Op 20 november 2020 bracht de Britse Blane Muise, beter bekend als Shygirl, haar tweede ep ALIAS uit. Twee jaar geleden kroonde ze zichzelf tot een gevestigde waarde in de Londense underground met de release van haar debuut-ep Cruel Practice. Shygirl is momenteel een van de meest interessante artiesten uit de Britse clubscène door haar welklinkende symbiose van trap, grime, pop en r&b. Shygirl produceert opnieuw sensuele, kinetische en vernieuwende klanken die elk nummer een unieke eigenheid geven. Zo veruitwendigen de zeven nummers elk een deel van haar persoonlijk. En die persoonlijkheid lijkt zeer intens en overweldigend te zijn als we op haar muziek afgaan. Net zoals op Cruel Practive trok Shygirl opnieuw haar stoute schoenen aan waardoor ALIAS een bijzonder grote bad girl-vibe met zich meedraagt.
Shygirl kwam, verleidde en overwon. Wanneer je na het beluisteren van een ep standvastig besluit: ‘ik wil hier meer van’, weet je dat het goed zit. “SLIME” bracht de Britse al een paar weken eerder uit, waardoor we grote verwachtingen kregen voor dit experimenteel project. De hyperfluïde popproducer SOPHIE nam, naast Sega Bodega en Kai Whiston, deel aan de productie wat maakt dat dit nummer overdonderend extravagant en bombastisch klinkt. En zo horen we SOPHIE en Shygirl het liefst natuurlijk. De twee Britse dames blendden hun experimenteel geluid tot een zwoel dansfeest. Let ook op het bijpassende seksueel positivisme met lyrics als ‘She came to fuck. Tell me now, if you’re looking to get down. In the back, in the front. On the highway in your truck.’
Ook “FREAK” bracht Shygirl al eerder uit, opnieuw in samenwerking met haar labelgenoot Sega Bodega. Al rappend wordt dit nummer ondersteund met opnieuw zeer expliciete woorden die nog weinig aan de verbeelding overlaten: ‘Arse up, titty out, know you like it when they bounce. Got the neighbors on the phone telling me to cut it out’. Afwisselende zwoele downtempo klanken worden ook op “FREAK” afgewisseld met überkinetische elektro. Het is écht moeilijk om stil te blijven zitten op dit met lust en passie verweven nummer. Dat is zeker het geval wanneer je automatisch in je hoofd dit vlijmscherp geluid associeert met een warme, plakkerige Londense club waar zweterige lijven tegen elkaar aan schuren.
“BAWDY” is misschien wel onze persoonlijke favoriet en dat kan wel eens liggen aan het aanstekelijke refrein van dit nummer. Een soort elektronische bedwelming warmt ons op voor een afwisselende rit aan geuren, smaken en klanken. Ook eerste nummer “TWELVE” zeilt voort op deze zwoele tsunami die Shygirl weet te creëren. Klassieke muziekinstrumenten horen niet thuis in de met sekspositivisme gevulde wereld van Shygirl, maar wel experimentele klanken en geluiden die je nooit eerder hoorde. En dat is nu net wat ALIAS zo vernieuwend en interessant maakt.
Er zijn nog drie zeer sterke nummers die we tot nu toe onbesproken hebben gelaten: “TASTY”, “LENG” en “SIREN”. Alle drie zo verschillend, maar toch geven ze antwoord op de drang om nog eens in een club te kunnen feesten. Shygirl koos voor deze drie parels eerder uptempo elektronisch geweld. “TASTY” werd duidelijk beïnvloed door genres als grime en UK rap en “LENG” heeft dan weer eerder sterke trapinvloeden. De gelaagdheid en intersectie van zoveel op het eerste zicht niet samen horende klanken, maken deze nummers des te beter. Shygirl experimenteert en dat doet ze verdorie goed.
We kunnen concluderen dat Shygirl alle verwachtingen inloste met haar hyperexperimentele tweede ep ALIAS. Elk van de zeven nummers overdonderen ons en wakkeren daarmee voornamelijk het dansstimulerend hersenveld aan. We kijken er dan ook enorm naar uit om ALIAS eens live in een zwoele, veel te warme en plakkerige club te kunnen horen waar de bassen een aanslag plegen op ons hartritme.
