Het gaat niet goed met Kanye West. Al sinds het einde van de vorige eeuw is de Amerikaan een icoon binnen de hiphopindustrie, wat niet altijd zonder controverse is gebleven. Zo lag hij in het verleden al eens overhoop met popzangeres Taylor Swift en was het internet meer dan eens getuige van een typische Kanye-Twittertirade. De laatste maanden loopt het toch wel de spuigaten uit. Deze zomer kondigde Kanye zijn tiende album Donda: With Child aan, maar buiten recentste single “Wash Us in the Blood” sloop de releasedatum van 24 juli zonder nieuwe muziek voorbij. Intussen is Kanye – althans, volgens zichzelf – als presidentskandidaat volop verwikkeld in de nakende Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het is naar aanleiding van een electorale overwinning – opnieuw: althans, volgens zichzelf – dat hij woensdag een stuk van het euforische “Nah Nah Nah” op Twitter deelde. Nu volgt er een officiële release van het nummer.
Alle grootheidswaan terzijde blijft Kanye West een begenadigd rapper. Zijn extreem tegendraadse visies resulteren geregeld in interessante muziek die toch mainstream blijft. Ye zelf zou beweren dat hij zelf de mainstream bepaalt, maar zoveel eer willen we hem nu ook weer niet gunnen. De tekst van “Nah Nah Nah” herinnert ons namelijk maar al te hard aan zijn recentste uitspattingen. Met ‘If I put myself in harm’s way to get my own masters / They’ll put theyself in harm’s way to stay the master’ verwijst hij mogelijk naar een koloniale geschiedenis van slavernij – die ons doet denken aan zijn ietwat misplaatste citaat ‘When you hear about slavery for 400 years… For 400 years? That sounds like a choice.’ ‘Masters’ kunnen echter ook verwijzen naar de muziekrechten die Kanye sinds kort wanhopig probeert terug te winnen van Universal Records. Je weet wel, die ene opeenstapeling van (intussen verwijderde) tweets waarin hij zijn contracten pagina per pagina postte, onderbroken door een filmpje waarin hij urineert op een van zijn Grammytrofeeën. Daar kwam ook nog eens bij kijken dat hij wilde scheiden van zijn vrouw Kim Kardashian en, samengevat, heel wat drama.
Dat alles geeft “Nah Nah Nah” een nogal zure nasmaak. De ongelooflijk harde beat van Dem Jointz zou er bijna niet door geapprecieerd worden en ook een flauw mopje als ‘I know you think Obi-Wan gettin’ tired now / Don’t jump, Anakin, I got the higher ground’ zou bijna niet opvallen. Het loont dus wel de moeite om voor heel eventjes het gekke persona van Kanye West te vergeten, om te genieten van deze sterke single.
