op die leuke beat nog wat vioolflarden en voor je het weet sta je op de dansvloer.
Een zeer degelijke debuut-ep dus van Froukje, die de hoge verwachtingen zeker inlost. De Nederlandse heeft heel wat capaciteiten en bewijst op Licht en Donker dat ze effectief een mooie toekomst tegemoet gaat. Teksten die hard aankomen op beats die voor de rest van de dag in je hoofd blijven plakken, het is een combinatie waarvan we weten dat ze werkt. 2021 is dus al met een mooie knal ingezet door de Nederlandse, en het zou ons niet verbazen als een doorbraak in ons land lonkt.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
