Jordan Edward Benjamin wordt vaak de de Amerikaanse toekomst binnen de rockmuziek genoemd, maar wij kennen hem beter als grandson. Onder die naam bracht hij al drie ep’s uit, waarop zijn eigenzinnige stijl – rock-’n-roll gecombineerd met hiphop en elektronische muziek – meteen duidelijk werd. Ook verschenen samenwerkingen met heel wat bekende artiesten, waaronder K.Flay en X Ambassadors (“Zen”) en Oliver Tree (de remix van “Cash Machine”). Het bleef evenwel wachten op een langspeler, maar intussen is die er eindelijk. Op Death of an Optimist doet grandson aan zelfreflectie, stelt hij zich kwetsbaar op en deelt hij zijn gevoelens met zijn fans, de grandkids.
Een vette riff, een ruig intermezzo of een eerder mysterieuze gitaarlijn, grandson toont ons dat hij alle lof waard is. In elk nummer hoor je wel een rockelement waarbij je gaat headbangen, al is het maar lichtjes. Bovendien brengt de artiest aangename combinaties door bijvoorbeeld gitaren te mengen met gefluit en geklap in “Left Behind” of door trompetgeluiden te gebruiken in “Dirty”. Deze verrassende mengsels van muziekstijlen zorgen dat Death of an Optimist uitermate boeiend blijft. We kunnen het vaak niet laten om te dansen, maar blijven evenzeer aandachtig luisteren om meer te weten te komen over wat er zich in het hoofd van de man afspeelt.
Daarnaast toont grandson dat hij ook wat kan rappen. Veel nummers tonen enige invloed uit de hiphopwereld; neem bijvoorbeeld “Pain Shopping”, waarin hij het heeft over zijn negatieve gedachten met het meebrulbare refrein ‘All that I got is nothing, nothing, nothing’. Death of an Optimist bevat heel wat nummers met een dergelijk meezinggehalte, maar achter de oorwurmen schuilen serieuze onderwerpen. Zo handelen “We Did It!!!” en “WWIII” over de recente Amerikaanse presidentsverkiezingen en het politiek systeem in dat land. De catchy melodieën zorgen er evenwel voor dat deze thema’s niet te zwaar wegen en we kunnen blijven genieten van zijn woordkunst en gitaargeweld.
grandson geeft zich op zijn debuut volledig bloot, bijvoorbeeld door zichzelf in vraag te stellen in het meeslepende “Identity”. Hiermee wekt hij medelijden en sympathie op, maar niet op een overdreven manier. Zijn persoonlijke en toegankelijke aanpak zorgt dat je je als luisteraar met hem verbonden voelt. Zijn sentimenten zijn vaak herkenbaar – met het escapisme van “The Ballad of G and X” en afsluiter “Welcome to Paradise” moet iedereen zich na rampjaar 2020 wel kunnen identificeren – maar ook de diepste dieptepunten, waarin de man om hulp en zelfs om de dood schreeuwt, worden niet achterwege gelaten.
Het debuut van grandson heeft een zeer toepasselijke titel gekregen; de zwaar geladen teksten laten niet veel ruimte voor positiviteit. De Canadees-Amerikaanse muzikant vindt echter een goede balans tussen donkere gedachten en dansbare deuntjes, wat van Death of an Optimist een verrassend luchtige plaat maakt. Er is ruimte voor schaduwige metaforen (‘I’m pain shopping / Looking for the proof that I’m still alive’), stevige riffs, strakke hiphoppassages, maar vooral ook heel veel eerlijkheid. 2020 was voor iedereen een zwaar jaar, maar we zijn blij dat de man er inspiratie uit heeft kunnen putten.
Facebook / Instagram / Website
