De uit L.A. afkomstige soulzanger Dwight Trible leent zijn stem aan Cosmic Vibrations. Met het wonderlijke debuut Pathways & Passages maakt het collectief toekomstgerichte muziek die erop uit is de luisteraar zowel te bedwelmen als voedsel voor de geest aan te bieden. Net dat is de muziek die we in donkere tijden kunnen gebruiken. Een belangrijk element in het geheel is de uitzonderlijke zangprestatie van Trible (met diepe bronstige echo’s van Barry White). Diens soms wat naar theatraliteit neigende stem, doortrokken van hemelse soul en doorleefde blues, verrijkt het geheel waarbij tribal percussie, blazers (sax en fluit) en aardse poëzie heerlijk samenvallen.
Toch blijft het debuut van deze band geen album dat je er zomaar snel even bijneemt. Het is een album dat in eerste instantie gericht is op liefhebbers van spirituele jazz. Desalniettemin valt te vermoeden dat ook andere muziekliefhebbers hiermee een heuse ontdekkingsreis kunnen aanvatten. Wie fan is van pakweg Kamasi Washington, raden we dit album graag aan.
De band rondom Trible is er een waarbij prominente namen in de jazzmuziek opduiken. Kortom: lui die met een trits aan bekende namen in het genre hebben samengewerkt (zoals Sanders, Lateef, Hancock, Gillespie en Hubbard) en die nu hun muzikale ervaring koppelen aan de uitzonderlijke vocale kracht van Trible. Die combinatie van meditatieve grooves en honingzoete poëzie blijkt op Pathways & Passages van goudwaarde. Interessant om op te merken is hoe de band zich vooral laat leiden door het avontuur. Dat houdt lekker lang uitgesponnen composities in, met daarin onder meer een breed en rijk groepsgeluid. Hoor hoe er op intelligente wijze gebruik gemaakt wordt van streepjes elektronica, overdubs en allerhande geluidseffecten.
Cosmic Vibrations wil de luisteraar flink uitdagen met sociale commentaar. Dat haal je onder meer uit de herwerking van een via protestzanger Richie Havens bekendgemaakte compositie als “Motherless Child”, waar de akoestische bas van Williams en gitaarslides van gitarist Scott Fraser sterk aanwezig zijn. Nummers als “Blue Skies” (Irving Berlin) en “Water Flow” maken dan weer inzichtelijk dat Pathways & Passages niet alleen doortrokken is van een muzikale maar ook van een maatschappelijke en toekomstgerichte visie. Thema’s als sociale ongelijkheid, armoede en het klimaat komen aan bod.
Een van de sleuteltracks is daarom ook een uiterst minimalistisch “May the Weak Become Strong” dat haast als een elegische hymne aanvoelt. Het bij vlagen flink dwarse Pathways & Passages levert misschien wat in op toegankelijkheid, maar het blijft fraaie muziek die zowel op spirituele verlichting als progressiviteit hint. Beluister zeker ook een fluwelen, elegante ballad als “Some Other Time” die met een wat ongemakkelijke boodschap tegen de mainstream ingaat. Alleen daarom al is Pathways & Passages ook een bijzonder knap album om te koesteren.
Dwight Trible: Facebook / Twitter
Ontdek nog meer leuke muziek op onze Spotify.
